2-1 overwinning op Türkiye: Oranje danst en droomt

Uiteindelijk hadden de vreugdeliederen van de “Oranje”-fans de overhand in de Duitse hoofdstad. In de oostelijke bocht van het Olympisch Stadion van Berlijn deinde de menigte fans mee op de melodie van het nummer “Snollebollekes”, en het Nederlandse nationale team danste op het ritme voor hen.

Dit voetbaltrotse land miste de WK’s van 2018 en 2022 en werd bij de laatste zestien in verlegenheid gebracht door Tsjechië op het EK van 2021. Het behoeft geen betoog dat Ronald Koeman nu erg blij is. “Dit succes is iets speciaals voor het hele land”, benadrukte de Bonds-coach.

Wij hebben vanavond moeten lijden. Het was een zeer emotionele wedstrijd en we hadden een groot hart.

Er was veel tevredenheid onder de Europese kampioenen van 1988 dat de huidige generatie in hun voetsporen zou kunnen treden.

Met enige moeite wist zijn groep de juiste stelling op te bouwen voor deze laatste ronde. Iedereen die de kwaliteiten van de spits en de geest van verzet tegen de verwoed gesteunde Turken heeft gezien, kan niet om de hypothese heen: Nederland zal aanstaande woensdag (21.00 uur) in Dortmund niet als externe ploeg de halve finale tegen Engeland ingaan.

Alleen een vastberaden kopbal van verdediger Stefan de Vrij (70′) en vervolgens een bizar doelpunt van Mert Muldaur (76′) zorgden voor een happy end voor Nederland, dat in de dramatische slotfase met geluk en vaardigheid de weg naar doel wist te vinden. “Het was een echte strijd”, aldus De Vrij, die werd verkozen tot Man of the Match.

We waren geduldig, en uiteindelijk loonde het.

De Turkse bondscoach Vincenzo Montella moest de rol van trooster spelen.

We hebben onze fans enthousiast gemaakt en ook een van de jongere teams erbij gehaald. We speelden met echte Turkse passie.

Aangemoedigd door maar liefst 40.000 burgers vierde Turkije het rustmoment als modelvoorbeeld van hoe mentaliteit uiteindelijk tot kwaliteit leidt. Met behulp van bijna eeuwenoude middelen vochten zelfs de nobele technici Arda Guler en kapitein Hakan Calhanoglu elk duel met plezier uit. Bovendien werd elke Nederlandse aanval op de enorme betonnen kom begroet met een luid fluitconcert.

Toen de Turkse gemeenschap op de tribune de lichten van hun mobiele telefoons aanzette, kreeg Güler meteen op het veld een flits van inspiratie: na een nauwkeurig getimede voorzet schoot Samet Akydin de bal binnen op de tweede paal (35e positie). De doelpuntenmaker, die na de gele kaart terugkeerde naar de centrale verdediging, stak eerst zijn wijsvinger op en zakte daarna op zijn knieën. Dit is hoe juichen kan werken.

Montella wilde verder niets kwijt over het netelige onderwerp: “Het is ingewikkeld. Ik wil het niet hebben over dingen die niets met voetbal te maken hebben.”

Dat Turkije inmiddels het EK-podium heeft verlaten, maakt dit toernooi minder kwetsbaar voor aanvallende uitspraken, waar het sportevenement dat tot nu toe erg blij mee is zeker niet nodig heeft.