Zo leef je van luxe: ik moet alles rechtvaardigen

Het zou menselijker moeten zijn

Kevin Ritterster (33) zit sinds twee jaar in de sociale zorg. Hij rent weer twee maanden. “Ik was elke dag bang.”

“Ik heb een heel dure studie gedaan, geluidstechniek, waar al mijn geld op was. Daarna kon ik geen baan vinden, was er bijna geen werk in de branche, en mijn ex-man liet me zonder geld achter. Dus ja: ik belandde op leeg land, sinds Twee jaar.

Toen moest ik naar luxe gaan. Vanaf het begin was me veel onduidelijk. Waar ik bang voor was, was een formulier dat ik elke maand moest invullen over mijn verdiensten. Omdat u geen inkomen mag hebben als u een bijstandsuitkering krijgt, en als u iets extra verdient, moet u dat aangeven. Daarna wordt dit bedrag van uw uitkering afgetrokken. “

straf

“Ik had geen extra inkomen, dus belde ik het hoofd sociale zaken van de gemeente. De man zei: als je nul euro krijgt, hoef je dit maandformulier niet in te vullen.” Na een maand kreeg ik mijn uitkering niet meer. Als straf, want ik heb dit formulier niet ingevuld. “

“De regels zijn streng. Aan de ene kant begrijp ik dat je geen misbruik kunt maken van de voordelen. Maar aan de andere kant heb ik het gevoel: ze missen hun stilte. Als je al een tijdje met iemand naar bed gaat, moet je dat doen. Als je langer dan een dag buiten verblijft, moet je het ons laten weten.” .

Niet in keukenkasten

“Gelukkig hebben ze nooit in mijn keukenkasten gekeken, maar het had wel zo kunnen zijn. Ze gaven aan dat ik kostbare bezittingen moest verkopen. Ik heb een waardevolle stripcollectie, van grote sentimentele waarde. Ik had een wat relaxte outfit, gelukkig. Ik heb niet gecontroleerd of ik het verkocht heb, maar ik voelde me een crimineel, ik ben een mens.

U moet ook al uw inkomsten aangeven. Ik heb ooit 32 euro gekregen van mijn moeder omdat ik moest tanken en mijn pinpas het niet deed. Ik moest het melden. Mijn functies worden niet afgesloten terwijl berichten afkomstig zijn van Die vrouw uit Wijdemeren. Ik denk dat dit scheef is. Ik denk aan dubbele maatstaven. In werkelijkheid is het onmogelijk dat er een groot verschil is tussen gemeenten. “

en zij dan?

Maar liefst 437.000 Nederlanders ontvingen het Bijstandsuitkering Dit is veel meer dan eind vorig jaar. Voor het eerst in meer dan twee jaar nam het aantal mensen dat sociale zorg ontving toe. Een verrassend aantal van hen is jong.

Om erachter te komen of een uitkeringsgerechtigde ook echt recht heeft op geld, doen de gemeenten zelf actief onderzoek. Vaak deden ze dit door een bureau, het Inlichtingenbureau. Deze controleert bijvoorbeeld of iemand niet stiekem geld verdient. Een uitkeringsgerechtigde is ook verplicht om de gemeente te informeren als er iets verandert in zijn situatie. Bijvoorbeeld:

• Als de begunstigde gaat werken;
• Ontvang autoriteit
• Wil je verder studeren
• U wilt zich aanmelden
• Gaat verhuizen;
• Ze zullen samenwonen of scheiden;
• Wil je op vakantie gaan?

Bron: Rijksoverheid.nl

Bij sociale hulp word ik misselijk

Nina Palvinir (38) kreeg op 28-jarige leeftijd een hartaanval na een zeer ernstige allergische reactie en kreeg op 33-jarige leeftijd kanker. Door de gevolgen van haar ziekte kan ze niet meer werken en is ze afhankelijk van sociale bijstand. “Te veel regels … Het is onmenselijk.”

