Frankrijk liep gevaar maar waarschuwde ook

Brazilië heeft voor de laatste keer met succes de WK-titel verdedigd. Dat was precies 60 jaar geleden. Sindsdien heeft de titelverdediger zelden zijn status kunnen waarmaken. In deze eeuw liep het verdedigen van de titel in de meeste gevallen uit op een voorbereidende ramp in de ronde: in vier van de vijf gevallen miste de wereldkampioen de sprong in de knock-outronde. Alleen Brazilië heeft in 2006 minstens één kwartfinale bereikt.

Andere wereldkampioenen van de laatste 25 jaar hebben zich tot op het bot te schande gemaakt. Frankrijk faalde met een storm van dromen en er vielen geen doelpunten in 2002, Italië werd uitgeschakeld door Paraguay, Slowakije en Nieuw-Zeeland in 2010, Spanje eindigde als derde achter Nederland en Chili in 2014 en Duitsland was niet opgewassen tegen zijn tegenstanders Zweden, Mexico en Zuid-Korea in 2018. .

De gemene deler onder de gevallen wereldkampioenen is dat ze het moeilijk vonden om na het winnen van de titel een nieuw team samen te stellen. Er werd grotendeels hetzelfde personeel ingezet als vier jaar geleden. Enige arrogantie en gebrek aan frisheid leidden tot de val. Mislukking kon zelfs een paar weken voor de start van het toernooi niet worden voorspeld.

Problemen op vele niveaus

Frankrijk daarentegen reist naar Qatar af met grote zorgen dat de vroege mislukking slechts als een milde verrassing zal komen. Sinds de finale in Moskou, vier en een half jaar geleden, waren er meer dieptepunten dan hoogtepunten, en de ploeg van Didier Deschamps zit sinds de zomer in zo’n gat. Slechts één overwinning in de laatste zes wedstrijden spreekt voor zich.

De problemen rond de nationale ploeg zijn divers en veelomvattend: federatievoorzitter Noel Le Graet wordt beschuldigd van seksuele intimidatie, sterspits Kylian Mbappe voert openlijk campagne voor meer advertentie-inkomsten en inspraak, Deschamps moet vrezen voor Zinedine Zidane. Het zal het binnenkort vervangen en dan zijn er veel atleten die er boos over zijn.

Vier jaar in cirkels

Sinds het winnen van het WK heeft Deschamps geprobeerd zijn team een ​​nieuw, aantrekkelijker gezicht te geven. Karim Benzema is teruggebracht en het systeem is aangepast aan de sterke punten van de vele goede spitsen waarover hij beschikt – zonder succes. De tactiek met drie centrale verdedigers moet nu plaats maken voor een meer klassiek systeem, afleesbaar vanuit zijn WK-selectie.

Het betekent dat alles terug naar nul gaat. Zelfs ervaren spits en vaste waarde sinds 2018, Olivier Giroud, die al gesetteld is, is terug in de ploeg. Dit betekent dat Frankrijk verder weg is dan vier jaar geleden. De bekende en geliefde Deschamps, met zijn WK-titels als coach en speler, heeft de nodige kritiek gekregen. Hij verdwaalde toen hij probeerde de scène met succes te presenteren.

Frankrijk is vaker wel dan niet een samenhangende entiteit op dit gebied. Onlangs was dit een indrukwekkende 0:2 in de Nations League tegen Denemarken. Onder leiding van Christian Eriksen domineerden de Scandinaviërs, de tweede tegenstander van Frankrijk in de groep, opmerkelijk genoeg de wedstrijd met hun gedisciplineerde en ongekwalificeerde optreden. De andere twee teams in Groep D, Australië en Tunesië, zouden het echter moeilijk moeten hebben tegen Frankrijk, ook al spelen ze bijna perfect vanwege het individuele niveauverschil.

Nog steeds goed genoeg

Ondanks alle problemen zijn de wereldkampioenen ook in Qatar een uitzonderlijke ploeg. Voorin heeft Deschamps Kylian Mbappé, Karim Benzema, Antoine Griezmann, Kingsley Coman, Ousmane Dembele, Christopher Nkunku en Giroud tot zijn beschikking. En het feit dat twee van de belangrijkste spelers, Paul Pogba en N’Golo Kante, op het middenveld ontbreken, kan in de huidige situatie ook positief worden gezien: het heeft Frankrijk gedwongen zich misschien nuttig te verjongen en zorgt voor de nodige nederigheid. Maar één ding is duidelijk: als The Blues vroeg in Qatar faalden, kunnen ze niet zeggen dat daar geen tekenen van zijn.