Astronomie: Interstellaire wolken hebben mogelijk de huidige ijstijd veroorzaakt

Een paar miljoen jaar geleden bewoog ons zonnestelsel zich door een interstellaire wolk van dicht gas en stof, waardoor de beschermende bel werd samengedrukt, zodat de aarde direct werd blootgesteld aan het interstellaire medium en dus mogelijk in de meest recente ijstijd terecht was gekomen. Dat is tenminste wat hij zegt Theorie nu gepubliceerd Door astronoom Merav Ofer van de Universiteit van Boston. Zij en haar collega’s hebben vastgesteld dat een ontmoeting met een groot gaswolksysteem twee tot drie miljoen jaar geleden de zogenaamde heliosfeer, die zich momenteel uitstrekt tot een afstand van meer dan 100 astronomische eenheden (AU), tot slechts 0 heeft kunnen brengen. 2 AU gecomprimeerd. Dit bevindt zich binnen de baan van Mercurius. Op aarde kan het gebrek aan bescherming tot fundamentele veranderingen hebben geleid, bijvoorbeeld in het klimaat.

advertentie

Het effect ervan op het menselijk uiterlijk?

De analyse wordt mogelijk gemaakt door de uitgebreide gegevensverzameling van de Europese Gaia-ruimtetelescoop, die een nauwkeurige 3D-kaart creëert van hemellichamen en objecten zoals het LRCC-wolkensysteem (Local Band of Cold Clouds). Over en haar team gebruikten dit om het pad van ons zonnestelsel te herberekenen en het contact te vinden. Daarom hadden aanvullende simulaties de effecten kunnen aantonen die de ontmoeting op de heliosfeer had. Deze bestaat uit de zonnewind, die doorgaans zo sterk tegen het interstellaire medium duwt dat grote delen van het zonnestelsel niet in contact komen met interstellair materiaal. Volgens berekeningen heeft de relatief dichte materie van de interstellaire wolk deze zo sterk samengedrukt dat deze ook de binnenplaneten bereikte.

Welke effecten dit contact heeft op de aarde en het klimaat moet nog worden onderzocht, schrijft Ofer. Het is echter duidelijk dat de relatief grote hoeveelheden neutrale waterstof in de gaswolk de chemie van de atmosfeer van de aarde mogelijk hebben veranderd. Volgens theorieën had dit de ozonlaag van diepere niveaus kunnen verwijderen en uiteindelijk tot afkoeling van de aarde kunnen leiden. Er werd feitelijk ontdekt dat rond die tijd meer radioactieve deeltjes het aardoppervlak bereikten. Ten slotte suggereert de onderzoeksgroep dat het geslacht mensapen waaruit de moderne mens uiteindelijk is voortgekomen, ook rond deze tijd verscheen. Afgezien van deze tijdelijke nabijheid heeft de groep geen bewijs van een verband.

Over het geheel genomen suggereren de simulaties dat de aarde gedurende een periode van een paar honderdduizend tot een miljoen jaar rechtstreeks werd blootgesteld aan het interstellaire medium terwijl het zich door de interstellaire wolk bewoog. De astronoom geeft toe dat het momenteel onmogelijk is om de exacte gevolgen te kennen. De nabijheid van belangrijke gebeurtenissen in de moderne geschiedenis van de aarde zou echter veel aandacht voor onderzoek moeten trekken; Ofer zelf zou graag meer onderzoek naar dit onderwerp zien en zegt dat we nog maar net begonnen zijn. Dit is niet het eerste werk dat het effect aangeeft van het pad van de zon door de Melkweg op aarde. Huidig ​​onderzoekswerk Het is nu gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature Astronomy, en er is ook aan gewerkt door de controversiële astrofysicus Avi Loeb.

(bleh)