SARS-CoV-2 zal altijd – Nieuwe vaccins nodig – Medische praktijk zijn

Coronavirus wordt na verloop van tijd niet schadelijker

Bij het uitbreken van de coronaviruspandemie werd herhaaldelijk vernomen dat het virus in de zomer zou kunnen verdwijnen. Dit was helaas niet het geval. Integendeel: de nieuwe ziekteverwekker blijft zich verspreiden en is volgens experts niet minder schadelijk geworden. Bovendien blijven er mutaties verschijnen, waardoor het noodzakelijk is om nieuwe vaccins te ontwikkelen.

Wereldwijde vaccinaties tegen SARS-CoV-2 en COVID-19, veroorzaakt door de ziekteverwekker, geven hoop. Deskundigen zijn echter van mening dat we nog lang met het virus zullen moeten leven.

Coronavirus-varianten die drastisch zijn veranderd

Ze zegt in huidig ​​onderzoek dat Corona-onderzoek voor een mysterie staat Invoer Van “scilog”, het tijdschrift van het Oostenrijkse Wetenschapsfonds FWF (Scientific Research Promotion Fund).

Sinds het begin van de epidemie is bekend dat SARS-CoV-2 in de loop van de tijd zal muteren. Dit gedrag werd verwacht door de professionele wetenschapper en ook griepvirussen gedragen zich op dezelfde manier. Volgens de informatie waren er tot eind 2020 gemiddeld twee pieken per maand.

Maar toen, plotseling, verschenen drastisch veranderde varianten van het Coronavirus die niet alleen een of twee nieuwe mutaties bevatten, maar zelfs 30 mutaties tegelijk – genoeg om de effectiviteit van bepaalde vaccins te verminderen en ervoor te zorgen dat de infectiegraad stijgt.

Dus de vraag hoe dergelijke mutaties in het virus ontstaan, is urgenter dan ooit. Het wordt nu beantwoord door een groep over Andreas Bergthaler als onderdeel van een onderzoeksproject.

Mutaties zijn niet alleen een fout voor een virus

“Coronavirussen zijn RNA-virussen”, legt een viroloog en immunoloog aan CeMM, het onderzoekscentrum voor moleculaire geneeskunde van de Oostenrijkse Academie van Wetenschappen, uit. “Je hebt standaard een relatief foutgevoelig kopieermechanisme”, zegt Bergthaler.

Zoals uitgelegd in het artikel, heeft RNA in levende cellen de functie van het overbrengen van de genetische informatie die is opgeslagen in het DNA naar de ribosomen, waarin eiwitmoleculen worden geproduceerd volgens de blauwdrukken die ze bevatten. Dit is waar RNA-virussen bij dit proces betrokken raken.

Omdat coronavirussen de grootste RNA-genomen van alle bekende virussen bevatten, hebben ze hun eigen correctiemechanismen ontwikkeld om het foutenpercentage te verminderen. “Fouten of mutaties zijn echter niet alleen een defect van het virus”, zegt Bergthaler.

Integendeel, door dergelijke nieuwe mutaties kan het virus zich aanpassen aan nieuwe omstandigheden. Als we de genomen van het huidige virus vergelijken met de referentiesequentie, dat wil zeggen de genetische informatie van Wuhan 2019, zien we dat er elke maand ongeveer een of twee mutaties zijn verzameld ”, legt de expert uit.

Het virus kan sneller muteren

Maar sinds eind december 2020 hebben onderzoekers over de hele wereld een nieuw fenomeen waargenomen. “We blijven nieuwe varianten vinden die meer gemuteerd zijn, met tot 30 extra mutaties tegelijk.”

We hebben het over de Britse variant B 1.1.7 en de Zuid-Afrikaanse variant B 1.351. Coronavirus heeft een manier gevonden om sneller te muteren. Het is niet duidelijk of dit toeval was of dat er een gemeenschappelijke oorzaak achter deze ontwikkeling zat.

Onderzoekers hebben hiervoor twee hypothesen. “Een van de twijfels is dat er een tussengastheer was en dat deze mutaties zich daar hebben opgehoopt, maar daar zijn niet veel aanwijzingen voor”, zegt Bergthaler, die sindsdien de dynamiek van de mutatie van het Coronavirus in Oostenrijk volgt. het uitbreken van de epidemie.

