Frankrijk herwint titel U-17
Toernooi samenvatting
winnaar: Frankrijk
Laatste: Nederland
De halve finalisten: Portugal, Servië
topscorers
Jovan Milosevic (Servië) 5
Jardel Kanga (Zweden) 4
Afonso Moreira (Portugal) 4
Jason van Douven (Nederland) 3
Joaoo Veloso (Portugal) 3
Matisse Tal (Frankrijk) 3
Nelson Weber (Duitsland) 3
Inclusief kwalificatie
Dženan Pejcinovic (Duitsland) 12
Jovan Milosevic (Servië) 10
Mateja Bobang (Servië) 8
José Rodriguez (Portugal) 8
Alle resultaten
groepsfase
ronde 1
maandag 16 mei
Groep A: Italië 2-3 Duitsland (Nice Ziona)
Groep B: Frankrijk 6-1 Polen (Ramat Jan)
Groep A: Israël 3-0 Luxemburg (Rishon LeZion)
Groep B: Bulgarije 1-3 Nederland (Lod)
dinsdag 17 mei
Groep C: Servië 1-1 België (Rishon LeZion).
Groep D: Denemarken 1-2 Zweden (Ramat Jan)
Groep C: Turkije 0-2 Spanje (Nice Ziona)
Groep D: Schotland 1-5 Portugal (Lod)
Wedstrijddag 2
donderdag 19 mei
Groep A: Duitsland 3-0 Luxemburg (Rishon LeZion).
Groep B: Nederland 2-1 Polen (Lod)
Groep A: Israël 0-1 Italië (Nes Ziona)
Groep B: Frankrijk 4-0 Bulgarije (Ramat Gan)
vrijdag 20 mei
Groep C: Servië 2-1 Turkije (Rishon LeZion)
Groep D: Denemarken 3-1 Schotland (Ramat Jan)
Groep C: Spanje 2-0 België (Nice Ziona)
Groep D: Portugal 4-2 Zweden (Lod)
Ronde 3
zondag 22 mei
Groep B: Nederland 3-1 Frankrijk (Richon LeZion)
Groep B: Polen 1-1 Bulgarije (Nes Ziona)
Groep A: Luxemburg 0-1 Italië (Ramat Jan)
Groep A: Duitsland 3-0 Israël (Lod)
maandag 23 mei
Groep C: Spanje 1-1 Servië (Rishon LeZion)
Groep C: België 3-1 Turkije (Nice Ziona)
Groep D: Portugal 1-3 Denemarken (Ramat Gan)
Groep D: Zweden 1-0 Schotland (Lod)
Knock-out fase
Kwartfinales
woensdag 25 mei
Duitsland 1-1 Frankrijk, 3-4 op penalty’s (Rishon LeZion)
Nederland 2-1 Italië (Netanya)
donderdag 26 mei
Denemarken 1-2 Servië (Nice Ziona)
Spanje 1-2 Portugal (Netanya)
halve finales
zondag 29 mei
Frankrijk 2-2 Portugal 6-5 pennen (Netanya)
Nederland 2-2 Servië, 5-3 op penalty’s (Netanya)
ultieme
woensdag 1 juni
Frankrijk 2-1 Nederland (Netanya)
Winnaarslijst
jonger dan 17 jaar
2022: Frankrijk (gastland: Israël).
2019: Nederland (Ierland)
2018: Nederland (Engeland)
2017: Spanje (Kroatië)
2016: Portugal (Azerbeidzjan)
2015: Frankrijk (Bulgarije)
2014: Engeland (Malta)
2013: Rusland (Slowakije)
2012: Nederland (Slovenië)
2011: Nederland (Servië)
2010: Engeland (Lichtenstein)
2009: Duitsland (Duitsland)
2008: Spanje (Turkije)
2007: Spanje (België)
2006: Rusland (Luxemburg)
2005: Turkije (Italië)
2004: Frankrijk (Frankrijk)
2003: Portugal (Portugal)
2002: Zwitserland (Denemarken)
jonger dan 16 jaar
2001: Spanje (gastland: Engeland)
2000: Portugal (Israël)
1999: Spanje (Tsjechië)
1998: Republiek Ierland (Schotland)
1997: Spanje (Duitsland)
1996: Portugal (Oostenrijk)
1995: Portugal (België)
1994: Turkije (Ierland)
1993: Polen (Turkije)
1992: Duitsland (Cyprus)
1991: Spanje (Zwitserland)
1990: Tsjecho-Slowakije (Duitse Democratische Republiek).
1989: Portugal (Denemarken)
1988: Spanje (Spanje)
1987: Niet toegekend (Frankrijk) – Italië komt niet in aanmerking om niet in aanmerking komende spelers op te zetten
1986: Spanje (Griekenland)
1985: Sovjet-Unie (Hongarije)
1984: Duitsland (Duitsland)
1982: Italië (Italië)
Adres (alleen onder de 17 jaar)
Nederland vierde
Frankrijk 3
Spanje 3
Verenigd Koninkrijk 2
Portugal 2
Rusland 2
Duitsland 1
Zwitserland 1
Turkije 1
Titel (onder 17 en 16 jaar)
Spanje 9
Portugal 6
Nederland vierde
Frankrijk 3
derde Duitsland
Rusland 3 (inclusief de Sovjet-Unie)
Verenigd Koninkrijk 2
Turkije 2
CZ 1
Italië 1
Polen 1
Republiek Ierland 1
Zwitserland 1
Laatste inschrijvingen (alleen onder de 17 jaar)
Holland VIII
Spanje 7
Frankrijk 5
Groot-Brittannië 4
Duitsland vierde
Italië 3
Portugal 2
Rusland 2
Tsjechië 1
Zwitserland 1
Turkije 1
Laatste inschrijvingen (onder 17 en onder 16)
Spanje 15
Duitsland 8
Holland VIII
Frankrijk 7
Italië 7
Portugal 7
Rusland 5 (inclusief de Sovjet-Unie)
Groot-Brittannië 4
Tsjechië 3 (inclusief Tsjecho-Slowakije)
Polen 2
Turkije 2
Oostenrijk 1
Denemarken 1
DDR 1
Griekenland 1
Republiek Ierland 1
Zwitserland 1
Joegoslavië 1
Dik Inclusief de finale 2022 Italië zonder 1987. In 1983, 2020 en 2021 waren er geen finales.