Geschil over glyfosaat in honing voor de rechtbank – Economie

Wie is er verantwoordelijk voor dat er geen pesticiden in honing zitten? Moeten imkers hun stallen buiten de landbouw opzetten? Of moeten boeren voor imkers zorgen? De rechtbank van Frankfurt (Oder) moet dit nu in een proces verduidelijken.

Sebastian Seussing, een imker in Brandenburg, zette in 2018, met toestemming van de boswachter, ongeveer 90 bijenstallen op voor 29 bijenkolonies aan de rand van het bos in het district Barnim. In april 2019 merkte Suseng op dat bloeiende paardebloemen die in een nabijgelegen veld groeiden, blijkbaar waren besproeid met insecticide en verschrompeld waren.

Uit voorzorg testte Sousing de vorige keer de honing van zijn bijen. Sterker nog, de grenswaarde van de werkzame stof glyfosaat werd 150 keer overschreden. De imker moest dus 550 kilo besmette honing vernietigen. Hierdoor liep zij een verlies aan inkomsten en uitgaven op van ongeveer 14.500 euro.

Imker Seusing wil de schade vergoeden. Dus klaagde hij de eigenaar van het aangrenzende veld aan, een Nederlands landbouwbedrijf. Ze had toegegeven de paardenbloem te hebben besproeid met het herbicide Bayer Durano TF, dat glyfosaat bevat. Het veld waarop voorheen luzerne werd verbouwd, moest worden klaargemaakt voor de teelt van maïs.

Imker Seusing wordt ondersteund door Stichting Aurelia, die pleit voor een bij- en imkervriendelijke wereld. De organisatie wil de procedure door de casussen trekken om tot een basale verduidelijking van verantwoordelijkheden te komen. Rechtbanken moeten beslissen dat boeren hun herbiciden niet op bloeiende planten mogen sproeien en dat de herbiciden door bijen in de honing worden gebracht.

Sebastian Seussing heeft ook veel uithoudingsvermogen. Sinds hij sindsdien de professionele bijenteelt heeft verlaten, kan hij agressief PR nastreven – zonder bang te zijn zijn honingimago te verliezen.

Landbouwsecretaris Julia Klöckner (CDU) ziet geen noodzaak tot actie. Voor hen zijn problemen zoals die van imkerbemesting ongelukkige individuele gevallen. In 2018 vond Stiftung Warentest echter lage niveaus van glyfosaat in elke derde onderzochte honing, zij het onder de gespecificeerde waarde. In 2016 constateerde het Staatsbureau voor consumentenbescherming en voedselveiligheid van Nedersaksen dat de glyfosaatgrenswaarde werd overschreden in meer dan drie procent van de onderzochte honingmonsters.

Voor advocaat Georg Buchholz, vertegenwoordiger van imkers, is het sproeien van bloeiende planten een overtreding van de “goede beroepspraktijk” van de Plantenbeschermingswet. De imker heeft dus recht op een vergoeding omdat het landbouwbedrijf de Plantenbeschermingswet heeft overtreden.

Volgens zijn versie ging de rechtbank in de eerste plaats in op een vordering tot schadevergoeding wegens inbreuk op de eigendomsrechten van een imker. Er werd niet in het minst onderhandeld over de vraag of de imker medeverantwoordelijk was voor het niet informeren van het landbouwbedrijf over de locatie van hun bijenvolken. Volgens advocaat Buchholz daarentegen moest het landbouwbedrijf in ieder geval de imker op de hoogte stellen van de geplande spuitcampagne. Bijenstallen “mag niet over het hoofd worden gezien”.

De rechtbank van Frankfurt (Oder) heeft op 14 september uitspraak gedaan. Er moet echter mogelijk ook aanvullend bewijs worden verzameld.