Communicatie: gesprekken eindigen vaak te laat
Als de gesprekken voorbij zijn, is het juiste moment meestal nog niet aangebroken – of is het allang voorbij. Dit is het resultaat van een Amerikaanse studie die psycholoog Adam Mastroianni van de Harvard University en collega’s nu in het tijdschrift hebben gepubliceerd.PNASGeplaatst. Daarom duurden gesprekken gemiddeld half langer of half korter dan gewenst, ongeacht of de gesprekspartners vrienden of vreemden waren.
In het eerste deel van het onderzoek vroegen onderzoekers ongeveer 800 proefpersonen naar hun recente gesprek met iemand uit hun omgeving. Volgens schattingen van de respondenten duurden de gesprekken gemiddeld 14 minuten. Ze gaven er echter de voorkeur aan dat het gesprek gemiddeld zeven minuten langer of korter duurde, twee of een halve keer. Ze vermoedden iets vergelijkbaars met hun tegenhanger. Kort samengevat vatten Mastroianni en zijn collega’s samen: “Ze kwamen niet in de buurt van wat ze wilden, en ze dachten dat het hetzelfde was met de mensen met wie ze spraken.”
Gesprekken beëindigen: een coördinatieprobleem
Maar had je gelijk? Om dit te testen, hadden psychologen ongeveer 250 mensen die elkaar nog nooit kenden, in een tweede onderzoek spraken ze met elkaar in tweetallen. Ze hadden hier drie kwartier de tijd voor, maar ze konden vroeg stoppen en de resterende tijd aan een andere taak besteden. Gemiddeld praatten ze ongeveer 20 minuten met elkaar. Zoals uit de vervolgvragenlijst bleek, verschilde de werkelijke duur van het gesprek gemiddeld ongeveer 7,5 minuten van de vereiste duur. Bovendien schatten de respondenten gemiddeld in dat de duur van het gewenste gesprek 5 minuten verschilde van die van hun tegenhangers. Het verschil van 10 minuten was zelfs twee keer groter dan verwacht. Conclusie van de onderzoekers: de geïnterviewden hadden “grotendeels onverenigbare verlangens” en waren zich er vaak niet van bewust.
“De gesprekken zijn een complexe coördinatiekwestie, waarbij beide partijen meestal verliezen”, zegt Mastroianni op zijn website. Hij en zijn collega’s hebben het over een dilemma: als beide partijen openlijk zeggen wat ze willen, is het probleem opgelost. Dergelijk gedrag zou echter minder tactvol en mogelijk aanstootgevend zijn. Daarom neemt de pagina vaak pas afscheid als het einde laat is, met een ietwat transparant excuus of zin.
Per slot van rekening eindigde bijna elk derde gesprek op deze manier als tenminste één van hen dat wilde. Maar in bijna elke tweede geval wilden ze elk vroeg afscheid nemen en in elk tiende geval wilden ze allebei langer met elkaar praten. Troost voor iedereen die zich in dit dilemma met zichzelf identificeert: een gesprek eindigt nauwelijks op een tijdstip dat je optimaal vindt, en in de regel hebben ze allebei geen idee.
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”