Testosteron beïnvloedt vrijgevigheid – Wissenschaft.de
Seksueel testosteron lijkt van invloed te zijn op hoe genereus we zijn met anderen. In één onderzoek hielden mensen die eerder testosteron hadden ingenomen meer geld voor zichzelf bij besluitvormingstaken, terwijl mensen in de placebogroep meer aandacht besteedden aan anderen. Het hormoon verandert ook de hersenactiviteit: onder invloed van testosteron is de verbinding tussen de pariëtale kwab en de temporale kwab, geassocieerd met subacuut, minder actief.
Sociaal gedrag ten opzichte van onze medemensen zorgt ervoor dat menselijke samenlevingen functioneren en alle betrokkenen ten goede komen. Hoe genereus en behulpzaam iemand is, hangt echter van veel verschillende factoren af en varieert sterk. Eerdere studies hebben aangetoond dat geslachtshormonen zoals testosteron een rol spelen. In de hersenen gaat het vermogen om zich in te leven in anderen en attent te zijn hand in hand met de activering van wat de temporo-pariëtale verbinding wordt genoemd, het overgangsgebied tussen de pariëtale kwab en de temporale kwab.
Sociale relaties spelen een rol
Een team onder leiding van Jianxin Ou van de Universiteit van Shenzhen in China heeft nu met een gecombineerde aanpak het effect van testosteron op gedrag en hersenactiviteit onderzocht. Daartoe lieten ze 67 jonge mannen besluitvormingstaken uitvoeren waarbij ze ofwel een bepaald bedrag voor zichzelf konden houden, ofwel het konden delen met iemand die redelijk dichtbij was. Ondertussen observeerden de onderzoekers de hersenactiviteit van proefpersonen op functionele magnetische resonantiebeeldvorming. Ou en collega’s hadden eerder de testosteronspiegel bij sommige proefpersonen verhoogd door een gel met testosteron op hun armen en schouders aan te brengen. In plaats daarvan kreeg de vergelijkingsgroep een gel zonder het actieve ingrediënt. Noch de onderzoekers, noch de proefpersonen wisten wie de gel tijdens de implementatie kreeg.
“We ontdekten dat testosteron tot meer egoïstische beslissingen leidt, vooral als het gaat om mensen met wie het onderwerp niet nauw verwant is”, aldus de onderzoekers. In het geval van zeer naaste mensen, zoals ouders, broers en zussen of levenspartners, besloten testdeelnemers uit beide groepen vaak om deel te nemen, waarbij deelnemers iets minder genereus waren onder invloed van verhoogde testosteron. Aan de andere kant was er een duidelijk verschil in minder hechte relaties, zoals vrienden, vaste kennissen of vreemden. In dit geval waren de proefpersonen die de testosterongel kregen minder bereid om van hun eigen verdiensten af te zien, zodat de ander ook iets zou krijgen – ook al was het totaal betaalde bedrag dan hoger.
Gebieden van de hersenen zijn minder actief voor altruïsme
De MRI-scans vertelden de onderzoekers wat er in de hersenen van mensen omging tijdens het nemen van deze beslissingen. Bij proefpersonen die de placebo kregen, was er een duidelijke activering van temporaal-pariëtale communicatie in de hersenen terwijl genereuze beslissingen werden genomen. “Dit gebied van de hersenen wordt geactiveerd wanneer we ons in de schoenen van anderen verplaatsen”, leggen de onderzoekers uit. “Het speelt een cruciale rol bij het voorschrijven van perspectief, bij morele oordelen en bij het definiëren van zichzelf in relatie tot anderen.”
Bij proefpersonen die testosteron kregen, was de temporopariëtale kruising daarentegen minder actief tijdens de besluitvorming. De communicatie met andere hersenregio’s, zoals de insula en het striatum, is ook verstoord. Deze hersenregio’s zijn onder meer betrokken bij perceptuele perceptie en controle van het bewegingsverloop. “Gezamenlijk geven deze resultaten aan dat het netwerk dat zich uitstrekt over regio’s in zowel de hersenen als de subcortex de effecten van testosteron op sociale voorkeuren ondersteunt”, schrijven Ou en collega’s.
Hoe zit het met vrouwen?
Maar ze merken op dat alleen jongeren tussen de 18 en 25 jaar aan hun studie deelnamen. In hoeverre de resultaten aan bijvoorbeeld vrouwen overgedragen kunnen worden, is op basis van de gegevens niet vast te stellen. Bovendien werden de werkelijke testosteronniveaus van de deelnemers niet gemeten, dus het is mogelijk dat deelnemers die bijzonder hoge of lage niveaus van het geslachtshormoon hadden, ongeacht de testosterongel, een afwijking in de resultaten hebben. De persoonlijke kenmerken van de deelnemers zijn niet vastgelegd. Meer onderzoeken kunnen hier duidelijkheid bieden.
Quelle: Jianxin Ou (Universiteit van Shenzhen, China) et al.Proceedings of the National Academy of Sciences, Doi: 10.1073 / pnas.2021745118
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”