Pastelzanger Daniel Smith wil niet geliefd worden

Praten met Daniel “Dan” Smith is als praten met een goede vriend. De ster van Bastille (“Pompeii”) praat het liefst over de dingen waar hij van houdt: songwriting en de ideeën achter die liedjes en series. De 35-jarige is terughoudend om zelf in het middelpunt van de belangstelling te staan. Het realisme maakt hem zowel elegant en vriendelijk als een beetje underpowered. De indiepopzanger vertelde wat hij vooral moeilijk vindt om in de schijnwerpers te staan ​​en hoe hij zich de toekomst voorstelt Kirsten Gnuth.

Wat is het idee van het nieuwe album “Give Me the Future”?

Dan Smith: Het is een verlangen om te ontsnappen en onze relatie met technologie.

Maar ze creëerden een hele wereld rond het album. Een fictief technologiebedrijf genaamd Future Inc. bijvoorbeeld. waarom?

Nadat we het album af hadden, wilden we verder gaan. We wilden dingen doen die we nog niet eerder hadden gedaan en dus creëerden we deze denkbeeldige wereld. Ook omdat de echte wereld op dit moment aanvoelt als een futuristische dystopie, dus het past goed. De nummers passen ook perfect in het kader van menselijkheid en technologie. Er waren ook veel dingen die we niet in onze liedjes konden vastleggen, en we hebben daaraan gewerkt in de beschrijvingen van deze fictieve wereld.

Ze gaven zelfs Future Inc. haar eigen website.

Ja, we willen deze keer interactiever zijn. Ik hou van het idee dat mensen hun dromen in het systeem kunnen invoeren en er moderne kunstwerken van worden gemaakt. Hierachter zit kunstmatige intelligentie die nu overal te vinden is – zelfs in muziek. Dit is cool en angstaanjagend tegelijk. Je kunt het van de buitenkant bekijken of je kunt het uitproberen en je mening erover vormen.

Welke droom zul je hem in het systeem voeden?

Ai, dat is moeilijk. Op het album reizen we onder andere naar de jaren ’90 en worden Thelma & Louise. Of we bezoeken New York in de jaren ’80 en worden Keith Haring. Maar er zijn ook veel andere plaatsen en tijden waar ik van droom om te bezoeken. Er is geen limiet – u kunt ook naar de toekomst reizen.

Twintig jaar geleden dacht men dat we tegenwoordig met vliegende auto’s zitten. Hoe denk je dat de toekomst er over 20 jaar uitziet?

Jammer dat we vandaag geen vliegende auto’s hebben. Ik denk ook niet dat dat over 20 jaar het geval zal zijn. Maar misschien rijd je wel echt auto’s zonder chauffeur. Dit zou gek zijn, maar tegenwoordig ontwikkelt alles zich heel snel. Flyboards zoals die in Back to the Future zouden best cool zijn.

Maar al deze technologie kan ook gevaarlijk zijn.

We zijn gewend om de hele dag vermaakt te worden. Mijn smartphone is ook een krant, ik heb mijn muziek erop, ik kan films kijken en contact houden met vrienden. Ik breng veel tijd door op mijn mobiele telefoon, wat niet altijd een goede zaak is. Soms moet je het ding uitzetten en genieten van het moment in het hier en nu.

Keer terug naar het nieuwe album. Dit is de eerste keer dat je met co-schrijvers hebt gewerkt. hoe heb je het gevonden?

We brachten drie albums uit die ze schreef. Ik vind het heerlijk om helemaal voor mezelf aan nummers te werken. Met het vierde album wilde ik iets nieuws proberen en nieuwe ideeën brengen. Als ik nu naar het album luister, hoor ik alle verschillende geluiden waaraan ik heb gewerkt.

Maar je schrijft toch ook voor anderen?

Nu vond ik het leuk om liedjes voor andere mensen te schrijven. Je chat een paar uur en schrijft en dan ben je klaar. Als ik voor pastels schrijf, werk ik obsessief aan een nummer en blijf dingen veranderen. Ik dacht dat het met de co-schrijvers anders zou zijn – maar nee (lacht). Nogmaals, ik maakte talloze verschillende versies van het ene nummer en negeerde het andere. Maar de nieuwe ideeën werkten goed.

