Nieuwe beltonen uit Nederland

Ook het Duitse beleid ten aanzien van China en de intrede van het staatsbedrijf COSCO in de haven van Hamburg zorgen voor problemen in het buurland.

De Nederlandse ambassadeur toonde geen diplomatieke terughoudendheid. Men moet de rol van buitenlandse investeringen “heroverwegen”, zei Ronald van Royden, en voegde er meteen aan toe: Europa ervaart momenteel “de grenzen van open economische activiteit”.

Dit zijn gloednieuwe ringtones uit Nederland. Na het vertrek van Groot-Brittannië uit de Europese Unie voelt het oude maritieme land zich de laatste rechte vertegenwoordiger van een vrijhandelsbeleid. Maar gezien het beleid van de Duitse regering ten opzichte van China en de intrede van het staatsbedrijf Cosco als minderheidsaandeelhouder in de Tollerort-terminal in de haven van Hamburg, is de partner in Den Haag een beetje van slag. “We moeten voorkomen dat we het alleen doen”, zei Van Royden.

Een studie naar de invloed van Peking op de Europese zeehavens

De vertegenwoordiger van Nederland in Berlijn had begin deze week de ambassade uitgenodigd. Titel: “China’s investeringen in Europese havens”. Dit lijkt nog redelijk. Maar de avond was moeilijk en veranderde in een kleine rekensom – met het beleid van bondskanselier Olaf Scholz ten aanzien van China in het algemeen en het Europese beleid van Duitsland in het bijzonder. Handelsexpert en Chinakenner Frans-Paul van der Putten van Instituut Clingedael in Den Haag – een onderzoeksinstituut vergelijkbaar met de Stiftung Wissenschaft und Politik – presenteert zijn nieuwe studie “Navigating an Uncertain Future” over Nederland als centraal knooppunt in de Europese handel en de invloed van China op zeehavens. Van der Puttens conclusie: “Er staat veel op het spel: we moeten nu voorzorgsmaatregelen nemen.”

Om misverstanden te voorkomen somt Van der Putten in zijn studie nog eens op: ook de Chinese staatsrederij COSCO is betrokken bij de haven van Rotterdam, evenals bij de Belgische havens van Zeebrugge en Antwerpen. Sowieso in de haven van Duisburg en nu ook in Hamburg. “Dit betekent dat COSCO belangen heeft in alle belangrijke havens in Noordoost-Europa”, zegt de studie. Omdat zowel de bondskanselier als de haven van Hamburg altijd hadden gezegd dat de Hanzestad Cuzco moest verplichten, anders zou de rederij in de overslag overgaan op Europese concurrenten, maakte Van der Puten in de discussie heel duidelijk: “Daarom Europese strategie is zo belangrijk.”

Wrok over de handelsovereenkomst – een soort zakelijk afscheidscadeau van de voorganger van Schulz, Angela Merkel

De strategie is er. Het heet CAI: Comprehensive Agreement on Investment, en dat is de naam van de handelsovereenkomst die de EU en China twee jaar geleden zijn overeengekomen. Ook deze overeenkomst is voorzien van een Duitse handtekening. Het is een handelspolitiek afscheid van de voorganger van Schulz, Angela Merkel. De Verenigde Staten waren erg overstuur. Ook omdat de Europese partners vooraf niemand op de hoogte brachten. De overeenkomst is momenteel opgeschort. Het Europees Parlement weigert in te stemmen omdat China een inreisverbod heeft opgelegd aan invloedrijke critici van zijn handelsbeleid, zoals EP-lid Reinhard Butekhofer. In januari wil de federale regering haar nieuwe strategie voor China presenteren.

Dus analyseerde Jacob Gunter van het Mercator Institute for China Studies (MERICS) de rol van Cuzco in het evenement – niet alleen in China’s buitenlandse handelsstrategie. In China domineert het staatsbedrijf zowel de binnenlandse vracht- als de zeehavens (op één uitzondering na) en de groeiende haven-tot-schipbehandeling van goederen in de wereldhandel. “Cosco serveert alles”, zei Gunter en waarschuwde voor de impact van het staatsbedrijf op de Europese haveninfrastructuur: het gaat niet om vandaag of morgen, maar om de komende 20-30 jaar. Op de lange termijn draagt ​​het bedrijf de “risico’s van concurrentie en afhankelijkheid”. Daarom waarschuwde de Chinese expert Gunter: “Er is behoefte aan een gezamenlijke Europese strategie.”

In dit geval leek tussen de regels door de onvrede over een federaal Duitsland dat het alleen deed heel duidelijk. Ook met het oog op Europa. In de Franse intellectuele scene groeit het gemopper over Berlijn. De Franse expert Chloe Riedel ziet Duitsland als een “leiderloze hegemonie” en klaagt: “Eindelijk moeten we zeggen: stop!” En dus bestond de avond niet alleen uit containers, ladingen en coole handelingen. Enkele Duitse inspanningen vervreemden nu zelfs de meest begripvolle bondgenoten. Het land beneden – niet alleen in de haven van Hamburg.