Internationale Vrouwendag: voetbalcoach Nora Hauptel: “Vertrouw me om het herenteam te coachen” – voetbal

Waarom ben jij de enige coach in de Duitse vrouwencompetitie? Waar zijn de andere coaches?

Hoofd: Het is moeilijk te zeggen. Om coach te worden, moet je een opleiding tot voetbaltrainer volgen of een UEFA Pro Coach-licentie behalen. In Zwitserland, waar ik vandaan kom, hebben we maar twee vrouwen met deze kwalificatie. Het vergrendelen van voetbaltraining en theoretische tests lijkt voor veel vrouwen moeilijk.

Verschillende van mijn voormalige klasgenoten wilden na hun carrière een gezin stichten en wegkomen van voetbal.

Het klinkt nu misschien als een trap: maar zijn vrouwen defensiever en voorzichtiger als het gaat om het vervullen van een managementfunctie?

Ik test de vrouwen met wie ik werk, die erg reflecterend en zelfkritisch zijn. Ze vragen zich vaak af of ze klaar zijn voor de volgende stap. Mannen gedragen zich misschien meer volgens de “belangrijkste is dat ik er ben” -mantra. Het vergt immers veel kracht om als coach te werken. Het gaat niet alleen om het organiseren van opleidingen. Daarnaast ben ik manager, leid ik een team en leid ik 40 mensen. Het is een heel ingewikkelde taak. Je hebt veel met mensen te maken. De vraag die rijst: in hoeverre laat ik hun verhalen mij bereiken? Hoe lang moet ik de nodige afstand hebben? Een vrouw kan in dit opzicht gevoeliger zijn en toestaan ​​dat dergelijke dingen haar benaderen. Maar als manager moet ik ook beslissingen nemen en accepteren dat niet iedereen me leuk vindt. Sommige vrouwen voelen zich misschien al meer op hun gemak bij het vervullen van een ondersteunende rol.

Ik speelde als speler in Zwitserland (Stade, Bern, Zuchwil) en Nederland (FC Twente) – onder vrouwelijke coaches, maar vooral mannelijke coaches. Welke verschillen heb je daar opgemerkt?

Ik wil kenmerken niet op een opvallende manier aan de geslachten hangen. Ik heb veel verschillende persoonlijkheden leren kennen. Ik denk dat het er vandaag niet meer om gaat of je een vrouw of een man bent. Het werk vraagt ​​veel sympathie. Het gaat over autorijden. Ik ervaar sympathieke mannen, maar ook vrouwen die niet erg sympathiek zijn. De managementstijl is de afgelopen jaren sowieso veranderd. De manier waarop wij als spelers vroeger relatief autoritair waren, bestaat tegenwoordig niet meer.

Hoe zou u uw leiderschapsstijl als coach omschrijven?

Dialoog is voor mij het belangrijkste. Dit element verbindt ons allemaal, niet alleen voetbal. Empowerment is voor mij een belangrijke pijler. Dit betekent dat ik probeer mijn omgeving tot zijn recht te laten komen. Ik wil ook een bepaalde mindset hebben. Ik verwacht van anderen dat ze bereid zijn zich te ontwikkelen, maar ook van mijzelf: hoe sterker mijn omgeving en medewerkers zijn, hoe beter ik me voel als manager. Het is mijn taak om de sterke punten en talenten van anderen te ontwikkelen.

Kun je je voorstellen dat je ooit een professioneel herenteam zou trainen?

Ik zou mezelf volledig vertrouwen om dit te doen. Uiteindelijk komt het altijd op dezelfde dingen neer.

Als coach en trainer heb je een omgeving nodig die ondersteunend is en achter je staat. Ik begrijp niet waarom – onder de gegeven omstandigheden – de training van het herenteam niet goed voor mij zou moeten zijn.