Een extreem schone landing: de val van een NASA-robot op Mars – wiki

De landingsmanoeuvre van de Mars-missie wordt soms “Seven Minutes of Terror” genoemd. Gedurende deze tijd zouden de sondes die met een snelheid van bijna 20.000 kilometer per uur de atmosfeer van de planeet in schieten, moeten vertragen tot nul – voorzichtig. Zeven minuten kan er veel gebeuren en kan ineens miljoenen jaren voorbereiding verpesten. Zeven minuten kan niemand ingrijpen als er een dreiging van een fout is.

Deskundigen bij NASA, maar ook bij partnerinstituten in het buitenland, zoals Berlijn, zullen donderdag die zeven minuten moeten doorstaan.

De “volhardende” rover werd gelanceerd in de zomer van 2020 en is onderweg naar Jizero Crater. De auto in de vorm van het autootje onderzoekt de grond en de rotsen daar, zoekt naar tekenen van prehistorisch leven, verzamelt monsters die in de toekomst naar de aarde kunnen worden gebracht en, last but not least, bereidt missies van astronauten naar de rode planeet voor. .

[Wenn Sie aktuelle Nachrichten aus Berlin, Deutschland und der Welt live auf Ihr Handy haben wollen, empfehlen wir Ihnen unsere App, die Sie hier für Apple- und Android-Geräte herunterladen können]

Landing op Crater Lake

Er is ook een drone die door de zeer dunne atmosfeer van Mars zal vliegen en zo de eerste gecontroleerde vlucht naar een andere planeet laat zien. NASA-wetenschappelijk directeur Thomas Zurbuchen zei dinsdag dat doorzettingsvermogen het begin markeerde van een nieuwe fase in de verkenning van Mars. De geïdentificeerde krater is de meest veeleisende landingsplaats die tot nu toe is gekozen. Er is geen garantie dat de landing zal slagen. “

Tot nu toe is gemiddeld elke tweede poging om te landen mislukt, hoewel NASA dat de afgelopen jaren heel goed heeft gedaan. Haar meesterwerk tot nu toe was het veilig laten vallen van Rover’s “Curiosity” in de Gale Crater in 2012. De vasthoudendheid lijkt er veel op en het is een beetje zwaarder met 1.025 kg. Er is dus voor hetzelfde landingsgestel gekozenOm zeven minuten terreur met succes het hoofd te bieden.

Nadat de ruimtesonde om 21.38 uur CET de atmosfeer van Mars bereikt, zal alleen de ijle lucht vertragen. Het hitteschild bereikt 1300 ° C. Om 21:42 uur wordt de supersonische parachute ingezet en wordt het hitteschild geëlimineerd. Hierdoor hebben de radar en camera’s een duidelijk zicht naar beneden. Je opnames moeten worden vergeleken met de geprogrammeerde kaarten van Mars. Het nieuw ontwikkelde stuurautomaatsysteem analyseert potentiële landingsplaatsen in realtime en vergelijkt deze met de huidige positie van het ruimtevaartuig om de uiteindelijke landingsplaats op Mars te bepalen.

De parachute wordt ongeveer twee kilometer boven de grond gedropt en de landingsmotoren worden ontstoken. “Sky Crane” wordt geactiveerd op een hoogte van 20 meter: de rover opent zijn zes wielen en daalt af op nylon touwen met een drijvende “sky crane”. Als ik een massaverbinding meld, worden de touwen doorgesneden en vliegt de kraan wat verder weg met de rest van de stuwkracht zodat persistentie het chassis niet raakt.

Als alles goed gaat, zal de rover om 21.45 uur in de Jizero Crater zijn. Omdat radiogolven op aarde momenteel elf minuten nodig hebben, zullen ze dat ook doen Inwisselsignaal onverwacht voor 21:55 uur.​ Met honderden betrokken onderzoekers die twee en een half miljard dollar kosten, zou de plotselinge daling een fiasco zijn.

Sluikreizigers zijn niet gewenst

Als de manoeuvre succesvol is, zal doorzettingsvermogen binnenkort de eerste foto’s en geluidsopnames van de landing sturen. Dan begint de geologische robot het gat te verkennen. De deuk in het oppervlak van de planeet is 3,5 miljard jaar oud. Er zat water in, een meer ter grootte van het Bodenmeer. Bovendien kunnen er twee zijrivieren zijn geweest met typische sedimentcompartimenten, delta’s genaamd. Onderzoekers denken dat het ook resten van kleine organismen in placer kan bevatten. Omdat miljarden jaren geleden het klimaat op Mars gunstiger was voor leven, vergelijkbaar met het klimaat op de jonge aarde. Het is zeer waarschijnlijk dat er leven is op onze naburige planeet.

Maar hoe kunnen deze “biometrische afdrukken” tegenwoordig worden gevonden? Voor dit doel zoeken experts naar voorbeelden op aarde, volgens een rapport van Nicole Schmitz van het Berlin Institute for Planetary Research in het German Space Center, dat deelneemt aan de missie. NASA-collega’s in Australië onderzochten bijvoorbeeld bacteriematten, stromatolieten genaamd, zowel primitief als lang versteend, maar ook vandaag actief. “Zo leer je waarnaar je moet zoeken en wat je meetinstrumenten moeten ontdekken.”

