Angkor: Er wonen tot 900.000 mensen in de mysterieuze gigantische stad

Vleugel: 07.05.2021| Leestijd: 3 minuten

M.Met ongeveer 100.000 inwoners werd Parijs in de 13e eeuw na Christus beschouwd als de grootste stad van Europa. Tegelijkertijd getuigen echte megasteden van de vooruitgang van de beschaving in Azië. Een van deze grote steden was Angkor, het centrum van het Khmer-rijk in wat nu Cambodja is, dat zich op zijn hoogtepunt uitstrekte tot grote delen van Zuidoost-Azië.

Onderzoek van de afgelopen jaren heeft aangetoond dat er op de Angkor-site veel grote nederzettingen zijn, waaronder ook de beroemde tempels van Angkor Wat. Maar hoeveel mensen hebben er in gewoond? In tegenstelling tot de talrijke en oude gebedshuizen, overspoelden de bossen hun huizen vanaf de 14e eeuw.

Traditionele schattingen van een half miljoen mensen zijn drastisch overtroffen door een nieuwe studie. Een internationaal team deed onderzoek naar een archeoloog Sarah’s lessen Van de University of British Columbia, de bevolking is nu van 700.000 tot 900.000 mensen.

Om dit te doen, hebben wetenschappers gegevens van de afgelopen 30 jaar geëvalueerd. Samengesteld met behulp van lidar-technologie (3D-laserscanning), radiokoolstofdatering, eigen algoritmen en historische kaarten. Daarom zijn er modellen gemaakt die de groei van het Angkor-stedelijke centrum sinds de achtste eeuw beschrijven. De onderzoekers presenteerden de resultaten In Science Advances.

Het grootste probleem met eerder onderzoek naar bevolkingsdichtheid: in Angkor werden alleen heilige gebouwen van steen gebouwd. Bewonershutten waren gemaakt van bederfelijke materialen zoals hout, modder en stro. “Een alomvattend demografisch onderzoek van Angkor is nooit eerder voltooid, aangezien de niet-religieuze architecturale structuren van de stad zijn gemaakt van lang geërodeerd organisch materiaal, waardoor traditionele methoden om de populatieomvang en -dichtheid te schatten onmogelijk zijn”, schrijven de onderzoekers.

Tot nu toe is de populatie gemeten aan de hand van de potentiële oogstopbrengst die rond Angkor kan worden behaald. Om het te vergroten, creëerden de heersers een complex systeem van irrigatie met behulp van strak bestuur – dat pas echt effectief was in het midden van het rijk – dat pas een paar jaar geleden in zijn gigantische afmetingen werd ontdekt.

Lees ook

Deze natte rijst vormde de economische basis van het rijk. De opbrengst in de middeleeuwen was minstens zes keer groter dan die van Europees graan. Per jaar konden er twee tot drie worden geoogst. Samen met de zoetwatervis vormden de granen het voedsel van de Khmer.

Het team plaatst het bevolkte gebied in het grotere Angkor-gebied op 3.000 vierkante kilometer – twee keer zo groot als Londen vandaag. De zorg voor 900.000 mensen in deze regio onder middeleeuwse omstandigheden vereiste een uitgekiende organisatie en stabiele heerschappij. Religieuze vertegenwoordiging moet dit garanderen. Koningen kunnen dus worden voorgesteld door Boeddha-gelaatstrekken op hun tempeltorens.

Er waren echter aanzienlijke verschillen tussen de aanspraak op macht en de werkelijkheid. Historici hebben sindsdien aangetoond dat zowel de inscripties waarin heersers zichzelf classificeerden als grote koningen als de lijsten van eerbetoon waarop ze in Chinese bronnen voorkomen, bedoeld waren om een ​​overvloed aan macht te tonen die niet bestond. Buiten hun kerngebieden waren de Khmer-koningen op de lange termijn nauwelijks in staat hun macht op te leggen. Toen het rijk werd veroverd door de Mongolen, zoals rond het jaar 1300, raakte het complexe bestuur snel beschadigd.

Dit zou verklaren waarom de gigantische stad Angkor in de 15e eeuw werd verlaten. De administratie stortte in en daarmee de verdeling van middelen, de bewoners pakten zich in en liepen weg.

Wil je ook de datum horen? “Assassin” is het eerste seizoen van de WELT History-podcast.

U kunt ‘Wereldgeschiedenis’ ook vinden op Facebook. We lijken op jou.