Sterrenhemel in januari: de winterzeshoek is te zien
Hoe donkerder de omgeving, hoe groter de kans dat u meteoren ziet
Bron: Getty Images/dneutralhan
Begin januari regent het meteoren: na middernacht is de meteorenregen Quadrantids aan de hemel te zien. Venus verschijnt als de morgenster en het is de moeite waard om in een bepaalde richting te kijken voor een verbluffende winterse schittering.
NAls het donker is, kun je de heldere Jupiter in het zuidoosten zien. Afgezien van de maan (volle maan op 25 januari) is de planeet de helderste ster aan de avondhemel.
Aan het begin van de maand gaat hij rond 3 uur 's nachts onder in het westen, en half januari net na 2 uur 's nachts, dus er is voldoende tijd om met een verrekijker of een telescoop het pad van de vier helderste manen te observeren: avond na avond Je bevindt je in verschillende posities, maar altijd in één rechte lijn.
Halverwege de maand moeten we voor langere tijd afscheid nemen van de geringde planeet Saturnus. Op de eerste avonden van januari is hij vlak voor zonsondergang, net voor 21.00 uur, net boven de zuidwestelijke horizon te zien.
Venus begint het nieuwe jaar als een heldere ochtendster. Begin januari komt het kort na 05.00 uur op in het zuidoosten. In een telescoop lijkt hij klein en rond omdat hij ver van ons verwijderd is en bijna volledig wordt verlicht door de zon.
Tot 10 januari kun je een bijzonder groot aantal meteoren waarnemen. Dit is de Quadrantid-meteorenregen. Het maximum wordt bereikt op de 4e van de maand en de beste observatietijd is na middernacht.
In een typische Midden-Europese winterhemel is het uitzicht vanuit het zuidoosten en zuiden bijzonder indrukwekkend: je vindt het prachtige winterhexagram met de heldere sterren Sirius in Canis Major, Rigel in Orion, Aldebaran in Taurus, Capella in Foreman en Castor in Tweelingen en Procyon in Canis Minor.
![Illustratie bij het onderwerp: Ontwikkeling van minerale hulpbronnen/grondstoffen en stationsbouwlocaties op de maan voor WELT AM SONNTAG, ET 27 augustus 2023, met behulp van foto: Maan - (Bestand) - Astronaut Buzz Aldrin, piloot van de maanmodule, loopt op de maan oppervlak nabij Maanmodulebeen (LM) "adelaar" Tijdens de Apollo 11 extravehiculaire activiteit (EVA) op zondag 20 juli 1969. Astronaut Neil A. Armstrong, commandant, gefotografeerd met de 70 mm Lunar Surface Camera. Tijdens de afdaling van astronauten Armstrong en Aldrin in de Maanmodule (LM) "adelaar" Om het Sea of Tranquility-gebied op de maan te verkennen, bleef astronaut Michael Collins, piloot van de commandomodule, bij de Command and Service Modules (CSM). "Colombia" In een baan om de maan. +++(c) EPA - Rapport+++ [ Rechtehinweis: usage Germany only, Verwendung nur in Deutschland ]](https://img.welt.de/img/wissenschaft/mobile247082832/1702507547-ci102l-w1024/Apollo-11-Buzz-Aldrin-auf-dem-Mond.jpg)
De Melkweg loopt door de winterzeshoek en kruist het zenit naar het noordwesten. Daar vind je de W-vormige Cassiopeia en de heldere ster Deneb in de Zwaan.
In het westen nemen de herfststerrenbeelden Andromeda en Pegasus afscheid, en in het zuidwesten breidt Vissen zich uit. In het oosten kondigt de leeuw de lentehemel aan; In het noordoosten bevindt zich de Grote Beer, waarvan de belangrijkste sterren de Grote Beer vormen.
De zon vertoont altijd verbazingwekkende vlekken en fakkels. Dit zou ook kunnen leiden tot het noorderlicht op onze breedtegraden.
Op 3 januari bereikt de aarde de dichtste positie bij de zon, maar dit heeft geen invloed op het verloop van de seizoenen. Deze ontstaan als gevolg van de kanteling van de aardas.