Ze is niet alleen bezig geweest met het schrijven van liedjes, maar heeft ook de videoclip voor No Bad Days mede geregisseerd. Hoe is dat?

Ik heb dat altijd al willen doen. Maar het kost veel werk. De pandemie heeft me echter de tijd gegeven om precies dat te doen. Vooral bij “No Bad Days” had ik een heel duidelijk beeld van de video. Ik werd geïnspireerd door een aflevering van Black Mirror. Het lied gaat over verlies, of het nu gaat om een ​​overlijden of een andere vorm van verlating. Tegenwoordig hebben we echter veel digitale herinneringen die mensen kunnen bewaren. Dus waarom zou u niet proberen uw geliefde tot leven te brengen door middel van deze herinnering?

Ze spelen vaak rollen in hun muziekvideo’s. Maar je hebt ooit gezegd dat je het niet zo leuk vindt. Is er iets veranderd?

Ik werd meer open en begreep dat het beter is om video’s te associëren met muziek. Ik ben niet erg goed in acteren en ik hou er niet van om alleen verantwoordelijk te zijn voor het verspreiden van het verhaal. Als ik een getalenteerde acteur of actrice bij me heb, voel ik me meteen meer op mijn gemak. Hoe meer ik tijdens het filmen in de video kwam, hoe sneller hij ging (lacht).

Je beschrijft jezelf ook als introvert. Hoe past dat in je muzikale carrière?

Ik ben vooral blij als ik liedjes voor mezelf kan schrijven in mijn slaapkamer. Maar het hoort bij een band voor interviews, op het podium staan ​​of muziekvideo’s maken. Op het podium staan ​​is niet altijd makkelijk voor mij. Er zijn mensen die geliefd willen worden – dat ben ik niet. Maar ik zie ook de schoonheid ervan – in dezelfde kamer zijn met veel mensen die van je muziek houden. Ik hou ook van mijn bandleden en onze crew.

Wat doe je aan nervositeit?

Ik heb daar veel last van. Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik niets negatiefs mag zeggen over muzikant zijn omdat we zo speciaal zijn in dit werk. Maar het is oké om te zeggen dat het moeilijk voor me is. Ik ben gewoon een rare en introverte jongen. Op het podium probeer ik mezelf zoveel mogelijk af te leiden: ik spring in het publiek, klim balkons of kisten op. Ik zie er op mijn gemak uit bij anderen op het podium, maar ik nodig graag mensen uit in mijn hoofd.

Hij vertelt over het theater en de tour. Je bent op weg. Maar ik zie geen datums in Duitsland op de planning staan?!

Oh ja, ik weet dat we iets geboekt hebben en helaas moesten annuleren. Hopelijk kunnen we aan het eind van het jaar bijpraten. We houden absoluut van toeren door Duitsland.

Ja, de pandemie houdt iedereen onder controle en veel sociaal leven wordt thuis gedaan. Je bent een liefhebber van films en grote series. Wat raden jullie aan?

Ik heb onlangs The Night House gekeken. Het is best eng, maar ik raad het aan. Ik ben onlangs ook begonnen met Ricky Gervais’ After Life en ben helemaal weg van de serie. “Landschap” is heel vreemd – maar prachtig. De documentaire 14 Peaks: Nothing Is Impossible is ook beschikbaar op Netflix. Het gaat over iemand die in een paar maanden de 14 hoogste bergen op aarde wil beklimmen. Na het zien van de documentaire wilde ik bergbeklimmer worden.

Een droom kan uitkomen.

Misschien (lacht).

leef pastel

Het nieuwe album “Give Me The Future” ligt sinds gisteren in de schappen. Om de Bastille live te beleven, moeten Duitse fans (nog) hun weg naar Nederland vinden. De band treedt op 5 april op. Bij Ziggo Dome in Amsterdam (vanaf 33,50 euro).

droom database van Future Inc. via www.futureinc.world voer.

Meer artikelen uit deze categorie vindt u hier: Tips voor Evenementen