Oude nederzettingen ontdekt in de Amazone
Archeologen hebben elf voorheen onbekende nederzettingen van de Casarapi-cultuur ontdekt in het zuidwestelijke Amazonegebied, die dateren tussen 500 en 1400 na Christus. Twee van de archeologische vindplaatsen zijn veel groter en complexer dan alles wat eerder in het gebied bekend was. Bovendien waren ze blijkbaar verbonden met kleinere omliggende nederzettingen via goed ontwikkelde kanaalsystemen, wat een hiërarchische organisatie suggereert. De ontdekkingen werpen dus een nieuw licht op de culturele en architectonische prestaties van deze vroege tropische cultuur.
De indrukwekkende gebouwen van Meso-Amerika getuigen van de verworvenheden van de vroeg geavanceerde beschaving, de Maya-beschaving. Aan de andere kant, in de laaglanden van de Amazone in Zuid-Amerika, gingen wetenschappers ervan uit dat de natuurlijke omstandigheden daar ongeschikt waren voor grotere beschavingen. Leden van de Kazarapi-cultuur leefden in deze regio tussen ongeveer 500 en 1400 CE. Omdat archeologische studies in het gebied echter worden gehinderd door de dichte vegetatie van het Amazone-regenwoud, is er weinig bekend over deze cultuur en het ontwikkelingsstadium ervan.
Laserscans onthullen verborgen architectuur
Een team onder leiding van Heiko Brummers van het Duitse Archeologisch Instituut in Bonn presenteert spannende nieuwe bevindingen over de architectuur en de vestigingsorganisatie van de Kazarapi-cultuur. De onderzoekers onderzochten zes regio’s van de Llanos de Mojos Savannah in Bolivia vanuit de lucht. Ze gebruikten een technologie genaamd lidar (lichtdetectie en -bereik), waarbij ze het landschap scannen met lasers. van straling die door de aarde wordt weerkaatst
Het programma kan reconstrueren hoe landschappen worden gevormd onder dichte vegetatie.
“LiDAR-gegevens onthulden twee opmerkelijk grote faciliteiten in een systeem met vier niveaus”, melden Brumers en collega’s. “De burgerlijke en ceremoniële architectuur van deze grote buitenposten omvat getrapte platforms die U-vormige structuren ondersteunen, rechthoekige platformheuvels en 22 meter hoge kegelvormige piramides.” Brommers en collega’s identificeerden complexe kanaalsystemen die mogelijk zijn gebruikt voor irrigatie, wateropslag en visserij.
hiërarchische organisatie
Naast de twee belangrijkste locaties, Kotoka en Landiva, hebben onderzoekers 24 kleinere buitenposten geïdentificeerd, waarvan er negen voorheen onbekend waren. Met behulp van factoren zoals de grootte van de grondplatforms, de architectuur erop, aquaducten en wateropslagsystemen, leidden de auteurs een hiërarchische classificatie van de locaties af op vier niveaus. Ze ontdekten dat de grotere sites werden omringd door kleinere en verbonden door kanalen en bruggen.
Archeoloog Christopher Fisher van de Colorado State University zei in een commentaar bij de publicatie, die ook in Nature werd gepubliceerd: “Kotoka en Landivar zijn twee voorbeelden van een nieuw type verstedelijking in het Amazonegebied. Het werk van Brommers en collega’s vormt een fundamentele uitdaging voor het huidige begrip van de prehistorie van het Amazonegebied en verrijkt onze kennis van tropische beschavingen.”
Bron: Heiko Prümers (Duits Archeologisch Instituut, Bonn) et al., Nature, doi: 10.1038/s41586-022-04780-4
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”