Permafrost: Arctische meren zijn 100 jaar geleden gekrompen
Nergens zijn er zoveel meren als in het noordpoolgebied. Ongeveer 20 tot 40 procent van de laaglanden rond de Noordelijke IJszee is bedekt met water – en dat percentage zal naar verwachting toenemen, volgens klimaatmodellen die een warmer en natter Noordpoolgebied voorspellen. Op dit moment gebeurt echter precies het tegenovergestelde, Een werkgroep schrijft nu in The Nature of Climate Change.. Zoals het team onder leiding van Elizabeth E. Webb van de Universiteit van Florida meldt, zijn de merenrijke regio’s van Siberië en het Canadese Noordpoolgebied sinds 2000 aanzienlijk droger geworden. De reden is echter geenszins dat klimaatmodellen verkeerd zijn. In plaats daarvan is het de trend naar een warmer, natter Noordpoolgebied die ervoor zorgt dat het water verdwijnt, volgens het rapport van het team. Door het onverwacht sterke ontdooien van de permafrost werd de grond zo doorlatend dat een deel van het water wegvloeide. Volgens de meeste klimaatmodellen zou deze evolutie binnen enkele decennia moeten plaatsvinden.
Het team gebruikte gegevens van de MODIS-spectrometer aan boord van NASA’s Terra- en Aqua-satellieten om veranderingen in de waterbalans te meten. Het was beperkt tot permafrostgebieden met niet minder dan vijf procent van het merengebied. Deze gebieden zijn vanuit klimaatoogpunt bijzonder interessant omdat de meren daar een grote invloed hebben op de koolstofbalans in het noordpoolgebied. Met zijn warmte smelt hij de permafrost diep in de grond waardoor er meer broeikasgassen vrijkomen. Aan de andere kant wordt aangenomen dat het opdrogen van Arctische meren koolstof uit de atmosfeer verwijdert omdat deze overwoekerd is en vol turf zit.
Regen brengt veel warmte met zich mee in permafrost
Zowel klimaatmodellen als actuele data laten zien dat permafrostregio’s niet alleen warmer worden als gevolg van klimaatverandering, maar ook meer neerslag ervaren in de zomer en herfst. Tot nu toe moest dit de klimaatverandering versnellen: grotere meren ontdooien meer permafrost, waardoor koolstofdioxide toeneemt.2 Gratis, klimaatverandering leidt tot meer regen in het noordpoolgebied, watermassa’s groeien enzovoort. Zoals uit het onderzoek van de Web Working Group blijkt, is dit mogelijk niet het geval geweest.
Sterker nog, de meren krimpen. In veel van de onderzochte gebieden droogde meer dan drie procent van het studiegebied tijdens de onderzoeksperiode op, met een gemiddelde waterbedekking van 15 procent. De reden is klimaatverandering. Volgens de analyse van het team zijn stijgende temperaturen de belangrijkste factor voor dit fenomeen – gevolgd door meer regenval in de herfst en lente. Weinig meren hebben de neiging om de bijdrage van het noordpoolgebied aan klimaatverandering te verminderen, waardoor een zichzelf versterkende cyclus wordt voorkomen.
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”