Beroemd handelsbedrijf: Calwer Zeughandlungs-Compagnie 225 jaar geleden ontbonden – Calw
Precies 225 jaar geleden, op 29 maart 1797, besloot de hertog van Württemberg op verzoek van de vennoten dat Calware spullen handelsbedrijf (CC) besloten te volgen. Deze wereldberoemde “Calwer Compagnie”, voltooid na 147 jaar bestaan, is een van de leidende figuren in het oude commerciële leven van Württemberg.
Kalou – In september 1650 werd, na lange onderhandelingen tussen dressoirs, ververs, kooplieden en het hertogdom Stuttgart, een schikking bereikt. Dit conflict dat al decennia brandt, is voorbij. Ververijen en kooplieden probeerden in Calw samen te werken en van de makers van dingen leveranciers van wollen stoffen (ruwe goederen) te maken, waardoor ze de mogelijkheid om zelf handel te drijven beroofden. Een duidelijke regeling was dus noodzakelijk. Door de schikking verwierf het bedrijf het recht om stoffen te verven, verwerken en verkopen. Tegelijkertijd moest ze al haar goederen kopen van de makers van dingen, wat hen ook hun inkomen verzekerde in moeilijke tijden.
aangetreden
Een maand geleden verenigden 29 ververijen en dealers zich om Calwer Zeughandlungs-Compagnie te vormen, en ze kwamen uit slechts 14 families. Er werden geen andere families toegevoegd, en sommigen verlieten het bedrijf na verloop van tijd of stierven in de mannelijke lijn. Alleen de naam “Vischer” werd toegevoegd aan de lijst van stichtende families. Bijna alle huwelijken waren binnen deze families. Elke partner moest actief zijn in het bedrijf en een kantoor houden.
De opleiding van jongeren was van bijzonder belang. Het bedrijf handelde in zogenaamde getuigen, dat wil zeggen fijne en lichte wollen stoffen. Het werk was soms zo goed dat tot 6000 huishoudsters (vrouwen en wevers) voor het bedrijf werkten. Calw-dealers maakten grote winsten. Met 429.200 gulden behaalden zij in boekjaar 1761/62 de hoogste omzet in de bedrijfsgeschiedenis. Elke partner krijgt soms het equivalent van een huis per jaar. Het bedrijf ondersteunde ook de hertogen van Württemberg financieel in tijden van krappe budgetten, waarvoor ze veel concessies kregen.
twijfelachtig
Het was vertegenwoordigd op beurzen in heel Europa en op regionale markten, met Bolzano als belangrijkste handelscentrum. Al in de 18e eeuw werd het bedrijf uitgedaagd om zijn eerste positie op de verkoopmarkten te veroveren. De producten uit Nederland en Frankrijk waren van hoge kwaliteit en ook in Duitsland lag de concurrentie niet stil. In de tweede helft van de achttiende eeuw liep de handel steeds meer terug. Mode is veranderd. Licht katoen verving wollen stoffen en het fabriekssysteem domineerde steeds meer de traditionele productieprocessen van Calwers.
Er waren ook andere redenen, zodat de nabestaanden van de compagnie zich in de zomer van 1896 genoodzaakt zagen om bij de hertog een sussende schikking aan te vragen. De hertog voldeed aan dit verzoek op 29 maart 1797, na langdurige onderhandelingen. De beslissing werd officieel aangekondigd op 5 mei 1797. Alleen de voormalige winkel (later Andreähaus en tegenwoordig onderdeel van Madison’s kledingwinkel) in Lederstrasse en een voormalige zwarte verfwinkel in Nagold, aan Beim Weinsteig 3, zijn overgebleven van de voormalige gebouwen van de Calw Dingen Handelsbedrijf. Individuele familieleden van het bedrijf waren ook betrokken bij andere bedrijven uit die tijd, zoals mijnbouw in het midden van het Zwarte Woud, de Kobald-verffabriek in Wittichen, de Doertenbach-bank in Stuttgart, de glassmelterij in de Murg-vallei, de porseleinfabriek en de houthandelsbedrijf in Kalou.
De textielproductietraditie van Kalu overleefde echter tot de 20e eeuw – in de Kaluer Blanket Factory.
“Analist. Schepper. Zombiefanaat. Fervente reisjunkie. Popcultuurexpert. Alcoholfan.”