Er is donkere materie gemeten waar er waarschijnlijk geen donkere materie is

Hieruit ontstaat een dilemma. Detectoren van donkere materie en andere fysieke experimenten worstelen vaak met besmetting van hun radioactieve materiaal. Naarmate deze leeftijd en radio-isotoop vervalt, wordt de achtergrond echter eerder stiller dan luider. “Het toegenomen achtergrondgeluid is volkomen onnatuurlijk”, zegt Lee. Rossi en zijn team vermoeden echter dat sommige effecten, zoals radioactieve verontreinigende stoffen die langzaam van buitenaf de detector infiltreren, in principe kunnen leiden tot een toename van het achtergrondeffect.

zegt Dan Hooper, specialist in donkere materie aan de Universiteit van Chicago in Illinois.

Rita Burnaby, een DAMA/Libra-woordvoerster, is sceptisch. “Omdat de Dama/Libra-detector decennia geleden is gebouwd en sindsdien ondergronds is opgeslagen, is de radioactieve achtergrond veel stabieler dan in de recent gebouwde experimenten”, zegt de natuurkundige van de Tor Vergata Universiteit in Rome. “Als er een kleine hypothetische bijdrage is van een dalende snelheid, kan dit de waargenomen modulatie-amplitude verminderen, maar het zal nooit een positief signaal produceren zoals we waarnemen”, voegt ze eraan toe. De samenwerking bevat ook Rossi-groepsargumenten In een paper noemde ze haar aannames “onhoudbaar” en haar conclusies “waardeloos”..

Er is meer gegevenstransparantie vereist

De natuurkundige gemeenschap heeft het Dama/Libra-team herhaaldelijk gevraagd om meer gegevens te onthullen, met name het totale aantal signalen. Burnaby zegt dat dit “geen bruikbare informatie geeft”. Aan de andere kant suggereert Nicolas Rossi dat extra transparantie gunstig zou kunnen zijn voor de samenwerking: als het totale aantal achtergrondflitsen in de loop van de tijd constant blijkt te zijn, zou dat de bewering van het team om sinusoïdale variabiliteit geloofwaardiger te maken, geloofwaardiger maken. Dan Hooper beaamt dit: “Als Dama’s samenwerking opener was geweest, was dit al lang ontdekt.”

Ondertussen gaan de pogingen om donkere materie te observeren door. Eerder deze maand voltooiden Anais-112-wetenschappers vijf jaar gegevensverzameling en werken nu aan de analyse, zegt woordvoerster Maria Luisa Sarsa van de Universiteit van Zaragoza in Spanje. De gegevens zijn zo nauwkeurig dat het Dama/Libra-resultaat met een hoge mate van statistische zekerheid zou kunnen worden uitgesloten. Binnen een paar jaar kan het betrouwbaarheidsinterval dan oplopen tot vijf standaarddeviaties – meestal de drempel waarbij een fysieke uitkomst als goed wordt beschouwd.