Successen en zwakke punten – EURACTIV.de

Hoewel de euro officieel op 1 januari 1999 werd ingevoerd, werd het gebruik ervan pas op 1 januari 2002 populair – toen de euromunten en -bankbiljetten in omloop waren.

De volgende zes grafieken geven inzicht in de geschiedenis van de Europese munteenheid met enkele van zijn successen, zwakheden en absurditeiten.

1. Hoeveel eurobankbiljetten zijn er al?

Volgens de Europese Centrale Bank (ECB) waren er in november 2021 in totaal 27.640.019.753 eurobankbiljetten in omloop met een totale waarde van 1.519 miljard euro. Daarnaast waren er 141 miljard munten met een totale waarde van 31 miljard euro in omloop. portemonnees, supermarktkassa’s, broekzakken en kussens onder de bank.

Hoewel steeds meer consumenten contant betalen, is het aantal eurobankbiljetten in omloop de afgelopen twee jaar toegenomen en zelfs toegenomen. Onderzoeker Europese Centrale Bank wees eropEurobankbiljetten worden steeds vaker gebruikt als waardeopslag, zowel binnen als buiten de eurozone. Dit kan vooral belangrijk zijn tijdens de crisis veroorzaakt door de pandemie.

Een mogelijke verklaring […] is dat mensen tijdens de crisis hun toevlucht hebben genomen tot contant geld om met de onzekerheid om te gaan”, zei hij. Fabio Panetta betoogt:Lid van de directie van de Europese Centrale Bank.

“Snellere digitalisering betekent niet snel het einde van de kritiek”, voegde hij eraan toe.

Zelfs het aantal euromunten in omloop blijft stijgen. De meest voorkomende munt is de munt van 1 cent, waarvan 38 miljard munten ter waarde van 380 miljoen euro in omloop zijn. Als je ze op elkaar stapelt, zou deze dunne toren 63.460 km de ruimte in steken, ongeveer een zesde van de weg naar de maan.

2. ECB-balans als geschiedenisboek

De geschiedenis van de euro is kort, maar turbulent: de Grote Recessie van 2008, de eurocrisis in 2010, deflatoire druk in 2015-2019 en de pandemie hebben hun stempel gedrukt op de balans van de Europese Centrale Bank.

Het cumulatieve effect van de reacties van de ECB op deze gebeurtenissen resulteerde in een vertienvoudiging van de activa op de balans van de ECB tussen 1999 en 2021.

Bovendien toont de veranderende samenstelling van de balans van de Europese Centrale Bank de verschillende manieren waarop de bewaarder van de euro reageerde op de uitdagingen van die tijd.

Zo laat de categorie “Eurozone kredietinstelling leningen in euro” (blauw gebied in de grafiek) zien hoe de Europese Centrale Bank Long-Term Refinancing Operations (LTRO’s) heeft ingezet in tijden van crisis. In 2008, 2012 en 2020 heeft de Europese Centrale Bank via deze repo goedkope leningen aan Europese banken aangeboden, zodat de banken konden blijven lenen aan de reële economie.

De stijging van de categorie “ingezetene effecten van de eurozone” (het groene gebied in de grafiek) toont de start van het QE-programma begin 2015.

Sinds de eurozone dreigt af te glijden naar deflatie, is de Europese Centrale Bank onder de toenmalige president Mario Draghi begonnen met het massaal opkopen van staats- en bedrijfsobligaties. Het doel was om aantrekkelijke financieringsvoorwaarden voor productieve investeringen te behouden, zodat de hete Europese economie het hoofd kon bieden aan deflatoire druk.

De aankopen van activa stopten enige tijd in 2019, maar werden toen hervat en bereikten eind 2021 meer dan € 3,2 biljoen.

3. De aanhoudende dominantie van de Amerikaanse dollar

Een van de doelstellingen van de euro was de wereldwijde dominantie van de Amerikaanse dollar als reservevaluta aan te vechten. Hoewel de euro zich snel heeft gevestigd als de op één na belangrijkste valuta en ongeveer 21% van de deviezenreserves van de wereld in de euro luiden, is de rol van de Amerikaanse dollar nog lang niet op de proef gesteld.

Zelfs de euro lijkt zijn relevantie te verliezen. Want begin 2010 waren de reserves in euro’s nog tot 27% van ’s werelds deviezenreserves.

Bovendien vindt een groot deel van de internationale handel die niet tussen EU-landen plaatsvindt plaats in Amerikaanse dollars. Dit geeft de Verenigde Staten een geopolitiek drukcentrumOmdat het elk land, bedrijf of individu kan beletten in Amerikaanse dollars te handelen of activa aan te houden die in Amerikaanse dollars zijn uitgedrukt. Dit betekent dat de betrokken mensen en bedrijven in wezen worden uitgesloten van het wereldwijde handelssysteem.

