Bekijk het boek “Seven Stories on the Energy Transition?” Het spectrum van wetenschap
De auteur van “Seven Tales of Energy Transition?” André de Thies over klimaatverandering als een serieuze wetenschappelijke ontdekking vindt het ongepast om het door de mens gemaakte deel te ontkennen. Maar veel van de besproken maatregelen voor krachtoverbrenging interfereren met de stroom. Met zijn boek wil hij op de tegenstrijdigheden wijzen en de lezer een hulpmiddel geven om “onderscheid te maken tussen echte klimaatbescherming en de klimaatbescherming van Pippi Langkous”. Het laat zien hoe u metrische gegevens kunt verifiëren op hun effectiviteit in ruw geschatte waarden.
Populaire drogredenen
Thess, directeur van het Institute of Thermodynamics of Technology bij DLR, noemt vooraf drie voorbeelden van veelvoorkomende fouten: hoe belachelijk is het om op lange reizen geen plastic beker te gebruiken; Dat het – in tegenstelling tot wat Deutsche Bahn aankondigde – in 2018 fysiek onmogelijk is om met 100 procent groene stroom met de trein te reizen; Bovendien zijn de bezetters van het Hambach-woud geen milieuactivisten, maar “criminelen”.
In de volgende zeven hoofdstukken gebruikt hij voorbeelden van “slechte verbrandingsmotor” en “goed elektrisch voertuig”, isolatie-eisen, krachtoverbrengingskosten en vliegtuigen om te laten zien wat emissiebesparingen zijn. En aan het einde van het boek presenteert hij statistieken waarvan hij gelooft dat ze echt kunnen helpen.
Theiss dringt er bij factcheckers en denktanks op aan sceptisch te zijn. Hij beschuldigt het Duitse onderzoekscentrum “Corrective” ervan meningen en feiten te mengen en onthult hoe onderzoeksinstellingen tot hun resultaten kwamen. In principe zou hij graag zien dat feitelijke argumenten en meningen transparanter worden onthuld.
Maar naast realistische feiten zijn ook persoonlijke voorkeuren belangrijk, en die mogen niet worden genegeerd. Theiss stelt meerdere keren dat burgers in een democratie het recht hebben om vrij hun prioriteiten te kiezen, aangezien ze niet gebonden zijn aan wetenschappelijke kennis. Het afkondigen van een klimaatcrisis zou de democratie in gevaar brengen omdat het de kiezers de beslissingsbevoegdheid zou ontnemen.
Tess toont voortdurend zijn ongenoegen, vooral over verboden en dwang. Het spreekt bijvoorbeeld tegen door de staat gedefinieerde isolatie van gebouwen. Op de rekening vergelijkt het de hoeveelheid kooldioxide2 Door deze maatregelen en hoeveel broeikasgassen er vrijkomen bij de productie van isolatiemateriaal – waar vaak geen rekening mee wordt gehouden en resulteert in ongeveer dezelfde verhouding.