Verlies van geur in COVID-19: de oorzaken ontdekken – Healing Practice

De mechanismen van geurverlies op korte en lange termijn worden in COVID-19 gedecodeerd

Een van de meest gemelde symptomen van COVID-19 is geurverlies of verlies van geur. Het blijft echter onduidelijk welke mechanismen SARS-CoV-2 gebruikt om reukverlies te veroorzaken. Dit is nu geïllustreerd in een lopend onderzoek.

Onderzoekers van het Pasteur Instituut, het Nationaal Centrum voor Wetenschappelijk Onderzoek, de Universiteit van Parijs en het Netwerk van Algemene Ziekenhuizen in Parijs (AP-HP) onderzochten de mechanismen die kunnen leiden tot korte en lange termijn verlies van geur in SARS-CoV – 2. De belangrijkste oorzaken zijn aanhoudende ontsteking van het epitheel en het reukzenuwstelsel. De resultaten van de bijbehorende studie zijn in het tijdschrift gepubliceerd.Transitional Medicine Sciences“Werd uitgebracht

Veel mensen ervaren niet-respiratoire symptomen

Hoewel COVID-19, veroorzaakt door het SARS-CoV-2-virus, in de eerste plaats een luchtwegaandoening is, vertonen veel van degenen die ermee besmet zijn ook niet-respiratoire symptomen. Dit omvat een plotseling verlies van geur bij mensen. De exacte reden hiervoor bleef echter onduidelijk.

Er wordt bijvoorbeeld vermoed dat het tijdelijke oedeem van olfactorische kloven de luchtstroom blokkeert die geurmoleculen naar olfactorische neuronen (de bekende verstopte neus die optreedt bij verkoudheid), wat leidt tot een verlies van het reukvermogen, leggen de onderzoekers uit.

De mechanismen van het verlies van geur geassocieerd met COVID-19 werden geanalyseerd

In de huidige studie heeft het onderzoeksteam nu de causale mechanismen van het verlies van geur geassocieerd met COVID-19 geanalyseerd op basis van scans van COVID-19-patiënten en aanvullende tests in een diermodel. Dienovereenkomstig infecteert SARS-CoV-2 sensorische neuronen en veroorzaakt het een ontsteking van het epitheel en het reukzenuwstelsel. Bovendien kunnen aanhoudende ontsteking van het epitheel en het reukzenuwstelsel evenals de aanhoudende aanwezigheid van het virus in het reukepitheel op de lange termijn worden gedetecteerd bij mensen met anosmie.

Bovendien is in de context van SARS-CoV-2-infectie de chronologie van de volgende punten betrokken bij anosmie:

1. Cilia gedragen door sensorische neuronen gaan verloren. Deze trilharen zorgen ervoor dat sensorische neuronen olfactorische deeltjes kunnen ontvangen;
2. Verspreiding van het virus in de sensorische neuronen.
3. Verstoring van de integriteit van het reukepitheel (zintuig), geassocieerd met apoptose (celdood);
4. Het virus verspreidt zich in de reukbol, het eerste hersenrelaisstation in het reukstelsel;
5. Ontsteking en viraal RNA in verschillende delen van de hersenen.

“We hebben waargenomen dat SARS-CoV-2 niet alleen sensorische neuronen infecteert, maar ook de reukzenuw en reukzenuwcentra in de hersenen aantast”, legt Pierre-Marie Lido van het Pasteur Instituut uit.

Mark voegde toe: “Volgens onze resultaten kan het verlies van geur in COVID-19 bij sommige patiënten enkele maanden aanhouden, en het aanhouden van klinische symptomen kan worden toegeschreven aan persistent virus en reukmucositis.” Lecuit, hoofd van de afdeling Infectiebiologie aan het Pasteur Instituut.

Een toegangspoort tot de hersenen

Daarnaast is een belangrijke bevinding van het onderzoek dat beschadiging van reukneuronen een toegangspoort voor virussen naar de hersenen zou kunnen zijn, wat ook een mogelijke verklaring is waarom sommige patiënten psychische problemen (angst- en depressiestoornissen) en neurologische klachten hebben. (Cognitieve stoornissen, gevoeligheid voor neurodegeneratieve aandoeningen).

Effecten op de test

Een andere onverwachte bevinding van de studie was dat “nasofaryngeale uitstrijkjes met standaard RT-qPCR negatief kunnen zijn, zelfs als het virus nog steeds aanwezig is in de achterkant van de neusholte, in het reukepitheel”, aldus het rapport van het onderzoeksteam. Hiermee moet rekening worden gehouden bij het testen van mensen met anorexia. (fp)