Hoe slecht is het Duitse pensioen?

Hoe belangrijk het onderwerp financiën ook is, het technische karakter ervan stoort niemand, zelfs niet als het gaat om verhitte debatten op dit gebied. Maar als het om politiek gaat, ligt het een beetje anders. Dingen worden vaak heel persoonlijk opgevat en gevoelens komen over. Politiek is net zo technisch als financiën. Aangezien economie en financiën een centraal aspect van politiek zijn, ontstaan ​​meningsverschillen vaak op de raakvlakken tussen politiek en economie. De ideologische lijn van de politiek ontmoet de technische lijn van het bedrijfsleven. Sommige onderwerpen moeten echter worden aangepakt, besproken en verder ontwikkeld, zodat iedereen ervan kan profiteren. Een van die onderwerpen is het Duitse pensioenstelsel.

Zeer weinig Duitse burgers zouden het huidige pensioenstelsel als duurzaam omschrijven. De maandelijkse premies zijn te hoog, de pensioenuitkeringen zijn te laag en de pensioenleeftijd is te hoog. Als je nu ook rekening houdt met torenhoge huren, voedselprijzen, transport- en zorgkosten, zullen er waarschijnlijk maar weinigen uitkijken naar hun pensioen. Steeds meer mensen zijn minder afhankelijk van de staat en proberen voldoende financiële buffers te creëren om na hun pensionering waardig te leven. Met onze risicobewuste langetermijnaanpak hopen we u te kunnen helpen.

Het is echter geen duurzame oplossing dat burgers zelf voor hun oudedagsvoorziening moeten zorgen, ook al worden er al premies betaald. Er is hier een grote “wat als” in de kamer. Er zijn oplossingen hiervoor in de financiële wereld, en een daarvan is het concept van staatsinvesteringsfondsen. Net als een regulier fonds belegt en beheert het soevereine vermogensfonds het geld. Er zijn verschillende redenen voor de oprichting van staatsinvesteringsfondsen. In de regel worden ze echter gebruikt om structurele zwakheden te compenseren of als instrument voor risicobeheer. Met andere woorden, als een land, zoals Saoedi-Arabië, sterk afhankelijk is van inkomsten uit de goederenhandel, kunnen de reserves van het staatsinvesteringsfonds de correctiefasen opvangen. Over het algemeen vloeien begrotingsoverschotten naar dergelijke fondsen, en eerlijk gezegd liegt het geld niet alleen, het werkt ook.

Een specifiek type fonds is een pensioenfonds. Deze term wordt meestal gebruikt in de particuliere sector en beschrijft een fonds dat kapitaal belegt om geld uit bedrijfspensioenregelingen te betalen. Door waarde toe te voegen aan het kapitaal kan een hogere uitbetaling aan de deposant worden betaald. Het is praktisch alsof de spaarders hun geld aan de kapitaalbeheermaatschappij (KVG) zullen geven en ze zullen niet worden beroofd. Terwijl KVG’s belachelijke rendementen betalen, maar ze omschrijven als grote dividenden, moeten pensioenfondsen eerlijke betalingen doen om absoluut te kunnen overleven – waarom zou je in zo’n fonds investeren als het niets oplevert?

In Nederland, Noorwegen, Japan en Denemarken, om er maar een paar te noemen, zijn de concepten van een staatsvermogensfonds en een pensioenfonds gecombineerd, zodat er voor iedereen een solide financiële basis is aan het einde van de pensionering. Hoewel er ook een basisbedrag is dat uit het inkomen in het gewone pensioenstelsel wordt gestort, wordt dit aangevuld met gedeeltelijk vrijwillige betalingen aan het Staatspensioenfonds. Hierdoor wordt het opgenomen pensioen weer verhoogd en is het systeem onafhankelijker van de betaler dan in normale systemen zonder fondsondersteuning.

Een andere belangrijke factor is dat investeringen een belangrijke bijdrage leveren aan de economische vooruitgang. Geld wordt dus niet alleen herverdeeld, maar actief ingezet voor pensioenen en de economie. Het vermogen van het Japanse pensioenfonds bedraagt ​​1.719 biljoen dollar. Dit kon een stijging van ongeveer 25% of $ 339 miljard registreren voor het fiscale jaar 2020. Het Noorse pensioenfonds is $ 865 miljard waard, terwijl het Nederlandse fonds $ 384 miljard waard is. Puur rekenkundig kunnen we de kleinste waarde nemen, namelijk de Nederlandse waarde. Als dit wordt gedeeld door de totale bevolking (!), dan zou elke Nederlander ongeveer 19.000 euro ontvangen als het fonds zou worden geliquideerd. In Noorwegen gaat het om ongeveer 138 duizend euro. Natuurlijk worden de activa niet geliquideerd, maar het laat zien dat het systeem werkt en veel zin heeft.

Zolang zo’n systeem niet op een solide en doordachte manier gelanceerd wordt, zal iedere burger voor zichzelf moeten zien hoe hij de zaak kan aanpakken. Maar als het staatspensioenfonds veel zin heeft, kan men op particulier niveau gewoon dezelfde strategie volgen. Met andere woorden, als u uw toekomst veilig wilt stellen, is beleggen de beste manier om dat te doen, hopen op een externe zekerheid is riskanter dan beleggen op de kapitaalmarkten. Met onze analytics kunt u ook deze risico’s aanzienlijk verkleinen!

Bezoek onze website voor meer interessante inhoud HKCM Kamer van Koophandel!