Ieders carrièrepad na het afstuderen?: De controverse over vaste banen voor postdocs in Berlijn – Wikipedia

“Alleen postdocs beperken met een Tenure Track: de legacy-vereisten van GEW. R2G richt zich nu op. Presidenten en rectoren zijn in wanorde.” Zo vat Andreas Keeler, vice-president van het Education and Science Consortium (GEW), op Twitter samen waar de wetenschappelijke gemeenschap momenteel over verbaast en ruzie over maakt.

De vakbond juicht, de getroffenen zijn voorzichtig optimistisch – en het management van de Universiteit van Berlijn is verbijsterd en waarschuwt voor schade als gevolg hiervan. Zo’n regeling zou leiden tot een “goed ingeburgerde personeelsstructuur”, en volgende generaties zouden geen carrièreperspectieven hebben voor “jaren en decennia” aan de universiteit, De Nationale Conferentie van Presidenten en Chiefs (LKRP) aangekondigd:.

Larissa Klinzing van de Raad van Bestuur van het Regionale Consortium van Middelbaar Academisch Personeel en het Departement Wetenschappen van GEW Berlin spreekt dit tegen: de dreiging die uitgaat van een “verbeterde personeelsstructuur” zal feitencontrole niet doorstaan.

“… ga akkoord om de verbinding te bevestigen”

Het aandeel promovendi dat al over kwalificaties of vergelijkbare kwalificaties beschikt en dus kandidaat zou zijn voor een nieuwe vaste aanstelling, was tot dusver minder dan tien procent in Berlijn – en ook nationaal.

Het absolute is het wetsvoorstel tot wijziging van de wet van de universiteit van Berlijn, dat woensdagmiddag ter stemming is gebracht in de hoofdcommissie van het Huis en op 2 september in de plenaire vergadering kan worden beslist door de stemmen van de Rood-Groene Alliantie (R2G).

In de laatste editie, Paragraaf 110, staat in paragraaf 6 eigenlijk wat vakbonden en activisten uit de middenklasse hebben geëist: de verplichte permanente vrijlating van een grotere groep postdocs met tijdelijke contracten.

In de bewoording: “Als de onderzoeksassistent reeds een doctoraat heeft behaald en het doel van de kwalificatie vermeld in de arbeidsovereenkomst kwalificatie, of het equivalent van kwalificatie, of het verwerven van onderwijservaring en onderwijskwalificaties of andere diensten om de bekwaamheid te verwerven aanwijzen (. ..) om overeenstemming te bereiken over de opvolging van een engagement.”

Günter M. zei: Ziegler, voorzitter van de Vrije Universiteit van Berlijn, Tagesspiegel: “Ik heb het zo gelezen dat bijna elke postdoc in een gekwalificeerde functie een vervolgbevestiging krijgt – en dat kan niet werken.” “Dit zal Berlijn uit de landelijke competitie halen.”

Grote collaboratieve onderzoekscentra of excellente projecten, waarin Berlijnse universiteiten een bovengemiddeld aantal DFG of EU verzamelen, zijn In principe beperkt in tijd. “Maar de PostDocs-onderzoekers die daar werken, die ook bij het project betrokken zijn om in aanmerking te komen, moeten permanent betrokken zijn”, zegt Ziegler.

“Maar dat kun je niet doen door het systeem te verlammen.” Het hoofd van de FU geeft de wervingsstrategie van zijn universiteit aan, volgens welke W1- of W2-hoogleraren in de regel niet worden geadverteerd zonder een vast pad, maar alleen voor huishoudens en niet van toepassing op projectfuncties.

Ziegler zou zich optioneel “vervolgverplichtingen” kunnen voorstellen, ook voor postdocs op een nieuwe universiteitshoogleraar of voor vaste opdrachten aan proefpersonen. “We hebben een verscheidenheid aan modellen en carrièrepaden nodig.”

“Geen oplossingen voorgesteld door LKRP” voor goed werk

In de universitaire contracten voor de jaren 2018 tot 2022 heeft het universiteitsbestuur al beloofd om van “Berlijn een rolmodel voor kwaliteitswerk in de wetenschap” te maken. Dit moet ook concepten omvatten voor de ontwikkeling van werknemers voor meer vaste banen. Terwijl Ziegler dit in vervulling ziet gaan, bekritiseert Larissa Klinzing dat de beloften grotendeels ineffectief zijn gebleven.

In het Forum “Good Work at Berlin Universities”, dat in 2018 werd opgericht, heeft de LKRP geen oplossingen voorgesteld om de moeilijke situatie van tijdelijke onderzoekers te verbeteren.

Met de wijziging wordt eindelijk een “bindend carrièrepad voor een postdoctoraal onderzoeker” aangeboden”, zegt Klinzing, die ook mede-initiatiefnemer is van #IchBinHanna in Berlijn. Hij voegde eraan toe: “De beslissing om deze functies te creëren is de verantwoordelijkheid van de universitaire commissies voor academisch zelfbestuur.”

Als de wet, zoals verwacht, zonder verdere wijzigingen in werking treedt, is de weg naar specifieke vaste aanstellingen onder het lectoraat nog lang.