Wet op de toeleveringsketen van de Europese Unie: meer verplichtingen voor producenten – bedrijven

De Duitse wet op de toeleveringsketen komt eraan, en nu wil de Europese Unie dit voorbeeld volgen. Gezien de verschillende benaderingen in de individuele lidstaten hopen veel bedrijven op een uniforme Europese regelgeving. Het EU Supply Chain Law Report, dat de Nederlandse sociaaldemocraat Lara Wolters heeft voorbereid, schetst hiervoor verregaande ideeën. De brede goedkeuring van het Parlement van de Europese Unie werd woensdag als bevestigd beschouwd. Het rapport is bedoeld om de Commissie van de Europese Unie duidelijk te maken wat parlementariërs in de wet willen voorlezen. De inhoud ervan overtreft ver de ideeën van de federale regering, die onlangs een ontwerpwet over de toeleveringsketen heeft goedgekeurd die de Bondsdag voor het zomerreces zal aannemen.

Het belangrijkste verschil heeft betrekking op het toepassingsgebied: volgens de opvattingen van parlementariërs in de Europese Unie moeten naast grote bedrijven ook kleine en middelgrote bedrijven worden geregistreerd en wanneer ze beursgenoteerd zijn of actief zijn in een gebied met een hoog risico, bijvoorbeeld in de grondstoffen- en textielindustrie waar regelmatig de mensenrechten en beschermingswetten worden geschonden.

SPD-Europarlementariër Tiemo Wölken is van mening dat de aanpak correct is, omdat het “bedrijfsgebied”, de omvang en de reikwijdte van de toeleveringsketen een rol zouden moeten spelen voor de doelgroep van het toeleveringsketenrecht. Aan de andere kant waarschuwde Marcus Verbier (CSU) voor een “beest van de bureaucratie” in het licht van de plannen van het Europees Parlement dat het federale kabinet op zoek is naar een “realistischer voorstel”. In eerste instantie wil je bedrijven binden met meer dan 3.000 medewerkers en later met meer dan 1.000 medewerkers.

EU-parlementariërs willen de plicht van patronage ook ruimer definiëren dan de Duitse wetgever. Alle bedrijven moeten potentiële risico’s in de hele toeleveringsketen zelf analyseren, niet alleen in hun eigen bedrijf en directe leveranciers, maar ook voor dochterondernemingen en indirecte leveranciers. Volgens de plannen van de federale overheid mogen bedrijven alleen actie ondernemen met indirecte leveranciers als ze informatie krijgen over de gepaste zorgvuldigheid van mensenrechtenschendingen. In het rapport staat expliciet dat bedrijven die mensenrechten schenden door te doen of niet te doen, een schadevergoeding moeten betalen.

Daarnaast moet er een importverbod komen voor de producten die verband houden met dwangarbeid. “Het Europees Parlement roept op tot een einde aan de moderne slavernij”, zei Anna Cavazini, een lid van het Europees Parlement in het Europees Parlement. Vervolgens komt EU-commissaris Didier Reynders naar verwachting in juni met een voorstel voor een wet op de toeleveringsketen. Daarna moeten het Parlement, de Commissie en de Raad tot een akkoord komen, wat pas in 2022 het geval zou moeten zijn.