Nog een uitbraak in het voorjaar: “Zombie Forest Fires” sluimert in de grond
Woensdag 19 mei 2021
Nieuwe uitbarsting in de lente
“Zombie bosbranden” overwinteren in de grond
Bosbranden worden meestal veroorzaakt door blikseminslagen, weggegooide sigarettenpeuken of kampvuren. Soms schuilt het gevaar echter in de grond – zelfs na maanden van schijnbare rust laait het weer op: het is een overblijfsel van de branden van vorig jaar.
Bosbranden kunnen zich als sintels door de grond verspreiden en de volgende lente opnieuw ontsteken – zonder dat het vuur wordt ontstoken door blikseminslagen of menselijke activiteiten. In de bossen van Alaska en Canada komt het fenomeen “zombiebosbranden” voor, vooral na de hete zomers met hevige bosbranden, dat wil zeggen onder omstandigheden die de laatste decennia steeds vaker voorkomen als gevolg van klimaatverandering, Een onderzoeksteam onder leiding van Rebecca Schulten en Sander Veraverbeek van de Vrije Universiteit Amsterdam (Nederland) rapporteert in het tijdschrift “Nature”. Wetenschappers willen hun bevindingen gebruiken om winterbranden vroegtijdig op te sporen en in de toekomst sneller te bestrijden.
In de noordelijke boreale bossen breken elk jaar branden uit, waarbij min of meer grote delen van de bossen worden vernietigd. Meestal worden ze veroorzaakt door blikseminslagen of menselijke activiteiten. In sommige gevallen verschijnt het echter zonder een van deze triggers – een overblijfsel van de branden van vorig jaar. De onderzoekers schrijven dat de diepe organische bodems die gunstig zijn voor verbranding in noordelijke bossen, gecombineerd met een versnelde opwarming van de aarde, ongewoon gunstige omstandigheden bieden voor dergelijke winterbranden. De mate van overwintering in boreale bossen en de onderliggende factoren die dit gedrag beïnvloeden, blijven echter onduidelijk.
Het computermodel moet helpen bij het detecteren van winterbranden
Tijdlijnen van een winterslaapbrand in Alaska, VS: een brand was blijkbaar gedoofd aan het einde van het vuurseizoen van 2015, met sneeuw bedekte littekens in de winter en een zombievuur ontstond in het voorjaar van 2016.
(Foto: Karl Churchill, Woodwell Climate Research Center / dpa)
Wetenschappers hebben nu een computermodel ontwikkeld op basis van rapporten van brandweerautoriteiten in Alaska en Canada, satellietbeelden en andere gegevens. Het moet helpen bij het opsporen en registreren van winterbranden.
Zwei wesentliche Kriterien müssen demnach erfüllt sein, um einen Waldbrand als “Überwinterer” einzuordnen: “Erstens befinden of oneu verbrannte Bereiche eines überwinternden Feuers in der Nähe der ursblues one of one one of one of one in one of one one of one one of one of one in one one one of one of one of one of one, one of one of one, one of one of one, one one of one of one, one of one, one of one, one of one size drijven op het oppervlak. ” Branden die plaatsvonden nabij menselijke nederzettingen en na opname van blikseminslagen werden uitgesloten van de analyse.
Onderzoekers onderzochten tussen 2005 en 2017 45 kleine branden in winterslaap die werden gemeld door brandweermanagers in Alaska en de Northwest Territories van Canada. Ze valideerden hun algoritmen met succes op negen grotere branden. Ten slotte ontdekten wetenschappers met behulp van hun computermodel 20 meer branden van 2002 tot 2018 die aan de normen voldeden.
Vervolgens analyseerden ze waar en wanneer de branden plaatsvonden: “We ontdekten dat de branden de winter overleefden na de zes warmste seizoenen in de Northwest Territories; in tegenstelling hiermee werd er geen winterslaap waargenomen na de koudste zeven zomers.” De groep rond Scholten en Veraverbeke heeft uit de statistische verdeling aanvullende criteria voor overwintering kunnen afleiden: de kans is groter, hoe vlakker het gebied en hoe lager.
Belangrijkste drijfveren: temperatuur, uitzetting, diepte
Volgens de onderzoekers worden drie belangrijke factoren van winterbranden rechtstreeks beïnvloed door de opwarming van de aarde: extreme zomers, de grote jaarlijkse toename van bosbranden en de diepe penetratie van branden in de grond. “Stijgende zomertemperaturen in verband met de opwarming van de aarde zouden dus de overleving van winterbranden in de toekomst kunnen vergroten”, schreven de auteurs van het onderzoek.
Van 2002 tot 2018 vertegenwoordigden winterbranden gemiddeld slechts 0,8 procent van het verbrande bosareaal, maar de trend was opwaarts. De winterbrand in Alaska van 2008 verbrandde 38 procent van het bosgebied. Branden in de grond zijn ook schadelijk voor het klimaat omdat ze meer methaan en minder koolstofdioxide (CO2) vrijkomen bij oppervlaktebranden. Methaan is ongeveer 28 keer effectiever dan broeikasgassen dan kooldioxide.