De Europese Unie voelde deze aanhoudende Amerikaanse hegemonie toen de VS zich terugtrokken uit de nucleaire deal met Iran en unilateraal zware economische sancties oplegde aan Iran. Een sterkere internationale rol voor de euro is dus een van de voorwaarden voor meer “strategische autonomie” voor de EU.

4. Hoe Duitsland regeerde, deel 1

In Frankrijk hebben overwegingen met betrekking tot de politieke gevolgen van valuta’s altijd op de voorgrond gestaan ​​bij het overwegen van de euro. De Franse regering wilde minder afhankelijk zijn van de Verenigde Staten en ook de Duitse hegemonie in Europa tegengaan.

Toen Duitsland hereniging zocht, stemde de Franse regering ermee in, maar op voorwaarde dat er een gemeenschappelijke munt zou worden ingevoerd met als doel de Duitse hegemonie in te dammen.

Veel Duitsers waren bang dat ze een onafhankelijke centrale bank als hun belangrijkste valuta-instelling zouden verliezen, wat dan tot inflatie zou kunnen leiden. Terwijl de geest van hyperinflatie uit het Weimar-tijdperk de Duitsers nog steeds achtervolgde, zorgde de Berlijnse regering ervoor dat prijsstabiliteit werd gecementeerd als de enige prioriteit van de onafhankelijke Europese Centrale Bank.

Vanuit Duits oogpunt lijkt het plan te hebben gewerkt. Want ook na de invoering van de euro bleef de inflatie in Duitsland op een laag niveau.

In 2021 heeft een scherpe stijging van de inflatie (niet zichtbaar in de bovenstaande grafiek) de angst doen herleven dat de inflatie uit de hand zou kunnen lopen. In Duitsland gaven politici snel de schuld aan de lage rentetarieven van de Europese Centrale Bank. De huidige door pandemie veroorzaakte inflatie vindt zijn oorsprong echter in hoge energieprijzen en andere problemen in de toeleveringsketen die de Europese Centrale Bank niet rechtstreeks kan beïnvloeden.

5. Hoe Duitsland regeerde, deel 2

Als Duitsland wint in termen van onafhankelijkheid van de centrale bank en inflatiebeheersing, zal Frankrijk dan op zijn minst een herbalancering van de economische krachten in Europa bereiken?

Niet echt.

Zonder de euro moest de Duitse D-Mark opnieuw worden beoordeeld vanwege de sterke economische prestaties in Duitsland. Als lid van de eurozone heeft de Duitse exportindustrie geprofiteerd van een relatief goedkope valuta.

In de andere lidstaten, met name de zuidelijke, was echter precies het tegenovergestelde het geval. Daar had de euro, die erg duur was voor hun economische productie, een zwakke invloed op hun wereldwijde concurrentievermogen.

Deze onbalans is duidelijker zichtbaar in het saldo op de lopende rekening van de landen van de eurozone. Zelfs in 2020, toen de pandemie de wereldhandel ontwrichtte, had Duitsland een overschot op de lopende rekening van 230 miljard euro. Dit betekent dat Duitsland veel meer goederen exporteerde dan importeerde.

Ondertussen boekte Frankrijk een tekort op de lopende rekening van € 44 miljard. Het feit dat minder productieve landen hun valuta niet konden devalueren om het concurrentienadeel te compenseren, zorgde voor sociale problemen, vooral in Zuid-Europa. De landen van de eurozone kunnen alleen maar hopen concurrerend te blijven door de arbeidskosten te verlagen, wat neerkomt op lagere lonen of minder sociale bescherming.

Het probleem wordt nog verergerd door het feit dat Duitsland niet heeft geïnvesteerd of zijn overschot heeft uitgegeven, wat de economie in de hele eurozone zou hebben ondersteund.

6 – Waar zijn de bruggen op de eurobiljetten?

Heb je je ooit afgevraagd waarom je nooit de bruggen op de eurobankbiljetten bent overgestoken?

De reden is dat het fictief is. Of dat waren ze tenminste.

Oorspronkelijk stelde de ontwerper van het bankbiljet voor om echte bruggen af ​​te beelden, zoals de Rialtobrug in Venetië. Om echter een politiek debat te vermijden over welke bruggen in een land op het bankbiljet zouden moeten verschijnen, koos de ECB een model van gestileerde bruggen die een specifiek architectonisch tijdperk vertegenwoordigen in plaats van echte kopieën.

In 2011 maakte de Nederlandse stad Spijkenisse echter gebruik van de marketingkans om als enige Europese stad vertegenwoordigd te zijn in eurobankbiljetten door de zeven bruggen over de grachten te bouwen.

De impact van Spijkenisse’s daaropvolgende overname van de bruggen op bankbiljetten zou echter snel kunnen wegebben. afgelopen december Europese Centrale Bank aangekondigdZe werken aan een nieuw ontwerp voor de euromunt. Een besluit over het nieuwe ontwerp wordt in 2024 verwacht.

[Bearbeitet von Zoran Radosavljevic]