Waar begint en eindigt wetenschap?
Vrijheid, moraliteit en de verantwoordelijkheid van de wetenschap tegenover de samenleving en de politiek beginnen waar en eindigen waar? Sinds 1962 de Het langlopende drama over dit onderwerp is de komedie “The Physicists” van Friedrich Dürrenmatt (1921-1990). De verfijnde misdaadthriller steunt op dubbele en drievoudige grond in een spiraal rond het hart: “Alles wat denkbaar is, is ooit gedacht, en wat ooit werd gedacht, kan niet langer worden teruggehaald.” Het stuk is nog steeds opgenomen in de leerplannen van scholen en vult theaters. “The Physicists” vierde zaterdag zijn première in het Schauspielhaus, geproduceerd door Tom Connell en Jürgen Kuttner.
Het centrale personage is Klaus Müller-Beck als Johann Wilhelm Möbius, die beweert dat koning Salomo hem de Formule van de Wereld heeft verteld, een brutaal machtsmiddel dat de macht heeft om de wereld te vernietigen. Als gek op een psychiatrische afdeling probeert hij aan zijn wetenschappelijke verantwoordelijkheden te ontsnappen en verbrandt uiteindelijk al zijn manuscripten.
Maar internationale spionnen volgen hem. Collega-patiënten Albert Einstein en Isaac Newton bleken agenten van twee rivaliserende inlichtingendiensten die zich voordeden als geesteszieken om toegang te krijgen tot het gekkenhuis van juffrouw Dr. Mathilde von Zehnd. Beide spionnen vermoorden hun verpleegsters als ze hun geheim ontdekken. Rechercheur-inspecteur Voss nam ontslag omdat hij gekken geen kwaad kon doen. De enige echt gekke persoon, de directeur van het instituut, Mathilde von Zahnd, kopieerde feitelijk in het geheim alle gegevens en maakte van het oude psychiatrische asiel het hoofdkwartier van een mondiaal fonds.
Hij filosofeert en doodt in het paradijs
De drie natuurkundigen filosoferen en doden in Linz niet in een gesloten instelling, maar in een paradijselijke tuin, in een romantisch bos (Joanna Pfau Theater), onder wiens bomen een enorme slang schuilt. Dikke metafoor zoals de drie wetenschappers toen ze op het einde de apenmaskers “Ik zie niets, ik hoor niets, ik zeg niets” opzetten.
“Justitie is op vakantie”, grapt Alexander Hetterl als rechercheur Voss nadat Moebius ook zijn verpleegster heeft vermoord. Hij zit nonchalant aan de piano terwijl hij naar “Pink Panther” luistert en vertelt, zoals hij in het begin voor het gordijn deed, halfslachtige psychologische grappen. Eva Maria Eichner ziet eruit als de vrouw van een huiselijke missionaris, conservatief van toon. Mobius is geestesziek en doet rustig aan met het kunstmatig zielige uiterlijk van zijn ex.
Einstein van Sebastian Hofschmidt zorgt voor een verbale toon in zijn openingsmonoloog. Net als zijn tegenhanger Christian Taubenheim als Newton viert hij de waanzin in elk drie identiteiten. De hoofdscène is hun allegorische strijd in de filosofisch en fysiek bedreven drievoudige strijd tot de retorische drievoudige strijd voor de vrijheid van de wetenschap.
Muzikaal opent Joachim Werner de muziekdoos van “Radio Acitivtiy” tot “Yesterday”. Speciaal gecomponeerde klankcombinaties van dubbelzinnige woordfragmenten vullen je hersencellen vanaf het begin. Voor Flamenco wurgt Klaus Müller-Beck als Moebius zijn geliefde verpleegster Monica Stetler (Nataya Sam) na een liefdesscène die gebaseerd lijkt te zijn op wiskunde.
Gunda Schamerer straalt net als Fräulein von Zahnd sluwheid en kilheid uit voordat hij in waanzin vervalt. In een andere ontwikkeling zijn ze ook verwijderd, maar dit verandert niets aan het feit dat de uitvinding van menselijke vernietiging al even verwoestende gevolgen heeft gehad in totalitaire als kapitalistische regimes.
Dürrenmatts komedie, sarcasme en pathos gaan verloren in het prachtige bos, waardoor het in twijfel trekken van wetenschap, macht en waarheid des te explosiever wordt. Een visueel en auditief genot!
Geschreven door Eva Hamer