Originele vormoriëntatievaardigheden – wissenschaft.de

De omgeving waarin mensen opgroeien lijkt de evolutie van hun oriëntatievaardigheden te beïnvloeden, blijkt uit een onderzoek: mensen die hun jeugd in meer landelijke gebieden doorbrachten, hadden gemiddeld betere mobiliteitsvaardigheden dan degenen die uit de stad komen, vooral degenen die een netwerk hadden -vormige. wegennetwerken. De onderzoekers legden dan ook uit dat een grotere structurele complexiteit een positief effect lijkt te hebben op de ontwikkeling van oriëntatievaardigheden.

Zoals bekend kan hoe en waar mensen leven een sterke invloed hebben: talrijke onderzoeken tonen aan dat de culturele en geografische kenmerken van de huidige omgeving de cognitieve vaardigheden en het psychisch welzijn van mensen beïnvloeden. Aan de andere kant is er weinig onderzoek gedaan naar de invloed van vroegere omstandigheden op mensen – de omgeving waarin mensen hun kindertijd en adolescentie hebben doorgebracht. Een internationaal onderzoeksteam onder leiding van Hugo Spiers van University College London heeft zich nu toegelegd op het aspect van het vermogen van mensen om hun eigen ruimtelijke weg te vinden.

Hun onderzoeksresultaten zijn gebaseerd op een evaluatie van gegevens van het Citizen Science Research Neuroscience Project, dat is gebaseerd op de mobiele game “Sea Hero Quest”. De navigatievaardigheden van de deelnemers zijn vereist voor het vinden van routes: ze moeten het voertuig door verschillende virtuele omgevingen navigeren om de checkpoints te vinden die op de kaart worden weergegeven. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat de echte navigatievaardigheden van een persoon worden weerspiegeld in hun prestaties in deze game.

Komisch gegenereerde gegevens

Voor de huidige studie evalueerden Spiers en collega’s de resultaten van bijna 400.000 deelnemers uit 38 landen die “Sea Hero Quest” of een aangepaste vorm speelden. Voor het burgerwetenschapsproject hebben de deelnemers ook verschillende persoonlijke informatie verstrekt – inclusief waar ze zijn opgegroeid. Op deze manier konden de wetenschappers ook de structurele complexiteit van het padensysteem in hun thuisland vastleggen. Er is gebruik gemaakt van een wetenschappelijke tool die toegang geeft tot de topologie van het wegennet over de hele wereld.

Zoals de onderzoekers meldden, toonden evaluaties van de gegevens aan dat de kindertijd en adolescentieomgeving van de deelnemers hun prestaties in het spel beïnvloedden, ongeacht hun huidige woonplaats. Kortom, ze laten hun beste prestaties zien in virtuele spelomgevingen die vergelijkbaar zijn met die in hun thuisland. Het komt er echter op neer dat mensen die in steden zijn opgegroeid gemiddeld slechtere navigatievaardigheden hebben dan mensen die oorspronkelijk op het platteland of in de buitenwijken zijn opgegroeid. Dat laatste kan relatief goed zijn weg vinden in gamelevels met een vrij complexe omgeving. “We hebben aangetoond dat groei buiten de steden er goed uitziet voor het ontwikkelen van navigatievaardigheden”, zegt Spiers.

De mate van “chaos” lijkt vormend

Uit aanvullende onderzoeksresultaten blijkt dat dit duidelijk samenhangt met de complexiteit van de betrokken omgeving. De onderzoekers vergeleken de mate van ‘chaos’ – de zogenaamde entropie van wegennetwerksystemen – in de woonplaats van de deelnemers aan het onderzoek. Het bleek dat mensen wiens steden een lagere entropie hadden, dat wil zeggen relatief geordende roosterstructuren, minder goed in staat waren om oriëntatietaken op te lossen. Kenmerkende voorbeelden van dergelijke stedelijke structuren zijn te vinden in de Verenigde Staten, bijvoorbeeld in Chicago of New York. Daarentegen presteerden mensen die opgroeiden in ‘organisch’ georganiseerde steden – met minder georganiseerde straten zoals Praag – iets slechter dan mensen die van het platteland kwamen.

Vergelijking met de leeftijdsfactor toont de sterkte van de gemaakte verbinding. Omdat ruimtelijke oriëntatievaardigheden relatief vroeg in de volwassenheid beginnen af ​​te nemen, zegt Spiers: “We ontdekten dat mensen die opgroeiden in gebieden met een georganiseerd wegennet vergelijkbare navigatievaardigheden hadden als mensen ouder dan vijf jaar in landelijke gebieden”, zegt Scientist.

De onderzoekers zeggen dat de connectiviteit iets te maken kan hebben met een blijvend trainingseffect: “Als je opgroeit op een plaats met een complexer weg- of baansysteem, kan dit je navigatievaardigheden verbeteren, omdat je relatief intensief de richting moet controleren.” zegt co-auteur Antoine Cotro van de Universiteit van Leon: “Omdat je om de beurt moet draaien in verschillende hoeken en je ook meer straten en oriëntatiepunten moet onthouden.” Volgens de onderzoekers zou meer onderzoek nu echter meer licht moeten werpen op hoe invloeden ontstaan ​​in de kindertijd.

Bron: University College London, artikel: Natuur, doi: 10.1038/s41586-022-04486-7

© wissenschaft.de – Martin Vieweg