Toen de Hongaren naar Beieren kwamen

drHij bekijkt dit 282 pagina’s tellende proefschrift over regionale geschiedenis en stelt twee vragen voor: Moet het breed van opzet zijn? Ook: is daar alles belangrijk? Na het lezen wordt een aarzelend ja gevolgd door een resolute weigering. Omdat de aanpak niet geschikt is om te weten “onder welke voorwaarden de integratie van Hongaren in Beieren succesvol of moeilijk zou kunnen zijn”. Als, uit trouw aan wetenschappelijke terminologie, factoren in de landen van herkomst “die gunstig waren voor emigratie” worden verklaard, valt op dat historische regionale normen niet de hele werkelijkheid vatten.

Met betrekking tot het werk van de staat is het werk rijk aan bewijs en kennis. Na de onderdrukking van de Hongaarse opstand door Sovjet-troepen in de eerste dagen van november 1956, legde de Beierse minister van Staat Walter Stein op 8 november een verklaring af aan de pers over de opvang van Hongaarse vluchtelingen. Wat volgde, en dat Rita Case bij elke memo en correspondentie graag voor ogen had, was een bureaucratisch meesterwerk in de beste zin van het woord: redelijk, doelgericht, begaan met het algemeen welzijn, begaan met de bevolking en begaan met nieuwkomers. Ambtenaren op verschillende bestuurlijke niveaus tussen de gemeenten en de federale overheid handelden onvermoeibaar en volgens de regels, maar lieten zich ook leiden door hun eigen belangen, steeds stilzwijgend nadenkend over de voordelen van hun eigen macht en de daaraan verbonden financiële middelen. Van de ongeveer 200.000 vluchtelingen die Hongarije tussen 24 oktober 1956 en het voorjaar van 1957 verlieten, met een grote meerderheid op weg naar Oostenrijk, maar ook naar Joegoslavië, ontving de Bondsrepubliek Duitsland permanent 14.500 mensen, en Beieren 1.451. Mensen.