Weefselschade en RNA-virus in onderzochte organen – genezingspraktijk

COVID-19: Weefselschade in slechts één orgaan

Het is al lang bekend dat SARS-CoV-2 geen puur respiratoir virus is, maar het kan naast de longen vele andere organen aanvallen. Een onderzoeksteam heeft nu de virale lading in verschillende organen onderzocht en slechts in één daarvan weefselschade gevonden.

Nu het SARS-CoV-2-virus zich relatief recentelijk naar mensen heeft verspreid, weten experts pas meer over hun gedrag en de medische gevolgen van infectie in de context van de huidige pandemie. Bij de ziekte van COVID-19 die wordt veroorzaakt door de ziekteverwekker, ligt de nadruk vooral op ademhalings- en longklachten, maar het virus valt ook andere organen aan. Onderzoekers hebben nu nieuwe inzichten opgedaan over het onderwerp.

De mechanismen van de ziekte worden nog steeds slecht begrepen

Bij de pandemie, die meer dan een jaar heeft geduurd, zijn wereldwijd al meer dan 127 miljoen SARS-CoV-2-infecties geregistreerd (per 30 maart 2021).

Er is al veel bereikt in biomedisch en klinisch onderzoek voor COVID-19, maar de onderliggende ziektemechanismen blijven slecht begrepen.

Volgens een ander Bericht Een onderzoeksteam van virologie, microbiologie, forensische geneeskunde en pathologie, evenals intensive care geneeskunde en elektronenmicroscopie in het University of Jena Hospital onderzocht de lichamen van elf mensen die waren overleden aan COVID-19.

Wetenschappers registreerden de virale belasting van SARS-CoV-2 in een groot aantal organen en weefsels en brachten de verspreiding van het virus in verband met bestaande weefselschade. Uw resultaten zijn nu gepubliceerd in het online tijdschrift.eLife“Werd uitgebracht.

Autopsie kort na overlijden

Auteur dr. Stephanie Denhardt Emer. “Er zijn echter geen geschikte experimentele modellen om COVID-19 te onderzoeken.”

Om een ​​volledig beeld te krijgen van de ziekte in termen van microbiologie en histologie in het extreem ernstige geval, voerden onderzoekers autopsies uit op mensen die slechts een paar uur na hun dood stierven. Zo kunnen lysisprocessen op weefsel en virus-RNA worden geminimaliseerd.

Voor elke overledene documenteerden ze de virale belasting van SARS-CoV-2 en markers van ontsteking en weefselschade in meer dan 60 monsters in verschillende organen. Met behulp van elektronenmicroscopiebeelden konden experts gezonde virusdeeltjes in longweefsel detecteren.

Het immuunsysteem kan niet op de juiste manier reageren

Zoals verwacht vonden de wetenschappers het virale RNA voornamelijk in de longen, en het weefsel daar was ook zwaar aangetast.

Interessant is dat we ook SARS-CoV-2-RNA hebben gedetecteerd in verschillende andere weefsels en organen, zoals de gastro-intestinale organen, de nieren of de hartvaten. Maar het virus viel alleen longweefsel aan ”, legt forensisch wetenschapper en co-auteur PD Dr. Daniel Wichiber uit.

Volgens de informatie hadden alle patiënten verhoogde inflammatoire markers en stollingsfactoren.

Met hun studie, die voor het eerst de virale lading en weefselschade in COVID-19 volledig vaststelt, bevestigen Jena-onderzoekers het systemische karakter van de ziekte.

“Het feit dat alleen longweefsel beschadigd is, maar het virus verspreidt zich door het lichaam, ondersteunt de veronderstelling dat ons immuunsysteem niet adequaat kan reageren op de aanwezigheid van het virus in het bloed. Dit is het echte probleem met COVID-19,” zegt Stephanie Denhardt Emer. (advertentie)