De bifocale camera is ontwikkeld met een scherptediepte van 3 cm tot 1,7 km

Net als menselijke ogen hebben ook camera’s problemen. Een daarvan is scherptediepte: meestal kan er maar op één afstand tegelijk worden scherpgesteld. Objecten die dichterbij of ver weg zijn, worden steeds onscherper. In het wetenschappelijke tijdschrift Nature is nu een bifocale camera gepresenteerd, die dit probleem grotendeels wil omzeilen.

Twee niveaus van scherpte

Onderzoekers zouden erin zijn geslaagd een bifocale lens te ontwikkelen die op twee verschillende afstanden tegelijk kan scherpstellen. Het model dat in die tijd in de bouw werd gebruikt, was: De uitgestorven trilobiet Dalmanitina SocialisWie heeft dit vermogen. Hierdoor kon ze tegelijkertijd voedsel in de buurt en roofdieren op afstand identificeren.

Om dit vermogen te repliceren, hebben onderzoekers vertrouwd op verschillende geëtste lenzen. Deze kunnen inkomende lichtstralen verschillend breken, afhankelijk van hun polarisatie. Als resultaat wordt links gepolariseerd licht afgebeeld op een ander brandvlak dan rechts gepolariseerd licht. Het eindresultaat is een puur beeld op een afstand van 3 cm en 1,7 km tegelijk.

Met de camera vastgelegde beelden worden met behulp van deep learning samengevoegd tot een consistent scherp overzicht.

bron: de natuur temperen





Even interessant: supergeleidend computergebruik: onderzoekers ontdekken een supergeleider die elektriciteit maar in één richting geleidt

Het neurale netwerk wordt ook gebruikt om het gebied ertussen scherp te visualiseren. Deze kan blijkbaar ook scherpe beelden van de onderlinge afstanden berekenen, zodat een camera die is ontwikkeld met zijn bifocale lens beelden kan produceren met een enorme scherptediepte. Er wordt gezegd dat er voor dergelijke opnames vele toepassingsmogelijkheden zijn: de onderzoekers praten in hun werk bijvoorbeeld over microscopie en machinale beeldherkenning, maar ook over klassieke fotografie.

bron: de natuur temperen / Phys.org