Planetair onderzoek: Er is een hevige storm op Saturnus
De meeste mensen zijn bekend met de verbluffende Grote Rode Vlek van Jupiter, een storm met een diameter van ongeveer 10.000 mijl die al minstens 200 jaar over het oppervlak zwerft. Maar de naburige gasreus Saturnus is niet gespaard gebleven van stormen die zo groot kunnen zijn als de aarde. Dat blijkt uit een nieuwe studie tijdschrift Science Advances is gepubliceerd.
De onderzoeksgroep onder leiding van Cheng Li van de University of California, Berkeley en de University of Michigan, Ann Arbor, onderzocht de emissies van Saturnus. Waarnemingen in het radiogedeelte van het elektromagnetische spectrum zijn hier bijzonder relevant, omdat ze het mogelijk maken om de nevel- en wolkenlagen van Saturnus te zien. Op deze manier kun je meer zien van wat er in de atmosfeer van het gas gebeurt. Bovendien kan alleen dan de chemische samenstelling van de atmosfeer en de daarin optredende chemische processen worden beschreven. Fenomenen als wolkenvorming en convectie kunnen beter worden begrepen door waarnemingen in de radioband.
De zogenaamde megastormen op Saturnus, die sinds 1876 worden waargenomen, komen elke 20 tot 30 jaar voor en veroorzaken verstoringen in de atmosfeer van de planeet. De laatste in zijn soort vond plaats in 2010, net toen NASA’s Cassini-ruimtevaartuig de gasreus observeerde en gedetailleerde gegevens over de gebeurtenis verzamelde. Hoewel enorme stormen in sommige opzichten vergelijkbaar zijn met orkanen op aarde, is het moeilijk om ze daarmee te vergelijken, en niet alleen vanwege hun omvang. We weten bijvoorbeeld dat terrestrische stormen hun energie halen uit de omringende warme zeeën, maar hoe ze zich op Saturnus vormen, blijft op dit moment onduidelijk. Ook werd er tijdens de enorme storm van 2010 iets vreemds en onverwachts ontdekt, dat het droogte-effect wordt genoemd. Met andere woorden, stormen verdrijven condenseerbare dampen.
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”