Olympische Spelen: Tokio als waarschuwing voor de economie

Wat bedrijven en politiek kunnen leren van de prestaties van het Duitse Olympische team. Column “Gastwirtschaft”.

Of de wetenschap van de musicologie – de relatie tussen voetbal en het bedrijfsleven – alleen kan worden toegeschreven aan de verbeelding van voetbalminnende economen of analytisch kan worden aangetoond, valt nog te bezien. De waarheid is dat er in het geval van Duitsland veel overeenkomsten zijn tussen de opkomst en prestaties van het nationale voetbalteam en de economie. De Olympische Spelen zijn beter dan de Muzikale Spelen. Want hier, met 33 sporten, is er een veel bredere indruk van de sportprestaties van een land met de lessen die bij economie horen.

De val van Duitsland op de Olympische medailletafel hield de mensen maar even bezig. 9e plaats in de medaillespiegel achter Nederland en Frankrijk. Laagste aantal medailles en laagste aantal gouden medailles sinds de hereniging. Hier valt weinig over te praten. Ook als geluk een rol speelt in de sport of je net een paar medailles bent kwijtgeraakt: Duitsland viel uit groep één.

In de afgelopen dertig jaar is de Duitse wiskundige kennis een echte hit voor de export geweest. Veel coaches zijn naar de wereld verhuisd en andere landen hebben de kloof kunnen overbruggen. Ondertussen hebben veel naties ons ingehaald en verslagen met hun wapens. Jaren geleden stopten Nederlanders bewust al hun energie in een paar sporten, investeerden ze in atleten, coaches en trainingsfaciliteiten en wonnen ze meer dan de helft van hun 36 medailles op zwemmen, roeien en fietsen in Tokio. Met een hoge motivatie en aanmoediging, moderne trainingsmethoden en een groot deel van het plezier, hebben veel landen Duitsland op het gebied van sport overtroffen.

De medaillespiegel in Tokio zou een nieuwe waarschuwing moeten zijn voor de Duitse economie, die steeds verder achterop raakt in internationale ranglijsten. In termen van concurrentievermogen is het sinds 2017 blijven dalen. Op het gebied van digitalisering is de kloof tussen Europese Groep 1 gestabiliseerd, maar niet gecompenseerd. De opeenstapeling van investeringen en innovatie kan niet voor altijd worden verborgen door de successen (en structuren) uit het verleden. Alleen met een breder perspectief en een strategie voor waar en hoe toekomstige successen kunnen worden behaald, kan de medaillespiegel weer stijgen. Sportief en zuinig.

De auteur is hoofdeconoom bij de ING Bank in Frankfurt.