Atmosfeerdiefstal in de ruimte: waarom het zwarte gat dat zich het dichtst bij de aarde bevindt slechts een vampierster is
Het zogenaamde zwarte gat blijkt een vampierster te zijn
Een zwart gat op slechts 1000 lichtjaar afstand: twee jaar geleden veroorzaakte deze ontdekking nogal wat opschudding. Nu blijkt dat een zwart gat helemaal geen zwart gat is, maar een vampierster die de atmosfeer van andere sterren steelt.
VijfdeTwee jaar geleden meldde een internationaal team van astronomen de ontdekking van een zwart gat in de buurt van de ster HR 6819, op ongeveer 1.000 lichtjaar afstand, en dus zou het tot nu toe het dichtst bij de aarde zijn – en daarmee de krantenkoppen over de hele wereld halen. Maar nu moeten hemelonderzoekers zichzelf corrigeren: nauwkeurigere waarnemingen tonen aan dat HR 6819 een vreemde ster is – een “vampierster” – maar dat er niets te zien is vanuit het zwarte gat. Wetenschappers schreven dat de verkeerde interpretatie plaatsvond omdat de ster zich in een ongebruikelijk en zeer recent stadium van zijn evolutie bevindt In het tijdschrift “Astronomie en astrofysica”.
Zo’n proces – het resultaat corrigeren – is niet alleen natuurlijk voor de wetenschap, maar “dit is precies wat het zou moeten zijn”, legt Thomas Rivinius van ESO’s European Southern Observatory in Chili uit. “De resultaten moeten kritisch worden bekeken door collega’s – vooral als ze de krantenkoppen halen.” Rivinius is een van de oorspronkelijke “ontdekkers” van een zogenaamd zwart gat – en hij maakt ook deel uit van het team dat deze ontdekking nu heeft weerlegd.
De ster HR 6819 bevindt zich aan de zuidelijke hemel in de sterrenbeeldtelescoop en is onder gunstige omstandigheden zelfs met het blote oog te zien. Rivinius en zijn collega’s moesten een kleinere telescoop gebruiken De Europese Zuidelijke Sterrenwacht heeft zeer nauwkeurige spectra van de ster vastgelegd – dat wil zeggen, onderzocht hoe het licht van de ster op verschillende golflengten wordt verdeeld. Zo krijgen astronomen onder meer informatie over de temperatuur en beweging van de ster. Maar het spectrum van HR 6819 was vreemd en onverklaarbaar met een enkele ster.
Ten slotte konden de onderzoekers hun waarnemingen beschrijven met een model. Dienovereenkomstig bestaat HR 6819 uit in totaal drie objecten, waarvan er één een zwart gat zou moeten zijn met een massa van ongeveer vier keer de massa van de zon. Een ster van ongeveer vijf zonsmassa’s draait in een smalle baan om dit zwarte gat. Op een veel grotere afstand draait een andere ster om deze bijna-zwakte, maar de onderzoekers konden geen uitspraak doen over de massa ervan.
Scenario vampier versus zwart gat
Dit model werd kort na publicatie bekritiseerd: een team onder leiding van Julia Budensteiner van de universiteit zwart In België kan het spectrum van HR 6819 ook anders geïnterpreteerd worden – zonder de aanwezigheid van een zwart gat. In plaats daarvan wordt het alternatieve model geleverd met twee sterren, waarvan de ene een deel van de substantie van de ander heeft weggerukt en daarom ook wel een “vampierster” wordt genoemd.
Om te bepalen welk model het juiste is, hebben beide teams samengewerkt en verdere waarnemingen gedaan met ESO’s Very Large Telescope. “Want met de juiste tool moet het gemakkelijk zijn om onderscheid te maken tussen de twee scenario’s”, zegt Rivinius. “We waren het erover eens dat er twee heldere sterren in het systeem waren. De vraag was: staan ze dicht bij elkaar, zoals in het vampierscenario, of ver weg, zoals in het zwarte gatscenario.”
Het resultaat van de waarnemingen was duidelijk: de beelden toonden niets op grote afstand, maar twee naderende sterren. “Onze beste verklaring is nu dat we dit hechte duo zien op het moment dat de ‘vampierster’ de atmosfeer van zijn partner scheurde”, legt Bodensteiner uit.
Dit proces verklaart ook het vreemde spectrum van de dubbelster. Hoewel HR 6819 geen zwart gat bevat, biedt het astronomen wel een zeldzame kans om een glimp op te vangen van deze korte fase van de evolutie van dubbelsterren. Het adres van het dichtstbijzijnde zwarte gat bij de aarde is V723 Monocerotis, op een afstand van 1500 lichtjaar.