“Toen ik herstelde van een serieuze revalidatie, ging ik naar de papierfabriek. Ik kwam bij de sociale zekerheid, maar op een gegeven moment dacht ik: ik wil weer een beetje werken. Ik ben misschien gehandicapt, maar ik heb hersenschade opgelopen door zuurstofgebrek. Na de allergische reactie, maar Ik heb nog steeds kwaliteiten die ik wilde exploiteren.

Ik ben bij mezelf begonnen en ontdekte al snel dat ik sociale zekerheid moet betalen omdat je niet zelf mag verdienen. Dat wist ik niet. Maar omdat ik nog steeds minder kreeg dan het minimumloon, moest de gemeente mij aanvullen. Dus ik werd eerst gekort en kreeg toen het geld terug. Vier jaar lang ging het op deze vreemde manier. “

Reglement

“En toen kreeg ik borstkanker. Sinds die dag werk ik nooit meer, ik kan het zowel fysiek als mentaal niet meer. Ik ben ziek van kanker, maar ook van de wens me te organiseren rond de uitkeringen van de bijstand. Vorig jaar ging mijn koelkast onverwachts. Midden in de zomer diende ik een verzoek om geld in voor de reparatie, die kon worden gedaan onder de titel “Speciale bijstand”. Dit werd geweigerd en ik citeer: “Er zijn geen speciale kosten voor het openbare leven.” Moet ik mijn eten koelen?

Ik ben bang om fouten te maken, ik let goed op. Ik weet heel goed dat ze me overal kunnen ophalen. Ik zou graag vrijwilligerswerk willen doen, het is toegankelijk, maar dan word ik afgesneden. Ik wilde ooit naar een herplaatsingslocatie gaan om te zien of de baan zou werken of niet, om fit te worden. Wat denk je? Ik krijg geen vergoeding voor reiskosten. Hoe kan ik weer deelnemen aan het leven? “

“Met Kerstmis durf ik geen geld van mijn ouders aan te nemen. Ik durf ook geen brieven aan te nemen. Leven van luxe betekent: constant rekeningen tonen. Er zijn veel regels: ik vind ze onmenselijk. Ik moet alles rechtvaardigen met bonnetjes, anders tot ziens. Betalen’.

Ik wil echt mijn onafhankelijkheid herwinnen. Ik verloor de controle over mijn ziekte volledig. En nu ik wilde herstellen, had ik daar nog steeds geen controle over. Ik heb het gevoel dat ik niets over mijn leven te zeggen heb. “

“Het is een harde wet.”

De gemeente maakt een inschatting van het recht op bijstand en de hoogte van de uitkering. “Je vraagt ​​je misschien af ​​of deze wet minder streng gemaakt kan worden”, zegt Gigsbert Funk, hoogleraar sociaal zekerheidsrecht aan de Rijksuniversiteit Groningen.

De raad roept vaak: ‘Kijk, dat is de wet’, maar we moeten zien of de claim redelijk is. Omdat het probleem van de voordelen is We hebben gezien dat deze zware terugboekingen onredelijk waren en mensen in meer problemen brachten. Maar met het herstel van de sociale bijstand zijn we ons minder bewust van de negatieve gevolgen. “

Veel verschillen

De meest klassieke vorm van fraude is dat iemand elke dag naar zijn werk gaat en ook sociale bijstand krijgt. Maar iets kleins verkopen via Marktplaats, voor iemands kinderen zorgen zonder iets te vragen maar er iets voor terugkrijgen: dat kan ook als fraude worden beschouwd. Het moet het in ieder geval doorgeven. Het is goed om erover na te denken, zegt Vonk. Over hoe en wanneer deze wet moet worden geïmplementeerd en wat wij als fraude zien en wat niet. “

Soms is het een gekke wet, zegt Funk. Het wordt ook wel een “harde” wet genoemd. “Er is veel scepsis over de uitkeringen van bijstand. Ik denk dat het anders kan.”

Bovendien zijn er veel verschillen tussen gemeenten. “Het is voor elke gemeente anders omdat de wet de gemeente veel vrijheid geeft. Maar als eenmaal is bevestigd dat de betaling ten onrechte is gedaan door gebrek aan informatie, moet elke gemeente het volledige bedrag terugvorderen.”