Doorzettingsvermogen zal hetzelfde doen met haar uitrusting. Zijn camera’s zullen de landschappen onderscheiden, close-ups maken van fijngelaagde sedimenten en verschillende spectrometers gebruiken om de chemische en mineralogische samenstelling van Marsbodem te analyseren. Uiteindelijk, zegt de wetenschapper, “kunnen het alleen maar een reeks aanwijzingen zijn die aanwijzingen geven over het primitieve leven.” Ze is sceptisch dat dit op de site zal werken. De kans is groter dat monsters naar de aarde worden gebracht, omdat er in laboratoria betere analytische apparatuur is. “Aangenomen wordt dat alleen dit degenen zijn die duidelijke informatie kunnen geven over de vraag of het de overblijfselen zijn van levende materie of gewone afzettingen van Mars.”

De rover is klaar. Het moet tot een diepte van 20 cm graven en exemplaren opslaan die een toekomstige missie naar de grond zou kunnen brengen. NASA en de European Space Agency bespreken momenteel hoe de overdracht zal werken en wie het bedrag zal betalen. Zurbuchen kondigde aan dat het 2031 zou kunnen zijn. Perseverance heeft hiervoor 38 containers aan boord. “Het is waarschijnlijk het schoonste dat er is”, zegt Adam Stelzner, hoofdingenieur van persistentie bij het Jet Propulsion Laboratory van NASA. Het bewijs voor leven op Mars mag in geen geval blijken te bestaan ​​uit overblijfselen van terrestrische bacteriën die nog in de container zitten.

Het is belangrijk om te voorkomen dat per ongeluk biomassa van de aarde naar Mars wordt overgebracht. “Voorzorgsmaatregelen worden zeer zorgvuldig genomen”, zegt Schmitz. Dit begint met het kiezen van uw landingsplaats. Om besmetting te voorkomen, mag de rover niet landen, zelfs niet als er nog stromend water is. De onderzoeker legt uit dat er tijdens de montage voor hygiëne is gezorgd. Elk denkbaar onderdeel is meerdere keren gesteriliseerd en alle medewerkers hebben verschillende sloten moeten doorlopen en speciale beschermende kleding moeten dragen die alleen hun ogen bloot laat. Schmitz zegt ook dat honderd procent bescherming niet kan bestaan.

Bezoek de buurman

Het risico neemt toe naarmate meer missies het oppervlak van Mars bereiken. Het is een populaire bestemming. Nog maar een paar dagen geleden zijn er nog twee sondes op de planeet aangekomen. Op 9 februari kwam de sonde “Al-Amal” uit Emirati in een baan om de aarde. Door dit te doen, zouden ze hun eerste interplanetaire missie hebben voltooid. Hoop wordt verondersteld het weer op Mars, de interacties tussen verschillende lagen van de atmosfeer, wind, wolken en stof nauwkeurig te observeren.

Kort daarna, op 10 februari, kwam de Chinese missie “Tianwen-1” (Luchtvraag) de baan van Mars binnen. Nadat de voormalige Mars-sonde de baan van de aarde niet kon verlaten terwijl hij op een Russische raket vloog, begon China aan zijn Mars-project en heeft nu met succes een sonde daarheen gebracht. Het spannende deel moet nog komen. Het plan is om in mei een Utopia Planetia-rover neer te halen. De rover zal gedurende 90 dagen Mars-bodem inspecteren op het oppervlak van Mars Bepaal de verdeling van waterijs​ Chinese experts maken gebruik van de ervaring die ze hebben opgedaan met robotvoertuigen op de maan.

Het ruimtevaartuig “ExoMars” van de European Space Agency, Esa, zou in maart Mars bereiken. Het voert onder andere een oefening uit die bedoeld is om monsters op te halen en te analyseren tot een diepte van twee meter. Daar hopen onderzoekers dat het bewijs voor primitief leven, beschermd tegen straling, tot op de dag van vandaag bewaard zou zijn – op voorwaarde dat de rode planeet inderdaad in beweging was. Maar de ExoMars-missie heeft al een bewogen geschiedenis met een aantal tegenslagen achter de rug. Zo veroorzaakte het landingsgestel problemen; De parachute scheurde tijdens tests. Om deze redenen en omdat de coronavirus-pandemie de voorbereidingen extra onder druk zette, besloten Esa en haar partner Roskosmos in maart 2020 om de geplande start van de zomer uit te stellen. Het zou nu moeten plaatsvinden tussen augustus en oktober in 2022.

De tweejarige cyclus is gekoppeld aan de banen van de aarde en Mars om hen heen. Slechts om de twee jaar staan ​​er twee planeten in een gunstige constellatie om met relatief weinig brandstof de andere te bereiken. Andere keren zullen reizen duurder zijn.

Dit ritme is ook van toepassing op astronautenmissies. Ze zijn in minder dan twee jaar niet beschikbaar geweest voor de terugvlucht. Wanneer zal het gebeuren, staat nog open. NASA blijft vaag, verwijzend naar het “midden van de jaren dertig”. Elon Musk ook Bouw een raketDat zou dit moeten doen, het wordt een “ruimtevaartuig” genoemd. Onlangs maakte een testvlucht van maximaal tien kilometer de bovenste verdieping, maar de landing mislukte. Het zal waarschijnlijk enige tijd duren.