Mars: NASA’s rover heeft “overtuigend bewijs” gevonden op de rode planeet

NASA’s “Persevering” rover doet een verrassende ontdekking. Deze ontdekking wekt enorm veel enthousiasme bij onderzoekers.

Frankfurt/Pasadena – Kort na aankomst op de planeet Mars* In februari 2021 stuurde NASA’s “Perseverance”-rover onderzoekers terug naar de aarde met gegevens die een belangrijke vraag over Mars verduidelijkten: was de Jezero-krater waar de rover ooit landde een meer? Het antwoord van de onderzoekers was: Ja. “Dit is de belangrijkste observatie die definitief bevestigt dat er een meer- en rivierdelta was in de Jezero-krater”, zei wetenschapper Nicholas Mangold in een NASA-verklaring. Het Amerikaanse ruimteagentschap geeft nu de volgende verrassing vrij die de rover op Mars heeft ontdekt.

Een paar maanden na zijn landing op Mars beantwoordde de “volhardende” rover opnieuw een vraag die al lang in de hoofden van onderzoekers is: zijn de stenen in de landingszone van sedimentaire oorsprong, dat wil zeggen, stromend water neemt deel aan de vorming ervan, of hebben ze een vulkanische oorsprong in de natuur Het werd gevormd in lavastromen?

“Ik begon te wanhopen en dacht dat we het antwoord nooit zouden vinden”, zei ze. NASA* Doorzettingsvermogen Projectwetenschapper Ken Farley van het California Institute of Technology in Pasadena. “Maar toen nam ons PIXL-instrument de rotsstukken onder de loep en alles bleek: de kristallen erin zijn het onbetwistbare bewijs.”

NASA’s Marsrover: ‘doorzettingsvermogen’ verduidelijkt de vraag die onderzoekers tot wanhoop dreef

Het onderzoek van het NASA-onderzoeksteam, dat gegevens van NASA’s nieuwste rover evalueert: het is zeer waarschijnlijk dat de onderliggende grond waarop “Perseverance” staat en rijdt sinds de landing op Mars werd gevormd in superheet rood magma. Bij het analyseren van een rots toonde het Perseverance Vehicle PIXL-instrument aan dat de rots, die de onderzoekers “rem” noemden, bestaat uit een ongewone overvloed aan grote olivijnkristallen ingekapseld in pyroxeenkristallen.

NASA’s toekomstige missie om Martiaanse rotsen naar de aarde te transporteren

“Een goede student geologie zal je vertellen dat een textuur als deze wijst op rotsformatie wanneer kristallen langzaam groeiden en zich vestigden in koud magma, bijvoorbeeld een dichte lavastroom, een lavameer of een magmakamer”, legt Farley uit. Daarna is de steen verschillende keren door water verwisseld.

“Het is een schatkist geworden waarmee toekomstige onderzoekers de gebeurtenissen in Jezero Crater kunnen dateren”, zegt Farley. De onderzoeker vermoedt ook dat dit zal helpen om een ​​tijd te begrijpen waarin water niet ongewoon was op het oppervlak van de Jezero-krater en om de vroege geschiedenis van Mars te onthullen. Het blijft onduidelijk of de bestudeerde rotsen zijn afgekoeld in een lavameer aan de oppervlakte of in een ondergrondse kamer die later door erosie is opgedoken.

De Marsrover heeft een stuk rots in een container gestopt om het terug naar de aarde te brengen voor een toekomstige missie. Dan zouden wetenschappers op aarde bij hun onderzoek instrumenten kunnen gebruiken die te groot zijn om naar Mars te reizen. De rover van NASA zal in totaal 43 kleine containers vullen met bodemmonsters van Mars, waarvan er zes al zijn gevuld en verzegeld. Het bevat onder meer het materiaal van Mars waarvoor de rover is gegraven, evenals een monster van de atmosfeer van Mars.

NASA: Marsrover “Perseverance” ontdekte organische verbindingen

Een ander instrument van de “Persevering” Marsrover voorzag ook de zoektocht op aarde van nieuwe gegevens: Sherlock ontdekte organische verbindingen. In een verklaring zei NASA dat dit niet automatisch betekent dat er leven was op Jezero Crater. Er zijn biologische en niet-biologische mechanismen waardoor organische verbindingen worden gevormd en NASA’s Curiosity-ruimtevaartuig ontdekte ook organische materialen op zijn landingsplaats in Gale Crater*.

“Wat Sherlock aan het verhaal toevoegt, is het vermogen om de ruimtelijke verdeling van organisch materiaal in de rotsen in kaart te brengen en dat te relateren aan de mineralen die er zijn”, legt Sherlock-onderzoeker Luther Beagle van NASA’s Jet Propulsion Laboratory uit. Op deze manier kunnen onderzoekers de omgeving waarin de organische verbindingen zijn gevormd beter begrijpen.

Het feit dat organische verbindingen zijn gevonden in de stenen in de kraters van Jezero en Gale, betekent dat potentiële biosignaturen – dat wil zeggen tekenen van vroeger of hedendaags leven – ook bewaard zijn gebleven. “Het is een vraag die waarschijnlijk pas zal worden opgelost als monsters naar de aarde zijn teruggebracht, maar het behoud van organische verbindingen is erg spannend”, zei Beagle. “Wanneer deze Marsmonsters de aarde bereiken, zullen ze nog vele jaren een bron van wetenschappelijk onderzoek zijn.” (tabblad) * fr.de uitzicht vanaf IPPEN.MEDIA.