De tweede veronderstelling is: “Virussen kunnen zich gedurende een zeer lange tijd vermenigvuldigen in geïnfecteerde individuen zonder te worden gecontroleerd door het immuunsysteem.” De ziekteverwekker zou genoeg tijd hebben gehad om veel van de mutaties te accumuleren. Dit kan onder meer het geval zijn bij mensen met een verzwakt immuunsysteem.

“Dit is wat ons betreft nog niet voldoende om te verklaren waarom zoveel mutaties zich opstapelen”, zegt de viroloog. “Dit is een van de vragen die we willen verduidelijken.”

Honderden virusgenomen bij een geïnfecteerde persoon

Het doel van het nieuwe basisproject is enerzijds te begrijpen hoe mutaties zich ophopen in het ene organisme, en anderzijds hoeveel van deze mutaties worden overgedragen op een andere persoon via het “knelpunt” van infectie.

Het bereik van mutaties bij een enkele geïnfecteerde persoon is soms veel groter dan het bereik van virussen die daadwerkelijk tussen mensen worden overgedragen. “Elke persoon kan honderden virusgenomen hebben, met kleine verschillen”, legt de projectmanager uit.

“Het is voor ons belangrijk dat we deze laagfrequente mutaties ook kunnen detecteren. We kunnen mutaties detecteren die alleen in een van de 100 genomen in een monster aanwezig zijn”, zegt Bergthaler.

Bovendien is het verstrijken van de tijd best interessant. “Als bepaalde mensen meerdere keren worden bemonsterd, is het mogelijk om te bestuderen hoe de mutatieverdeling verandert”, zegt de onderzoeker.

En u wilt zien hoeveel nieuwe mutaties het infectieknelpunt doorkruisen. Hiervoor heeft u paren geïnfecteerde mensen nodig die weten wie het eerst besmet is geraakt en wie het virus heeft. Het is moeilijk om hiervoor robuuste epidemiologische gegevens te verkrijgen. Maar als we daarin slagen, is het mogelijk om het aantal gemuteerde virussen te onderzoeken dat wordt overgedragen op een besmet persoon ”, hoopt Bergthaler.

Bio-informatica-methoden kunnen ook worden gebruikt om het aantal virussen te tellen dat daadwerkelijk tussen twee mensen is overgedragen.

Meer besmettelijk en gevaarlijk

De onderzoeker ziet niet dat het coronavirus besmettelijker zou kunnen worden maar schadelijker is tijdens het mutatieproces, zoals op verschillende plaatsen wordt vermoed.

“In theorie zou het natuurlijk een goede evolutionaire strategie zijn om het virus zo besmettelijk mogelijk te maken en zo min mogelijk schade toe te brengen aan het gastorganisme, zoals het geval is bij sommige herpesvirussen”, zegt de wetenschapper, maar hij wijst erop het Britse alternatief: “Er is nu goed bewijs voor dat deze variant besmettelijker is en tegelijkertijd ook leidt tot zwaardere cursussen en verhoogde mortaliteit.”

Bovendien zal naarmate de vaccinaties vorderen, de selectiedruk op het virus toenemen door vaccinaties. Bergthaler veronderstelt dat er nieuwe mutaties (“immuunontsnapping”) zullen ontstaan ​​die het effect van de huidige vaccins gedeeltelijk zouden kunnen verminderen. Het is cruciaal om de exacte mechanismen te begrijpen.

Het ergste van de nazomer is voorbij

Het huidige onderzoeksproject heeft een looptijd van drie jaar – een lange periode in het licht van de dynamisch veranderende situatie. Maar Bergthaler heeft er vertrouwen in. De deskundige is van mening dat als er geen gevaarlijke nieuwe virusmutaties verschijnen, we na de zomer een voldoende vaccinatiegraad hebben en het ergste voorbij is.

Het virus zal er over drie jaar nog steeds zijn, maar hopelijk hebben we tegen die tijd de vaccins van de tweede, derde en vierde generatie en leren we veel over de basismechanismen van Covid-19-ziekten. Hierdoor zouden strikte maatregelen zoals lockdown tot het verleden moeten behoren ”, zegt Bergthaler. (AD)