Corrupte stadsmensen

drHij is de uitgemergelde zanger die zich voordoet alsof hij in een stadion optreedt in plaats van in een semi-verlaten kamer. Hij zingt over liefde, die we hier zo weinig voelen, in een nachtclub in de Syrische stad Raqqa. Dim gekleurd licht stroomt naar binnen. Twee mannen zitten aan een tafel, niet zeker of ze moeten blijven hopen dat er toch iets spannends gaat gebeuren. Iedereen rookt, niemand danst, niemand drinkt. Een kunstenaar gaf zich over. Ze zit aan het einde van de kamer, haar gezicht licht op van het scherm van haar telefoon. Een ander zit in een kleine kring voor een exclusief verjaardagsfeestje voor mannen. Ze is gemaakt als een clown. Obers hebben het erg druk. Ze verkopen zweet en whisky. Voor degenen die wijs zijn, ik zie je. Als je whisky bestelt, krijg je een fles Red Abu Sukho, dat is slecht bluswater.

Het is weer zo’n nacht waardoor Kanyewar zich afvraagt ​​of het een goed idee is om terug te gaan naar tederheid en een nachtclub te openen. “Je hebt geduld nodig”, zegt hij. Zelfs de plaats is net zo beroemd als het restaurant in Beiroet waar het eerder werkte. Het is beter om te praten over de pracht van die tijd dan over de omstandigheden in Raqqa en de complexe conflicten in de regio. Misschien moet hij even wachten op de grote rush. De nachtclub lijkt nog steeds verloren te gaan op een onverharde weg achter de verlichte straten. Elders kan men spreken over de beste plaats. Het restaurant is gelegen aan de oevers van de Eufraat en wordt daarom ook wel de “buurman van de rivier” genoemd. Kaniwar zegt niet te begrijpen waarom er niet veel in het gebied wordt gedaan. Daarna sprak hij over de verlammende onzekerheid die het voor mensen zoals hij zo moeilijk maakt om iets op te bouwen.