Frankrijk: Macrons bondgenoten worden herkozen als voorzitter van het parlement

Na drie stemrondes werd het duidelijk: de voormalige voorzitter van het Franse parlement uit het kamp van Macron is tevens de nieuwe president. Dit maakt vooral de linkse parlementsleden boos, omdat zij kritiek hebben op het feit dat er ondanks de verkiezingsresultaten niets is veranderd.

Het oudste parlementslid, José González van de rechtse partij National Rally, zat op 81-jarige leeftijd de oprichtingsvergadering voor en verklaarde aanvankelijk dat hij tolerantie en respect wilde voor elke veroordeling in deze kamer. Ongeveer zes uur later zei hij: “Mevrouw Yael Brown-Bivett heeft het grootste aantal stemmen gekregen. Ik noem haar voorzitter van de Nationale Assemblee.”

Na drie stemrondes werd duidelijk dat de oude parlementsvoorzitter uit het presidentiële kamp tevens de nieuwe president is. Hij kreeg 220 stemmen, slechts 13 meer dan de eenheidskandidaat voor het Nieuw Volksfront, die daadwerkelijk de vervroegde verkiezingen won. Zeventien ministers stemden ervoor een parlementair mandaat te hebben gekregen, maar werken nog steeds in overheidskantoren – dit is juridisch controversieel in Frankrijk.

Brown-Pivett interpreteert de roodgekleurde boodschap van de kiezers als volgt:

Het Volksfront is het niet eens over het premierschap

Brown-Bivett kreeg ook conservatieve stemmen. Hij hekelde deze duidelijk verslagen tegenstander van de Groen Linkse coalitie, de communist Andre Chassin. ‘Ik heb ervoor gezorgd dat er niets veranderde’, zegt hij. ‘Mensen stemden voor verandering.’ “Dit is walgelijk. We zijn vastbesloten de strijd voort te zetten, zodat de wetgevende macht geen lopende band wordt voor de uitvoerende macht.”

Het Volksfront stelt nu hogere eisen aan de positie van de premier, maar is er nog niet in geslaagd overeenstemming te bereiken over een naam.

Woede over de ‘spelletjes’ van Macron.

Net als in het theater riep de parlementsbel herhaaldelijk de vertegenwoordigers op om de zaal binnen te gaan. In de Grondwetgevende Vergadering zitten de 577 vertegenwoordigers niet volgens factie, maar volgens het alfabet.

Waarnemend premier Atal werd naast de linkse activist Green Otten geplaatst, die hem aanvankelijk de rug toekeerde, maar in de loop van de verkiezingsmarathon met hem praatte.

De vertegenwoordigers hadden enveloppen en stukjes papier voor zich liggen met de namen van de zes oorspronkelijke kandidaten. Ze moesten ze in een urn in de Parlementaire Galerij gooien. Nadat de loterij heeft plaatsgevonden, mogen degenen wier naam begint met de letter F, dan G, enzovoort, de envelop als eerste meenemen.

Na elke stemronde trekken de kandidaten zich terug en worden de stemmen herverdeeld. Welke positie zullen de Conservatieven innemen als koninginnenmakers? Dat vragen veel mensen zich nu af. Vanuit het groenlinkse kamp wordt gezegd: Macron speelt met vuur.

Het linkse parlementslid Alexis Corbière zegt: “Verliezen bij de Europese en parlementsverkiezingen en vervolgens het parlementaire presidentschap op zich nemen: dit zal de Fransen walgen”, en eist: “Als de instellingen dit mogelijk maken, moeten ze veranderd worden.” Corbière zei dat de president “deze spelletjes kan spelen, maar elke keer neemt de golf van woede toe. Kan Macron naar de Fransen luisteren? Ze willen zijn kamp niet meer.”

Het is een Pyrrusoverwinning die de verslagen kandidaat van het Front National, Sébastien Chenu, met een zelfvoldane glimlach erkende. De presidentsverkiezingen komen in 2027 en liggen in het vizier van rechtse nationalisten.