Magnetisme en zijn magnetische velden – The Spectrum of Science
Magnetische sterren zijn neutronensterren met magnetische velden die 100 tot 1.000 keer sterker zijn dan die van typische pulsars (zie “Vortex rond een magnetische ster”). Ze kunnen mysterieuze korte radioflitsen veroorzaken en energie leveren aan exotische supernovae. De oorsprong van hun extreme domeinen is echter omstreden. Met een nieuw paradigma is het nu mogelijk om te laten zien hoe, wanneer snel draaiende neutronensterren worden gevormd, een aanvankelijk zwak magnetisch veld uitgroeit tot een magnetische kracht.
Massieve sterren zwaarder dan ongeveer negen zonsmassa’s storten aan het einde van hun leven in een neutronenster of stellair zwart gat. Deze implosie zou een supernovavormige explosie van kerninstorting kunnen veroorzaken, die de buitenste lagen van de stervende ster in de omringende ruimte werpt (zie SuW 3/2020, p.30). De meeste neutronensterren ontwikkelen magnetische dipoolvelden met een fluxdichtheid (“kracht”) van ongeveer een miljard Tesla. Dit overschrijdt het veld van de aarde met meer dan tien miljard keer. In naar schatting tien procent van alle gevallen zijn de dipoolvelden tot wel 100 keer sterker. Deze sterk gemagnetiseerde neutronensterren worden magnetische sterren genoemd. Onder welke omstandigheden en processen zouden hun gigantische domeinen kunnen ontstaan, is een verhit onderwerp van discussie met grote relevantie voor actuele vragen in de supernovafysica.