Australië concurreert met China: de apocalyptische dreiging van Xi Jinping
China viel Australië aan en verloor. “Down Under” wist zich los te maken uit de greep van Xi Jinping. Het bezoek van minister van Buitenlandse Zaken Baerbock aan Australië had ook een les kunnen zijn.
Burbock richtte zich met name op twee onderwerpen: omgaan met China en de klimaatcrisis.
Duitsland vertrouwt ook steeds meer op Australië om crises het hoofd te bieden. “Er zijn slechts een paar landen zo ver weg zowel geografisch als politiek als Australië en Nieuw-Zeeland”, zei minister van Buitenlandse Zaken Annalina Berbock voordat ze de reis annuleerde.
De Indo-Pacifische regio zal in de toekomst waarschijnlijk belangrijker worden naarmate maritieme handelsroutes steeds belangrijker worden voor de wereldeconomie. Ook Duitsland heeft belangen in de regio. De federale regering kon echter maar een paar oorlogsschepen naar de regio sturen om de zeeroutes veilig te stellen. In plaats daarvan is de Duitse strategie om vertrouwde partners in de regio te consolideren in de Westerse Alliantie.
Maar dat is nog niet alles: Duitsland kan ook veel leren van Australië. Het land is de afgelopen jaren het doelwit geweest van gewelddadige pogingen tot beïnvloeding door Peking. Maar de Australische regering is standvastig gebleven. Bovendien, nu de Chinese president Xi Jinping zich in een moeilijke positie bevindt in het conflict met Australië, hebben de koala’s zich losgemaakt uit de greep van de draak – en vooral met de diversificatie van de Australische economie.
Nauwe partners worden concurrenten
In de strijd om de heerschappij in de Indo-Pacific regio is Australië lange tijd een doorn in het oog geweest van de Chinese leiders. Het is waar dat van de 25 miljoen Australiërs er meer dan een miljoen Chinese roots hebben, waardoor men zou kunnen aannemen dat de volkeren verwant zijn.
Maar: Australië is niet alleen een democratisch land, en dus een vijand van het regime, maar ook een van de naaste bondgenoten van de Verenigde Staten in de regio, samen met Japan en Zuid-Korea. Bovendien is Australië een rijke en opkomende macht in termen van hulpbronnen die in de toekomst geostrategische invloed zal krijgen.
Daarom probeerde China al vroeg Australië onder zijn controle te krijgen – door eerst de economische betrekkingen met het land uit te breiden. Eind 2014 sprak Xi Jinping in het Australische parlement. Destijds werd het daar beschouwd als een baken van hoop.
Tegenwoordig is China nog steeds de grootste handelspartner van Australië, maar de betrekkingen tussen de twee landen zijn sinds 2017 aanzienlijk verslechterd. Omdat China te ver is gegaan in zijn invloed.
De lange arm van China
De periode van crisis tussen de twee landen begon met een spionageserie. De focus lag op de Chinese miljardair Huang Xiangmo en het Australische parlementslid Sam Dastiari. Toen werd laatstgenoemde beschouwd als een jonge ster in de Partij van de Arbeid. Xiangmu is een zakenman met goede relaties met de Chinese leiders. Dastyari accepteerde niet alleen donaties van de Chinese weldoener, maar hij waarschuwde hem ook voor toezicht door de Australische inlichtingendienst. Het schandaal trof Australië tijdens de verkiezingscampagne van 2017.