Het ontdekken van grondwater diep in de korst van Mars
“Water ontdekt op Mars” – deze kop circuleert al tientallen jaren in de media, vooral toen in de VS onderhandelingen over het ruimtevaartbudget van NASA aan de gang waren en de wetenschappelijke gemeenschap meer financiering voor Mars-missies wilde veiligstellen. Maar deze keer is de ontdekking wetenschappelijk interessant omdat er sprake is van omvangrijke afzettingen van grondwater op de Rode Planeet, zij het op grote diepte. Op basis van analyse van aardbevingsgolven op Mars, geregistreerd door het InSight-ruimtevaartuig met behulp van zijn seismometer tussen 2018 en 2022, gaat de groep onder leiding van Vashan Wright van de Scripps Institution of Oceanography in La Jolla, Californië, ervan uit dat het zich op een diepte tussen 11 en 20 graden bevindt. . Kilometers Er zitten daar grotere hoeveelheden water in de poriën en scheuren van het gesteente van Mars. De groep publiceerde haar bevindingen in PNAS.
Het team bestudeerde hoe schuif- en drukgolven zich voortplanten in de rotsen van Mars en leidde daaruit de eigenschappen af van de materialen die erin doordrongen. Het blijkt dat de bovenste twaalf kilometer van de korst van Mars droog en broos lijkt, terwijl de voortplanting van golven eronder beter kan worden verklaard als er vloeibaar water in de poriën en scheuren van de rotsen zit. Dit zou kunnen dateren van meer dan drie miljard jaar geleden, toen er enorme meren en rivieren met water waren op de Rode Planeet. Een deel van dit water zou vandaag de dag niet beperkt blijven tot de permafrost van de korst van Mars of tot de polen. Het kon niet naar de ruimte zijn ontsnapt en nooit meer gezien worden, vanwege de splitsing van watermoleculen door de ultraviolette straling van de zon en atmosferische erosie veroorzaakt door de zonnewind. In plaats daarvan drong het op zijn minst gedeeltelijk diep door in de korst van Mars, waar het nu nog steeds is.
[LAY]Grondwater in de diepe korst van Mars Grondwater ligt 12 tot 20 kilometer onder het oppervlak van Mars in scheuren en poriën in het gesteente van Mars. Het werd ontdekt door NASA’s InSight-ruimtevaartuig door het meten van seismische golven op Mars.
De diepte van twaalf kilometer, in het mijnwerkersjargon bekend als diepte, vertegenwoordigt echter het verste dat op aarde kan worden bereikt door te boren. Daarom zou het gebruik ervan door potentiële Mars-kolonisten hoogst onwaarschijnlijk zijn. In feite bereikte de diepste put ter wereld op het Russische Kola-schiereiland in 1989 een diepte van 12.262 meter, maar is nu ingestort en verlaten. In Duitsland, nabij Windischeschenbach in Beieren, als onderdeel van KTB Continental Deep Drilling-programma Het bereikte een diepte van 9.101 meter in 1994 en is nog steeds open en toegankelijk. Interessant genoeg waren de rotsen op deze diepte erg rijk aan water; Er werden enkele kubieke meters extreem zout water in gepompt. Bovendien is de continentale korst van de aarde zelfs op grote diepte erg nat en lijkt op de korst van Mars.