Watertank groot genoeg voor de oceaan

Er bestaat nu consensus onder onderzoekers dat Mars meer dan drie miljard jaar geleden onder water stond. Tegenwoordig zijn er nog steeds enorme hoeveelheden water aan de polen en onder het oppervlak in de vorm van ijs. Het water daarin zou de hele Mars kunnen bedekken met een waterlaag van 1,5 tot 2,7 meter diep.

Er bevindt zich een grote hoeveelheid water onder het oppervlak van Mars

Maar nu hebben onderzoekers van de Universiteit van Californië nog grotere watervoorraden ontdekt. Volgens de huidige berekeningen zou deze hoeveelheid water op Mars een oceaan met een diepte van één tot twee kilometer kunnen vullen, schreven ze in één onderzoek.

Onderzoekers in Californië ontdekten de bron van het water door gegevens van NASA’s InSight-sonde te analyseren. De trillingen werden tussen 2018 en 2022 geregistreerd met behulp van een hooggevoelige seismometer, en er werden ook verschillende aardbevingen op Mars gedetecteerd, meldt Spiegel Online.

Het analyseren van seismische golven gegenereerd door aardbevingen is de meest effectieve manier om meer te leren over de interne structuur van planeten. Volgens gegevens van Insight had de middelste korst een ongebruikelijke dichtheid, wat de onderzoekers verklaarden door het feit dat de rotsachtige laag daar verzadigd was met vloeibaar water.

De watertoevoer zit op grote diepte vast

Er is echter water gevonden op een diepte tussen de 11,5 en 20 kilometer, waardoor het moeilijk toegankelijk is voor mogelijke Mars-missies of zelfs kolonisatie. Het is ook belangrijk voor onderzoekers om de watercyclus op Mars beter te begrijpen, en zo een beter inzicht te krijgen in het klimaat, het oppervlak en het interieur van de Rode Planeet.

Bovendien kan ondergronds water ook omstandigheden bieden die geschikt zijn voor leven, bevestigt Michael Manga, een van de auteurs van het onderzoek. Er is immers zelfs op grote diepte leven op aarde.

Twijfels over de interpretatie van gegevens

Tegelijkertijd bestaan ​​er ook twijfels over de interpretatie van de data. Dus Geciteerd door Spiegel Online Seismoloog Simon Stahler van ETH Zürich, die sprak van een “goede en interessante studie”, maar ziet een tegenstrijdigheid tussen twee observaties.

Daarom geeft de snelheid van twee belangrijke soorten golven de aanwezigheid van water aan. De kracht van deze golven neemt echter niet af als ze door het binnenste van de aarde reizen. Dit is op zijn beurt in tegenspraak met de aanwezigheid van grote hoeveelheden water in het gesteente.

Meer evaluaties nodig

Deze discrepantie kan alleen worden opgelost door grotere evaluaties in de toekomst, zei Stahler. Ook moet er rekening mee worden gehouden of er water in de scheuren of in het kristalrooster aanwezig is.

Het onderzoek ‘Vloeibaar water in de middelste korst van Mars’ is dat wel Gepubliceerd in het gespecialiseerde tijdschrift PNAS Dat was hij.