Nederland: fietsers, runderen en wilde paarden bij de Millingerwaard

Nederland: fietsers, runderen en wilde paarden bij de Millingerwaard


Net achter de Duitse grens, aan de voet van de Rijn, ligt een landelijk gebied met een unieke natuur. Verborgen in het midden is een theetuin met een beroemd model.

Op hoge hakken door het natuurreservaat Millingerwaard lopen – geen goed idee. Vrouwen willen weten “Hoe ver is het van Titwin?”

Antwoord: Het zandpad is goed met een lengte van twee kilometer. De weg loopt van het dorp Kickerdom naar de exotische theetuin aan de Waal, zoals de grootste monding van de Rijn in Holland Telefoongesprek.

We zijn op weg naar de Nederlands-Duitse grens, achter de Cliff in Noordrijn-Westfalen.

Geen weg leidt naar het tuinparadijs van Millinger Theetuin, bezoekers komen als wandelaars of fietsers. De vrouw op hoge hakken lost het op een heel pragmatische manier op: op blote voeten doet ze zonder meer haar hakken uit.

Creëer een natuurlijk paradijs

“Millingerwaard is een diamant in de Gelderse Poort”, zegt boswachter Daan Meeuwissen. Hij stelt dat de Gelderse Poort de naam is van het rivierenlandschap tussen Kleve, Emmerich, Nijmegen en Arnhem aan weerszijden van Rijn en Waal.

Nog maar 35 jaar geleden dreven boeren hier melkkoeien de weelderige weiden in en verspreidden maisvelden zich over de vruchtbare grond. Een steenfabriek aan de oevers van de Waal heeft Cleboden opgegraven als grondstof voor bakstenen. De holtes vulden zich al snel met water en vormden de basis van wat nu een natuurlijk paradijs is van ongeveer zeven vierkante kilometer.

In de jaren negentig begon de geleidelijke omzetting van agrarisch en industrieel gebruikte rivierlandschappen in een landschapsbeschermingsgebied: booreilanden breidden de waterafgraving uit tot een samenhangend merenlandschap door middel van grind.

READ  Speciaal evenement voor Amalia uit Nederland

Als vijf vingers aan één hand

Uw werk eindigt in deze maanden, de baggerschepen worden ontmanteld. Oude wandelpaden in het gebied zijn verplaatst en er zijn nieuwe toegangspunten tot de theetuin gecreëerd. Als je vandaag naar de kaart kijkt, is het waterrijke land uitgespreid als vijf vingers aan een hand.

“Bij Waard ervaren we verschillende soorten landschappen”, zegt Meeuwissen. De diversiteit varieert van weilanden op de torenhoge Kekerdomer Dam tot troebele moerassen en alluviale bossen met verwarde wilgen en zwarte populieren tot zandstranden. Zandduinen aan de oevers van de Waal strekken zich uit over enkele honderden meters. Het is daarmee het grootste rivierduin van Nederland.

In het Nederlands zeggen ze “hier de rivier de baas”. Dus de rivier is hier het hoofd. Dat betekent dat hij het Natuurreservaat Millingerwaard ontwerpt. En constant, dag na dag met de verandering van het waterpeil. Zo verspreiden voorjaarsoverstromingen zich over de uiterwaarden, waardoor populieren en wilgen nat worden. “Na elke overstroming ziet de Millingerwaard er weer als nieuw uit”, zegt Meeuwissen.

Blauwe en grijze reigers loeren in de moerassige grond als prooi, net als ooievaars en lepelaars. Bovendien komen er elk jaar meer dan 150.000 witkopganzen, grauwe ganzen en rietganzen uit het noordpoolgebied om de winter door te brengen.

Paarden en runderen houden het landschap in goede conditie

De fauna en flora worden bijna, maar niet helemaal, aan hun lot overgelaten: zo’n 150 halfwilde Conische paarden en Schotse Galway-runderen zwerven vrij rond door de Millingerwaard en de aangrenzende Erlecomse Waard bij Ooij.

Dieren zorgen ervoor dat planten – zoals prairiesalie, wilde braakdistels en orchideeën – zich kunnen ontwikkelen en dat het land niet helemaal overgroeid raakt. Volgens “Boswachter” Meeuwissen hebben zich ook bevers en otters in het natuurgebied gevestigd.

READ  Op 22 november staan ​​er in Nederland nieuwe verkiezingen op het programma

De Nederlandse natuurbeschermingsorganisatie Ark schat dat jaarlijks tot een half miljoen wandelaars en fietsers naar het gebied komen. Moessen benadrukt dat er ondanks de duizelingwekkende aantallen geen problemen zijn: “Natuurliefhebbers uit heel Nederland en uit Duitsland bezoeken de Millingerwaard, ze respecteren de flora en fauna.”

Konik’s paarden en Galloways gaan hun eigen weg en hebben heiligdommen in ondoordringbare struiken. Af en toe blokkeren ze de weg. Wandelaars en fietsers moeten rustig blijven en wachten tot de dieren verder gaan.

In tegenstelling tot het wild

Een picknickbestemming is de Millinger Theetuin Een thee- en koffietuin ter grootte van een voetbalveld. “Iedereen die voor het eerst de trap naar het park beklimt vanuit de Ward Wilderness zal versteld staan”, zegt Henk Shoemakers. De man uit Kickerdom was vroeger wiskundeleraar. Als hobbytuinier zorgt hij sinds 2009 voor de weelderige wereld van bloemen en planten in de theetuin.

80 verschillende soorten rozen, maar ook bamboe, planten, phlox en kruiden groeien in de tuin, waar oosterse stijl en tuindesign in het Verre Oosten en Europa elkaar ontmoeten. Zitgroepen zijn verdeeld over verschillende niveaus, water blaast in kleine fonteinen, goudvissen zwemmen in het zwembad. Het vormt een mooi contrast met de ongerepte wildernis van het Waardlandschap rondom.

Het trieste verhaal van de theetuin

Rob Frowijn is de gastheer van de Theetuin. “Hier wonen en werken is als een droom voor mij”, zegt hij. Het is een droom met een droevige achtergrond.

Floor Oskam en Coen van den Boogaard hebben het park begin jaren tachtig aangelegd. Bij het ontwerp liet het paar zich inspireren door de Jardin Majorelle, de beroemde tuin van wijlen modeontwerper Yves Saint Laurent in Marrakesh. De tegels in Millinger Garden schitteren in het typische kobalt-majorelleblauw, terwijl veel van de blauwe bellen intens gloeien.

READ  Vakantie in Nederland: toeristen melden epidemie - "walgelijk"

Natuurliefhebbers ontdekten al snel het kleine paradijs. Fleur en Quinn werden gasttuinders en later bevriend met Rob Froen, die, na jaren als hotelmanager in Australië en terug in Nederland te hebben gewerkt, tegen hen zei: “Als je ooit de tuin opgeeft, laat het me dan weten.”

Toen overleed Fleur onverwachts als gevolg van een operatie. Quinn wilde de tuin niet zonder hem voortzetten, dus verhuisde hij naar Andalusië en verliet hij het exotische groen van Rob Froen.

De Millinger Theetuin biedt nu plaats aan maximaal 200 personen. De sfeer is echter altijd kalm en ontspannen, en het lawaai en de hectiek zijn hier ver weg. De wilde natuur van de Millingerwaard vormt een beschermend schild voor deze oase van rust.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *