Matt Leopoldo Locke: A Moustache From 1978 – Doodsbrief

Zijn poster wordt geëerd in het Panini-plakboek van het WK van 1978: Leopoldo Locke kijkt trots naar de camera, de besnorde man, samen met zijn mede-Argentijnen Mario Kempes en Robin Bagnanini, wilde ongetemde kruidendokters, voetballer van de jaren zeventig.

Denk je aan het WK van 1978 en heb je de lelijke foto’s van Cordoba en het Duitse optreden tegen de Oostenrijkers Hans Krankel niet in je hoofd, dan verschijnen de foto’s van de Argentijnen, het gras in de finale staat vol met stukjes papier , Kempes ‘haardos, de hangende sokken – en Luke, een man uit Spaghetti Sergio Leone West.

Mario Kempes, Leopoldo Locke, Alberto Tarantini, Daniel Bertone, Renee Houseman, Ubaldo Fillol, de doelman, kroonden voor hen allemaal de beroemde denker Cesar Luis Menotti, een team dat houdt van vrijheid en avontuur, en dat in één land in één jaar stond onder de controle van de militaire dictatuur. Door het WK van 1978 uit te reiken, gaf de FIFA de generaals van het Videla-regime de kans om de wereld te misleiden naar een zorgeloos land waar voetbalfestivals worden gevierd.

“We hadden nooit het WK moeten organiseren.”

Loki zei later dat hij, gezien de schaduwen van de dictatuur, niet trots kon zijn op dit WK: “Later hadden we dit WK nooit mogen organiseren.” Dan waren er de vreemde omstandigheden van de wedstrijd tussen de Argentijnen tegen Peru. , Wat de gastheren zeker met nul en vier doelpunten moesten winnen om de finale te bereiken – en vervolgens 6-0 eindigden zonder enige weerstand van Peru. Met twee treffers van Leopoldo Locke. Er zijn veel aanwijzingen dat de wedstrijd onder druk van de Argentijnse junta wordt uitgesteld.

Vier goals in vijf wedstrijden hielpen Loki om het WK te winnen, zijn doelpunt tegen Frankrijk in de groepsfase met een score van 2-1 zorgde voor de wedstrijd tegen Michel Platini & Co. – het doelpunt dat de deur opende voor Argentinië om het WK te winnen. . Loki ontving de bal van Osvaldo Ardiles, de illustere spelmaker, en Marius Tresor rende naar de spits, trok Loki eenvoudig van afstand, de bal raakte het doel en het Monumental Stadium explodeerde, de plaats van River Plate. River Plate, The Look Association. Locke had eerder zijn elleboog ontwricht, maar speelde de wedstrijd tot het einde.

Luque was een van Minotti’s meest volgzame studenten en hij greep vast wat de coach hen had geleerd. Menotti was niet alleen een voetballeraar, hij was in alle opzichten een soort leraar. In een interview met FIFA herinnert Locke zich: “Er was een gezegde van hem: wat zeg je tegen je familie als je het huis verlaat? Ik vertrek omdat ik morgen een wedstrijd heb. Ik ga geen oorlog voeren. , Ik ga spelen, het is een spel. “Menotti zei altijd:” Je wint een spel, je kunt gelijkspel of verlies, maar niemand hoeft te sterven. “

Tragische dood in het gezin

Niemand hoeft te sterven. Op het WK leerde Leopoldo Locke tragisch hoe diep deze zin was. Locke’s broer wilde met hem de overwinning op Frankrijk vieren, het winnende doelpunt. Hij stierf bij een auto-ongeluk onderweg om hem te zien. Luque wilde het toernooi afmaken, zijn aanvoerder Daniel Passarella deed een beroep op hem om verder te spelen. In de finale tegen Nederland zette Loki een prima partij neer. Toen hij het WK in zijn handen hield, ‘zag ik mijn broer een paar seconden voor me glimlachen’. Iedereen in het team stond op het punt te huilen na de overwinning, “maar ik huilde meer dan wie dan ook.”

Het toernooi in zijn land bleef zijn enige WK en hij speelde ook in Latijns-Amerika gedurende zijn hele carrière. Dit was niet het moment waarop de sterren uit Argentinië en Brazilië van nature naar Europa verhuisden om veel geld te verdienen en een grote carrière te maken. Hij wordt vooral herinnerd in de blauw-wit gestreepte jurk van de Albiceleste, ook al droeg hij de trui van verschillende clubs: hij had zijn hoogtepunt bereikt in de River Plate en beëindigde later zijn carrière bij FC Santos in Brazilië.

Over het enthousiasme van de fans op het WK in hun land zei Loki: “Ik zag deze mensen en vroeg jezelf af: hoe kan ik ze een plezier doen? Maar mensen dachten ook: ik hoef ze niet teleur te stellen. “ Leopoldo Locke, de besnorde man, is dinsdag op 71-jarige leeftijd overleden en hij werd niet teleurgesteld.