Saturnus heeft een diffuus hart
De ringkern van Saturnus is misschien niet zo scherp gedefinieerd vanuit andere lagen als lang werd gedacht. Dit werd gemeld door Christopher Mankovitch en Jim Fuller van het California Institute of Technology in Pasadena in het tijdschrift Nature Astronomy.
Het is niet gemakkelijk voor onderzoekers om erachter te komen wat er verborgen is in de gasreuzenplaneten. Het zwaartekrachtveld van hemellichamen, dat bijvoorbeeld met behulp van sondes nauwkeurig kan worden onderzocht, geeft aanwijzingen. Cassini’s gegevens, die al meer dan tien jaar in een baan om Saturnus draaien, geven aan dat de planeet wordt verondersteld een kern te hebben van silicaten, mineralen en ijs. Deze is op zijn beurt omgeven door een soort korst die voornamelijk waterstof en helium bevat.
De veranderingen in het zwaartekrachtveld gecreëerd door de kern van een gasreuzenplaneet zijn echter slechts zwak. De hieruit verkregen conclusies vertonen dus enkele onzekerheden. Dus gebruikten Mankovitch en Fuller ook seismische gegevens van het ringensysteem van Saturnus voor hun werk en verwerkten ze in hun model. De ringen worden in lichte trillingen gezet, onder meer door veranderingen in het zwaartekrachtsveld van de planeet.
De bevindingen van de onderzoekers suggereren dat Saturnus, in tegenstelling tot wat eerder werd aangenomen, geen duidelijk gedefinieerde kern heeft. In plaats daarvan lijkt de overgang van de buitenste lagen naar de kern vloeiender: binnen in de planeet zal er een vrij diffuus mengsel zijn van waterstof, helium en zware elementen. Volgens berekeningen van wetenschappers neemt dit een verbazingwekkend groot gebied in beslag: ongeveer 60 procent van de straal van de planeet is blijkbaar te wijten aan de spreidende kern.