Nederlandse doelman sterft: rouw om Pete Schrejvers

Nederlandse doelman sterft: rouw om Pete Schrejvers

Nederlandse voetballers van de jaren zeventig werden vooral bewonderd in Iron Fist Duitsland. Velen van hen waren moedig geperfectioneerde karakters: geweldige spelers, goede activisten die wisten dat training niet alles was. Soms droeg de grote regisseur Johan Cruijff zijn kameel zonder filter in de eerste helft, en er zijn geweldige foto’s van hem, hij werd gebruikt in de decoratie in de gemeenschappelijke appartementen. En doelman Peter “Pete” Shrevers had veel gewicht bij zich, op 1.86 meter zou hij zo’n honderd kilogram moeten zijn. Fotodocumenten bewijzen: u kunt er komen.

Ook de bijnamen, waarvan hij er enkele kreeg, spreken hiervan. Hij was “Beer van de Zee”, “de Bolle van Zwolle”, “de Corpulente van Twente” en later als coach “De Kolos van Oss”. Of zoals Rod Kroll SZ “Hij was niet op het perfecte gewicht, maar hij deed zijn werk”, zei hij als oude teamgenoot van verdediger Schrejvers, bij Ajax en het nationale team.

Goede administratie. Vijfvoudig kampioen met Ajax Amsterdam, in 1971/72, kreeg hij slechts 13 doelpunten tegen in het volledige seizoen bij Twente Enschede. ‘Niet slecht voor een bouwvakkertje’, zei hij, was geen slechte zaak voor een bouwvakker: Schrijvers zwoegde soms in een betonfabriek. Toen voetbal nog een arbeiderssport was.

Schrijvers was sterk in één confrontatie: stop

En doelman Shrevers had het gezicht van een bastaard, maar tegelijkertijd was hij een man van beton, sterk in een één-op-één confrontatie: hij stond alleen, dan moest de tegenstander zich eerst omdraaien. In ieder geval was prestige geen belemmering in de carrière zolang alles onder controle bleef. Maar mama’s keuken gebruikt meer dan de ene en minder dan de andere, en het tellen van koolhydraten was niet zo wijdverbreid. Het was in alle opzichten rustieker. Schrejvers zei ooit tegen Ajax Club magazine: “Mijn mede-doelman Jan van Beveren heeft vier gehaktballen opgegeten en alles was in orde – maar na twee gehaktballen was ik al erg dik.”

READ  confrontatie in Nederland

Toch overtrof de jongen van de betonfabriek zijn rivaliserende keepers van zijn tijd en kreeg Schrejvers 46 caps, meer dan van Beveren, meer dan Jan Jongbloed, de keeper met de extravagante nummer 8, die bij het WK in het strafschopgebied stond in Duitsland. In 1974 en ook in 1978 speelde Argentinië de voorronde, en zwakker.

Daarna leek het geluk weer toe te nemen in de carrière van doelman Shrevers, want in de middenronde mocht hij spelen, die in ieder geval vaak de nummer 1 op de gele trui droeg. Met Schrijvers stuurden de Nederlanders de Oostenrijkers weg, een 2-2 gelijkspel met Duitsland, en op weg naar de finale tegen Italië, gleed verdediger Ernie Brandt in zijn eigen doelman in een poging om te redden. De bal lag nog in het doel, Italië lag vooraan, maar Schrejvers raakte bij een aanrijding met zijn been zo zwaar geblesseerd dat hij vervangen moest worden en twee medici trokken hem op een brancard van het veld.

Jongbloed, die ook de finale speelde tegen Argentinië, keerde terug en verloor Oranje. “Misschien hadden we met Peet in doel het WK gewonnen”, zegt Rod Kroll.

Net als veel andere voetballers bleef Piet Schrijvers onvolmaakt. Net als veel andere voetballers herinnerde hij zich op een gegeven moment niet meer wat het was. De ziekte van Alzheimer overschaduwde zijn laatste jaren. En op donderdag, de sterfdag van de koningin, stierf ook de zeebeer op 75-jarige leeftijd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *