Maar er is geen sprake van ecocide: onderzoekers komen met een nieuwe theorie over de bevolking op Paaseiland
Onderzoekers weerleggen ecocide
Paaseiland zou nooit 16.000 mensen kunnen ondersteunen
23 juni 2024 om 14:04 uur
Luister naar het materiaal
Deze audioversie is kunstmatig gemaakt. Meer informatie | Stuur uw mening
Paaseiland is een goed voorbeeld van ecocide: een ooit bloeiende cultuur zou zichzelf hebben vernietigd. Maar de nieuwe bevindingen werpen hierover twijfel op. De bevolking lijkt zich beter te hebben aangepast dan verwacht.
Er waren enorme groepen mensen nodig om de metershoge stenen beelden te bouwen: dit is een populaire theorie over Paaseiland. De ruïnes, genaamd Moai, getuigen van een ooit bloeiende cultuur. Maar er wordt gezegd dat het op een gegeven moment is ingestort omdat mensen alle bomen op het afgelegen eiland in de Stille Oceaan hebben gekapt en de grond hebben uitgeput. De samenleving heeft zichzelf vernietigd door de natuur overmatig te exploiteren. Maar dit verhaal lijkt misschien niet waar.
Mogelijk heeft er nooit zo’n grote bevolking op het eiland gewoond als algemeen wordt aangenomen, zo blijkt uit een onderzoek gepubliceerd in het gespecialiseerde tijdschrift ‘Vooruitgang van de wetenschapVolgens berekeningen zou het afgelegen eiland in de Stille Oceaan niet ongeveer 16.000 mensen kunnen voeden, maar slechts ongeveer 3.000, schreef het onderzoeksteam onder leiding van Dylan Davis van Columbia University in de Verenigde Staten.
Er is geen sociale ineenstorting
“Wat we ontdekten is het tegenovergestelde van de ineenstortingstheorie,” legde Davis uit. In plaats daarvan ontwikkelden de bewoners een geweldig systeem om zichzelf te voeden met de minder vruchtbare grond en het schaarse water van het eiland. Andere archeologische studies van de afgelopen jaren zijn ook tot de conclusie gekomen dat er vóór de komst van de Europeanen in 1722 geen sociale ineenstorting op het eiland heeft plaatsgevonden.
Vulkanisch eiland ook Rapa Nui Het is relatief droog en de kusten lopen steil omhoog, waardoor landbouw en visserij moeilijker worden. Veel onderzoekers beschouwen het gebruik van goed ontwikkelde rotstuinen als fundamenteel. Mensen plaatsten vuistgrote stenen direct op de grond. Ze gebruikten ook een complex proces om de stenen te breken en in de grond te begraven. Daarnaast werden ter bescherming grote stenen geplaatst. Ze verbouwden vele soorten zoete aardappelen in de gaten, die de belangrijkste voedselbron op het eiland vormden.
Kunstmatige intelligentie ondersteunt satellietbeelden
Het onderzoeksteam van Davis trainde kunstmatige intelligentie (AI) om dergelijke door mensen gecreëerde rotstuinen te herkennen in satellietbeelden met behulp van speciale infraroodvisie. Want niet elke stapel stenen was vroeger noodzakelijkerwijs een tuin.
Als gevolg hiervan gaan onderzoekers ervan uit dat de rotstuinen minder dan een half procent van de oppervlakte van het eiland uitmaken. Eerder onderzoek ging uit van veel grotere gebieden. Volgens het onderzoek waren de nu geïdentificeerde gebieden voldoende om ongeveer 2.000 mensen van zoete aardappelen te voorzien. Mensen aten ook vis en andere zeedieren, maar ook fruit zoals bananen, aardappelen, taroknollen en suikerriet. In totaal kwam het onderzoeksteam uit op een populatie van ongeveer 3.000 mensen.
Leven ondanks beperkte middelen
“Wat we hier echt zien, is dat het eiland niet zoveel mensen heeft kunnen onderhouden vanwege milieubeperkingen”, legt Davis uit. Integendeel, mensen konden hun woonruimtes aanpassen en zo de oppervlakte die ze konden bebouwen vergroten. “Dit is geen voorbeeld van een milieuramp, maar een voorbeeld van hoe mensen gedurende een lange periode op een redelijk duurzame manier hebben kunnen overleven, ondanks de zeer beperkte natuurlijke hulpbronnen.”
Paaseiland werd pas heel laat bewoond omdat het zo afgelegen ligt. Waarschijnlijk kwamen er rond het jaar 1200 mensen uit Polynesië naar het eiland. Tegenwoordig behoort het eiland in de Stille Oceaan tot Chili, hoewel de kust ongeveer 3.500 kilometer verderop ligt. De bekende Rotstekeningen Het maakt deel uit van een UNESCO-werelderfgoedlocatie en trekt jaarlijks tienduizenden toeristen.