Rechtop lopen: een twijfelachtige aanname van oorsprong – wissenschaft.de

Bipedie is de technische term – maar hoe is deze typische menselijke manier van voortbewegen ontstaan? Een studie van chimpansees suggereert dat de krimpende bosomvang mogelijk niet is veroorzaakt door de evolutionaire geschiedenis van het rechtop lopen van onze voorouders. Want zelfs in de groepjes verspreide bomen staan ​​ze niet meer op de grond. In plaats daarvan is waargenomen dat onze naaste verwanten meer geneigd zijn om op twee benen te gaan staan ​​wanneer ze zich in takken verplaatsen. Onderzoekers zeggen dat de werkelijke oorsprong van rechtop lopen in bomen ligt.

Het is bijna een symbool van de lijn van de menselijke evolutie: terwijl mensapen meestal op vier poten liepen en zelden stonden, begonnen onze voorouders steeds vaker op twee benen te lopen. Deze evolutie is altijd een focus geweest van de antropologie. Er wordt verondersteld dat landschapsveranderingen in de inheemse Afrikaanse regio van mensachtigen ongeveer vijf miljoen jaar geleden een rol speelden bij de ontwikkeling van bipolair. In die tijd werd het daar droger en werden de voorheen dichte bossen lichter en veranderden uiteindelijk in savannes. Dit zou ertoe hebben geleid dat onze voorouders steeds meer van bomen naar land trokken. De hypothese stelt dat ze dan op vaste grond meer en meer rechtop kunnen lopen.

Chimpansee gericht

Om observatiegegevens te leveren die licht werpen op dit potentiële verhaal, heeft een internationaal team van onderzoekers zich nu gericht op het bewegingsgedrag van onze naaste verwanten. Chimpansees zouden het beste model kunnen zijn voor onze voorouders uit het Mioceen en Plioceen. De studie concentreerde zich op een chimpanseepopulatie die leeft in een omgeving die ongebruikelijk is voor deze mensapen: Wadi Issa in het westen van Tanzania wordt niet gekenmerkt door dichte bossen, maar de dieren leven in een ietwat droog, mozaïekachtig gebied met weinig bomen. en open gebieden. Het leefgebied is dus vergelijkbaar met een beboste savanne, waarvan wordt aangenomen dat het de thuisbasis is van vroege menselijke voorouders, leggen de onderzoekers uit. Dus onderzochten ze of chimpansees in Wadi Isa tekenen vertoonden dat dit type landschap tweevoetige voortbeweging aanmoedigt.

Daartoe deden de wetenschappers uitgebreide observaties van het voortbewegingsgedrag van een groep chimpansees in verschillende contexten. Ze registreerden met name gevallen van een rechtopstaande houding en of dit te maken had met op de grond of in bomen zijn. Ze deden ook een fundamentele analyse van de relatie tussen bomen, of bodemgerelateerd gedrag, en vegetatie. De wetenschappers vergeleken de bevindingen vervolgens met bestaande monitoringgegevens voor deze soort chimpanseepopulatie die leeft in bossen in andere regio’s van Afrika.

“Omdat er in Issa minder bomen zijn dan in een typisch tropisch woud, waar de meeste chimpansees leven, verwachtten we eigenlijk meer individuen op de grond te zien dan in bomen. Aangezien veel van de traditionele motivaties voor tweevoetige voortbeweging gerelateerd lijken te zijn aan de grond, dachten we dat we misschien ook een rechtere manier van lopen zouden zien”, zegt senior auteur Alex Bell van University College London. Maar deze voorspellingen werden niet bevestigd.

rechtop in de bomen

Uit de analyse van het team bleek dat de chimpansees van Issa, ondanks hun relatief open leefgebied, evenveel tijd in bomen doorbrengen als andere chimpansees die in dichte bossen leven. “Isa’s chimpansees waren niet meer geaard dan chimpansees die in boshabitats leven, wat suggereert dat het geen simpele regel is dat minder bomen meer tijd op de grond betekenen”, schrijven de onderzoekers. Interessant is dat ze met betrekking tot hun rechtopstaande houding ontdekten dat chimpansees 85% van de tijd op twee benen staan ​​wanneer ze zich door boomtakken bewegen op zoek naar voedsel.

Tenminste wat onze naaste levende verwanten betreft, bevestigt de studie geen populaire veronderstelling over de evolutionaire geschiedenis van rechtop lopen, zeggen de onderzoekers. “Het leven in bomen kan een integraal onderdeel zijn geweest van de adaptieve niche van de mensachtigen, zelfs toen de bossen afnamen”, schrijven de onderzoekers. “Onze studie geeft aan dat de achteruitgang van bossen in het Mioceen en laat Plioceen ongeveer 5 miljoen jaar geleden waarschijnlijk geen katalysator is geweest voor de evolutie van tweevoeters”, zegt Bell. “In plaats daarvan zijn bomen mogelijk een belangrijke factor gebleven in de ontwikkeling van deze De zoektocht naar voedselproducerende bomen is hier een drijvende kracht”, zegt de antropoloog.

Zoals de onderzoekers echter benadrukken, moeten de bevindingen van de studie alleen als indicatief worden beschouwd: het blijft een mysterie waarom menselijke voorouders uiteindelijk een gevestigde manier van voortbewegen hebben aangenomen. Het lijkt duidelijk dat de chimpansee maar in beperkte mate als model kan dienen, aangezien hij niet kan worden gelijkgesteld met de wezens die aan het begin stonden van de evolutionaire geschiedenis van de mensheid. De onderzoekers willen nu meer achtergrondinformatie over de chimpansees geven: “We moeten ons nu concentreren op hoe en waarom chimpansees zoveel tijd in bomen doorbrengen, zelfs in Issa’s leefgebied”, zegt co-auteur Fiona Stewart van University College London. .

Bron: University College London, artikel: Wetenschap Vooruitgang, doi: 10.1126/sciadv.add9752

© wissenschaft.de – Martin Vieweg