PIK: Overschrijding van de klimaatgrens kan het risico op inversie-effecten sterk vergroten

Het kritieke punt is al gepasseerd

Als de klimaatgrens van de VN van 1,5 tot 2°C opwarming tijdelijk wordt overschreden, zou het risico dat veel elementen van het aardsysteem omvallen, met meer dan 70 procent kunnen toenemen – vergeleken met de beoogde opwarmingsgrens in het Klimaatakkoord van Parijs van 2015 als gevolg van de risicoanalyse Nieuw door een internationaal onderzoeksteam. Dit risico verhoogt een Persbericht over het Potsdam Institute for Climate Impact Research (PIK) Zelfs als de wereldtemperatuur zich op lange termijn zou stabiliseren binnen de Parijse range. De onderzoekers concludeerden dat het vermijden van inhalen het risico zou verminderen.

Tuimelschakelaar in het grondsysteem – Afbeeldingen © Köppen, Schellnhuber, Edenhofer, PIK-Potsdam, CC-BY-ND DE 3.0.0-update

Nico Wunderling, een wetenschapper aan het Potsdam Institute for Climate Impact Research en hoofdauteur van de studie gepubliceerd in NatuurKlimaatverandering. Klimaatverandering is gepubliceerd. “Zelfs als we de opwarming van de aarde zouden kunnen beperken tot 1,5 graden voorbij 2 graden, zou dat niet genoeg zijn, omdat het risico op het veroorzaken van een of meer globale omslagpunten nog steeds meer dan 50 procent zou zijn. Naarmate de temperaturen op de lange termijn stijgen, nemen de risico’s toe.” exponentieel toenemen.”

Jonathan Dunges, co-voorzitter van Future Labs over de weerstand van de aarde in het Antropoceen in pik. “Uit het laatste rapport van het IPCC blijkt dat we waarschijnlijk op schema liggen om tijdelijk de temperatuurdrempel van 1,5 °C te overschrijden.”

De incidentie van inversie neemt toe met de toename van extreme temperaturen

Om tot deze resultaten te komen, gebruikten de onderzoekers, samen met co-auteurs van de Earth Commission, verschillende scenario’s voor het overschrijden van de opwarming van de aarde met extreme temperaturen tussen 2 en 4 graden en pasten ze toe op een set van vier op elkaar inwerkende elementen: de Groenlandse ijskap , de West-Antarctische ijskap en de West-Antarctische ijskap en de kantelende inversiecirculatie in de Atlantische Oceaan en het Amazone-regenwoud. De wetenschappers gebruikten een gevarenanalysebenadering: deze is gebaseerd op miljoenen modelsimulaties om rekening te houden met onzekerheden in relevante parameters, zoals kritische temperatuurdrempels, evenals reactiesterkten en reactiestructuur. Een dergelijk aantal simulaties zou rekenkundig onhaalbaar zijn op basis van volledig gekoppelde aardsysteemmodellen. Voor de verschillende scenario’s analyseerde het onderzoeksteam vervolgens de risico’s van overschrijding van kritische drempels en de mogelijkheid om trapsgewijze reacties tussen de vier elementen teweeg te brengen, afhankelijk van de omvang en duur van de overschrijding en de resterende opwarming op lange termijn.

“We ontdekten dat het risico van ten minste één omslaande gebeurtenis toeneemt met toenemende temperatuurextremen – al bij een temperatuurpiek van drie graden Celsius toonde meer dan een derde van alle simulaties een omslaande gebeurtenis, zelfs wanneer de duur van de overschrijding zeer beperkt was. ”, legt Nico Wunderling uit: “Bij een maximale temperatuur van vier graden Celsius neemt dit risico toe tot meer dan de helft van alle simulaties.”

kantelmechanismen wanneer kritische temperatuurdrempels worden overschreden

“Vooral de ijskappen van Groenland en West-Antarctica lopen het risico van kleine overtredingen, wat bevestigt dat ze tot de meest kwetsbare elementen van opwaartse richting behoren. Terwijl ijsverlies tijd zal vergen”, zegt Ricarda Winkelmann, Earth Commissioner en Associate Associate in het FutureLab Laboratorium op aardweerstand in het Antropoceen. Lang voordat het zich volledig ontvouwt, kunnen de temperatuurniveaus waarop dergelijke veranderingen optreden spoedig worden bereikt. “Onze acties in de komende jaren kunnen de toekomstige evolutie van ijskappen eeuwen of zelfs millennia bepalen.” twee andere kantelpunten die in de studie zijn overwogen, het AMOC en het Amazonewoud. De twee hebben hogere kritische temperatuurdrempels. Ze zullen echter sneller reageren zodra het kantelproces begint. Daarom stoppen ze het kantelproces zodra een tijdelijke overschrijding van de opwarming van de aarde is begonnen is moeilijker.

De huidige maatregelen om de opwarming van de aarde tegen te gaan, leiden naar verwachting tegen het einde van deze eeuw tot een opwarming van de aarde van 2 tot 3,6°C. “Maatregelen zijn onvoldoende. Het is zeker beter om tijdelijk de temperatuur te overschrijden dan de temperatuurpiek te bereiken en daar te blijven, maar het is mogelijk dat deze temperaturen de omslaande elementen onomkeerbaar in gang zetten. Daarom zijn lage-temperatuuroverschrijdingen belangrijk.” om het risico van rollover effectief aan te pakken”, legt Jonathan Dunges uit. Ricarda Winkelmann vult aan: “Elke tiende van een graad telt. We moeten er alles aan doen om de opwarming van de aarde zo snel mogelijk terug te dringen.”

-> Bronnen: