De verste sterren zijn ontdekt in de Melkweg – de halo van ons melkwegstelsel strekt zich meer dan een miljoen lichtjaar uit in de ruimte

De verste sterren zijn ontdekt in de Melkweg – de halo van ons melkwegstelsel strekt zich meer dan een miljoen lichtjaar uit in de ruimte

Ver weg: de Melkweg strekt zich uit tot bijna aan de rand van het Andromedastelsel. Omdat de buitenste sterren in de halo van ons sterrenstelsel meer dan een miljoen lichtjaar van ons verwijderd zijn, hebben astronomen ontdekt. Deze afstandsmetingen bepalen de uitgestrektheid van de Melkweg en bevestigen dat de halo verder de ruimte in reikt dan de zichtbare sterschijf. Zelfs de enveloppen van het Andromedastelsel en de Melkweg kunnen elkaar raken.

De Melkweg en het dichtstbijzijnde sterrenstelsel, Andromeda, zijn zusterstelsels: beide zijn spiraalstelsels van vergelijkbare grootte en massa, en samen zijn ze de grootste leden van onze Lokale Groep in het heelal. De Melkweg en Andromeda staan ​​nog steeds zo’n 2,5 miljoen lichtjaar uit elkaar, maar volgens astronomische berekeningen zullen ze over zo’n vier miljard jaar samen zijn. met elkaar in botsing komen en samenvoegen.

Het Andromedastelsel lijkt sterk op de Melkweg en is slechts 2,5 miljoen lichtjaar verwijderd. © Giuseppe Donatello / Publiek Domein

De twee sterrenstelsels staan ​​al in nauw contact: astronomen hebben het jaar 2020 al achter de rug is gevondenHet geïoniseerde gas in de halo van het Andromedastelsel reikt verder de ruimte in dan eerder werd gedacht. De halo van ons naburige sterrenstelsel zou de Melkweg al kunnen raken, zo wordt aangenomen.

Pulsars als afstandsmeters

Nu blijkt dat de halo van de Melkweg veel verder reikt dan lang werd gedacht. Voor hun studie evalueerden astronomen onder leiding van Yuting Feng van de Universiteit van Californië, Santa Barbara, gegevens van het luchtonderzoek van de Canada-France-Hawaii Telescope in Hawaï en waren specifiek op zoek naar zogenaamde RR Lyrae-sterren. Een bijzonderheid van RR Lyrae-sterren is dat deze oude reuzensterren met een regelmatig tempo helderder en donkerder worden.

READ  De onderzoeksdag "Goudzoeken" van vandaag - hoe u deze effectief kunt gebruiken

“De helderheidsfluctuaties lijken een beetje op een ECG – het is in zekere zin de hartslag van ons sterrenstelsel”, zegt Feng Raja’s collega Guha Thakurta. De snelheid van deze verandering in helderheid is direct gerelateerd aan de helderheid en grootte van de ster. Hierdoor konden de astronomen met bijzondere precisie de afstanden bepalen van ongeveer 200 van deze sterren aan de rand van de Melkweg. “We hebben deze variabele sterren kunnen gebruiken als betrouwbare markeringen van afstanden in de halo”, zegt Feng.

Identificatie van de buitenrand van de Melkweg

De analyse onthulde: sommige RR Lyrae-sterren in de halo van de Melkweg bevinden zich meer dan een miljoen lichtjaar van ons verwijderd. Dit maakt ze tot de buitenste en verste sterren in ons sterrenstelsel die tot nu toe zijn gemeten. Ter vergelijking: de diameter van de dichte stellaire schijf van ons sterrenstelsel is slechts ongeveer 100.000 lichtjaar. “De verre RR Lyrae-sterren bieden ons een goed hulpmiddel om onze huidige modellen van de grootte en massa van ons sterrenstelsel te testen”, zegt Feng.

Waarnemingen tot nu toe hebben enkele details onthuld van de buitenste regionen van de halo, maar waar deze precies stopt, kan alleen worden geschat met behulp van theoretische modellen. “De halo is het moeilijkst te meten omdat de buitenste rand zo ver weg is en de sterren erin zo schaars zijn”, legt Guha Thakurta uit. Het grootste deel van deze buitenste schil wordt ingenomen door de geïoniseerde gassen van het galactische medium en donkere materie. “Onze studie herdefinieert nu de buitengrenzen van ons sterrenstelsel”, zegt de astronoom.

READ  Pokémon Crimson en Crimson - DLC-nieuws hintte naar 22 augustus - North Tower

Bijna naar het Andromedastelsel

De nieuwe gegevens laten ook zien dat de stellaire halo van de Melkweg zich bijna op de helft van de afstand van het Andromedastelsel uitstrekt. “Ons sterrenstelsel en Andromeda zijn zo groot dat er bijna geen ruimte tussen zit”, zegt Guha Thakurta. Dit bevestigt dat de halo’s in beide sterrenstelsels elkaar raken en mogelijk overlappen. (241- Ontmoeting American Astronomical Society, 2023)

Bron: Universiteit van Californië – Santa Cruz

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *