Mysterieuze radio-ontploffingen: een extreem lange FRB met een soort ‘hartslag’ gedetecteerd
Een groep astronomen heeft de langstlevende snelle radio-uitbarstingen tot nu toe gevonden, die ook kloppen als een hartslag. Het signaal, aangeduid als FRB 20191221A, duurde in totaal drie seconden en bestond uit negen afzonderlijke bursts met een onderlinge afstand van 216 ms. Dit verklaart het Massachusetts Institute of Technology. Dus de bron van de “vreemde en aanhoudende” radiosignalen bevindt zich in een sterrenstelsel op enkele miljarden lichtjaren afstand. Het signaal, dat tot nu toe slechts één keer is gezien, verschilt op verschillende manieren van de snelle radio-uitbarstingen (FRB) die tot nu toe zijn gevonden. Tegelijkertijd zegt het team dat er veel is dat suggereert dat het afkomstig is van een neutronenster.
Altijd nieuwe vragen
Sinds 2007 worden snelle radio-uitbarstingen gedetecteerd en sindsdien is er veel gespeculeerd over hun bron. Ze zijn in het spel gebracht als mogelijke overblijfselen van buitenaardse ruimteschepen, maar er wordt vaak aangenomen dat ze een natuurlijke oorsprong hebben. In korte maar zeer hevige uitbarstingen van straling wordt binnen milliseconden meer energie uitgestraald dan onze zon in een jaar doet. Om deze reden kunnen ze van grote afstand worden gedetecteerd, zelfs nu voornamelijk van sterrenstelsels op enkele tientallen miljoenen lichtjaren en veel verder weg. Sinds 2012 zijn er steeds meer periodieke FRB’s gedetecteerd. Er worden hoge verwachtingen van hen gesteld als het gaat om het ophelderen van de fysieke processen erachter. De radio-uitbarsting van de Melkweg verschilde van de andere, onder andere veel zwakker.
In de analyse van FRB 20191221A vond het team onder leiding van Danielle Mitchell van het Massachusetts Institute of Technology verschillende signaaleigenschappen die overeenkomen met die van pulsars en magnetosferen in de Melkweg, legt MIT uit. Het belangrijkste verschil lijkt het grote verschil in intensiteit te zijn, waarbij FRB 20191221A ongeveer een miljoen keer oplicht. Het werd op 21 december 2019 waargenomen door het Chime Observatory en het onderzoeksteam hoopt het opnieuw te ontdekken. De strikte periodiciteit van de radiosignalen zou dan kunnen worden gebruikt als een astrofysische klok om de snelheid van de voortplanting van het heelal te meten.
Het blijft onduidelijk of signaalanalyse zal helpen om de aard van de snelle radio-uitbarstingen te verduidelijken. In ieder geval geeft de afstand tussen de deelsignalen aan dat de oorsprong van het signaal op het oppervlak van een neutronenster ligt, omdat het past bij de typische rotatiesnelheid van dit hemellichaam. Het onderzoek dat tot de ontdekking heeft geleid, is gedaan Gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Nature.
(ma)